Odświeżanie relacji “koronawirus na żywo” przestało już mnie satysfakcjonować i wziąłem się za robotę. Szybko mi przeszła ochota, bo pierwszym zadaniem, jakie wczoraj miałem do wykonania było spisanie wywiadu z pewnym psychologiem o… koronawirusie, ale taka karma, trzeba zjeść co się kupiło. Mam idealne warunki do kwarantanny - pies dostał tabletki na odrobaczanie i chce wychodzić na zewnątrz średnio co dwie godziny nie patrząc na porę, a za oknem pogoda kusi długimi spacerami nad Wisłą. Po kilku godzinach walki z wywiadem i zapoznaniu się dokładnie z doniesieniami na pudelku trzeba było...

Mafalda! Ponad 300 stron pasków o argentyńskiej dziewczynce, której przygody to opowieść o codziennym absurdzie, który dostrzec może tylko ktoś traktujący świat na serio. Bo Mafalda jest na serio. Przez co niezwykle śmieszna. #zdaniemszota #mafalda #filipłobodziński #naszaksiegarnia #quino

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Lut 9, 2020 o 1:56 PST

Powoli reaguję alergicznie na słowo "niepodległość" na książkach, a tym razem Nasza Księgarnia postanowiła nas uraczyć takim ohydkiem. Back to 90's? #kurzojady #naszaksiegarnia #grażynabąkiewicz

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Paź 9, 2018 o 9:08 PDT

Kolejna z jakże ostatnio modnego trendu książek o wybitnych kobietach. Mam już na nie osobną półkę i zaczynam patrzyć na nią trochę krytycznie. Czekam na książkę o bohaterkach dnia codziennego, szwaczkach, sprzątaczkach, ekspedientkach, kelnerkach... #kurzojady #kobiety #joannakończak #karolinamatyjaszkowicz #naszaksiegarnia

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Paź 9, 2018 o 2:31 PDT

„Ptakologię” polubiłem na przekór własnym potrzebom literackim. Zazwyczaj nie lubię książek napisanych przez lekko pretensjonalne, zbyt uduchowione, dość zamożne i zbyt kwiecisto się wysławiające Amerykanki (z Amerykanami jest podobnie). A Sy Montgomery czytało mi się przyjemnie, z lekkim marszczeniem nosa i niewielką dawką narzekania. Może dlatego, że jej świat wydaje się być utopią – oto siedzi sobie w domku, sąsiedzi są mili, z nikim się nie kłóci, pod nogami chodzą kury i inne stworzenia, nad głową latają papużki i nic z tego nie śmierdzi, a idealna pieczeń z idealnego wegańskiego...

Zapraszamy do ósmej odsłony "Suszarni".. Jesteśmy przedświąteczni i mówimy o "Grzybach" z Naszej Księgarni, książce Themersonów "Pan Tom buduje dom", "Nikt mnie nie ma" Asy Linderg ale i debiutanckich "Bałutkach" Ewy Różyckiej i wielu innych. Zapraszamy!

Kontakt dziecka ze sztuką jest ważny? Reprodukcje Fangora w każdym żłobku? Rekonstrukcja bitwy pod Grunwaldem na zakończenie przedszkola i warsztaty plastyczne w modnej galerii zamiast roweru na komunię? A może wystarczy książka z ciekawą historią a sztukę przecież można oglądać w internecie? Każda droga jest dobra, by kształtować estetyczne gusta dzieci, wiedzą o tym autorzy i autorki książek o sztuce, które dzisiaj dla was przygotowałem. Każdy i każda z nich zdecydował(a) się na inną strategię. Wybierzcie coś dla siebie.

“Bałwan w lodówce” Łukasza Gorczycy z ilustracjami Krzysztofa...

Znoszę do domu kolejne tomy książek dla dzieci i wieczorami wertuję przygody księżniczek na opak, smutnych (lub czasem wesołych) dziewczynek i brawurowych wynalazczyń tajnych przejść w ciemnym lesie. Rynek książki dziecięcej zalała feministyczna fala, albo mój mózg postanowił nadal budować wokół mnie bezpieczną bańkę i nie dopuścić głosów sprzeciwu. Rynek zalewa też fala dobrych książek, choć na szczęście znalazłem też książki lekko podejrzane, którymi to podejrzeniami po podejrzeniu podzielę się poniżej. Dzisiaj zatem przegląd książek dla dzieci wszelakich, uzbieranych w ostatnim półroczu,...

Jednak Rychlicki mistrzem ilustracji był. Jak człowiek ma już te ...dzieści lat to czyta się to bezładnie ale jak ogląda! Szykujemy się do świąecznych polecanek. Może coś podpowiecie z nowszych pozycji? Testowane na dzieciach? #kurzojady #miśuszatek #czesławjanczarski #zbigniewrychlicki #naszaksiegarnia #naszaksięgarnia #bookstagram

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) 23 Lis, 2017 o 12:10 PST

Dawno, dawno temu pochwaliłem się na Kurzojadach, że nie czytałem żadnej, skierowanej do dzieci, książki Astrid Lindgren. Zapoznałem się z jej dziennikiem czasu wojny (ciekawy) i korespondencją z jedną z czytelniczek (nieciekawe) ale nie pamiętam, by moja edukacja obejmowała choćby “Dzieci z Bullerbyn”. Raczej nie, ewentualnie wyparcie ma się u mnie dobrze. Zatem postanowiłem przeczytać zebrane wydanie “Karlssona z Dachu” w tłumaczeniu Ireny Szuch-Wyszomirskiej (t. 1), Anny Węgleńskiej (t. 2) i Marcina i Krzysztofa Chłapowskich (t. 2-3). Poniosłem porażkę.

Na szafce przy łóżku czają się na...