A jak wasze psieczucia? #zdaniemszota #nagrodanike #piesektajfun

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Paź 6, 2019 o 2:19 PDT

Październik jest miesiącem nagród literackich. Najważniejszy jest oczywiście Nobel, a werdykt ze Sztokholmu w tym roku będzie tym ciekawszy, że nagrodzone zostaną aż dwie osoby (za poprzedni rok, w którym nagrody nie przyznano z powodu wielopoziomowego skandalu). Na naszym podwórku jednak to Nagroda Literacka Nike nie ma sobie równych, jeśli chodzi o znaczenie prestiżowe i - nie ukrywajmy - zainteresowanie czytelników, czyli popularność oraz sprzedaż. Przeczytałem wszystkie z nominowanych książek.

CAŁOŚĆ TUTAJ

Sześć z siedmiu książek-finalistek Nagrody Literackiej Nike. Strachota, Rejmer, Szczygieł, Rudzka, Twardoch, Kołodziejczyk. Brakuje Kaczorowskiego i jego biografii Oty Pavla. Komu (poza Tajfunem) kibicujecie? #zdaniemszota #nagrodaliterackanike

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Wrz 6, 2019 o 12:12 PDT

Znamy już finałową siódemkę Literackiej Nagrody NIKE! Aleksander Kaczorowski - “Ota Pavel. Pod powierzchnią” (Czarne) Marcin Kołodziejczyk - “Prymityw. Epopeja narodowa” (Wielka Litera) Małgorzata Rejmer - “Błoto słodsze niż miód” (Czarne) Zyta Rudzka - “Krótka wymiana ognia” (W.A.B.) Juliusz Strachota - “Turysta polski w ZSRR” (Ha!Art) Mariusz Szczygieł - “Nie ma” (Dowody na istnienie) Szczepan Twardoch - “Królestwo” (Wydawnictwo Literackie) Jest tu jedna książka, której obecność w dwudziestce nominowanych już mnie zaskoczyła (Kołodziejczyk), dwie lub trzy, którym bardzo...

Paczki z HaArtu od jakiegoś czasu zawierają książki zaskakująco dobre i nieodjechane jak na gusta zarządzających tą oficyną. Bo ja z Korporacją mam hate-love od kiedy wiem o ich istnieniu - cieszę się, że ryzykują i wydają tytuły, które się nikomu nie opłacają, ale niekiedy nie opłaca się też do nich zaglądać. Ostatnio to się zmieniło i trochę żałuję, że nie mam aż tyle czasu by czytać każdą ich pozycję.

Co prawda książka Juliusza Strachoty, “Turysta Polski w ZSRR” była dla mnie nieznośna i brnąłem przez nią długimi wieczorami po kilka stron, ale rozumiem, że jest to pozycja dla wielu...