"Gdzie jest moja córka?" Iwony Chmielewskiej ukazała się w Korei już prawie dziesięć lat temu, teraz trafia do Polski.

Jak zawsze u tej autorki to książka dopracowana w każdym szczególe, intrygująca koncepcyjnie (ilustracje zostały "uszyte" z materiałów znajdowanych przez Chmielewską w sklepach z używaną odzieżą), a do tego wzruszająca i zdecydowanie dla dorosłych.

Córka - niby krew z twojej krwi, ale jakaś inna, postać wciąż wymykająca się definiowaniu, samookreslająca sie i przepoczwarzajaca. Chmielewska śledzi swoje myśli o tej istocie, co raz jest radosna jak ptak, a raz jak ślimak w muszli.

Znoszę do domu kolejne tomy książek dla dzieci i wieczorami wertuję przygody księżniczek na opak, smutnych (lub czasem wesołych) dziewczynek i brawurowych wynalazczyń tajnych przejść w ciemnym lesie. Rynek książki dziecięcej zalała feministyczna fala, albo mój mózg postanowił nadal budować wokół mnie bezpieczną bańkę i nie dopuścić głosów sprzeciwu. Rynek zalewa też fala dobrych książek, choć na szczęście znalazłem też książki lekko podejrzane, którymi to podejrzeniami po podejrzeniu podzielę się poniżej. Dzisiaj zatem przegląd książek dla dzieci wszelakich, uzbieranych w ostatnim półroczu,...

"Zgubiona dusza" nas porwała i z pewnością niedługo sporo dobra o niej na FB napiszemy. Fajnie, że są wydawcy (@wydawnictwoformat ) którzy w takie książki inwestują. I takie Autorki. @wydawnictwoformat #kurzojady #zgubionadusza #joannaconcejo #olgatokarczuk #wydawnictwoformat #tylkodobrerzeczy

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) 27 Paź, 2017 o 10:53 PDT

Pierwsza książka dla młodszych czytelniczek i czytelników w karierze Olgi Tokarczuk. Joanna Concejo jak zawsze na światowym poziomie. Miłe to. #kurzojady #wydawnictwoformat #olgatokarczuk #joannaconcejo #kurzojadynatargach

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) 26 Paź, 2017 o 3:46 PDT

 "To było w czasach, kiedy ludzie pisali do siebie listy ręcznie, na papierze. A kiedy stało się coś bardzo strasznego, wysyłali telegramy. A kiedy stało się coś bardzo radosnego, też wysyłali telegramy.

W tych czasach, wyobraźcie sobie, książka była królową świata. A biblioteki były jak pałace. A panie bibliotekarki były jak damy jej dworu, które unosiły się w powietrzu i bezszelestnie fruwały między regałami. Do biblioteki wchodziliśmy, zdejmując czapki z głów, rozmawialiśmy szeptem...

Tak, tak, macie rację, jak w Kościele. Z tym, że biblioteki biją kościół na głowę. Wiecie, dlaczego?...

Jak Wam idzie? Rys. Paweł Jarodzki [w:] ORWO. Antologia. #kurzojady #pawełjarodzki #wakacjezksiążką #orwo #milionhasztagów

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Lip 9, 2017 o 10:13 PDT