100 książek roku według "New York Times". Co przeczytamy już po polsku? *** Od kilku lat największe amerykańskie i brytyjskie redakcje publikują nie tylko rankingi dziesięciu najważniejszych książek roku, ale też listy stu najważniejszych tytułów. Są one doskonałą wskazówką dla szukających prezentów, ale też ciekawym przeglądem tego, co dzieje się głównie w anglojęzycznej literaturze. Redakcja literackiego dodatku do "New York Times" przygotowuje się do swojej listy przez cały rok. "Od lutego spotykamy się regularnie, aby debatować i omawiać najlepsze pozycje" - piszą redaktorzy...

Zajrzeć do muzeum w miejsca niedostępne dla zwiedzającycy? Kto by nie chciał! Heather McGowan napisała wciągający thriller, którego akcja dzieje się w pewnym podupadającym nowojorskim muzeum. Pracownicy mają 24 godziny na uratowanie go przed katastrofą. Czyta się to sprawnie, więc jak macie ochotę na rozrywkę w dobrym wydaniu - warto pomyśleć o przełożonej przez Tomasza Bieronia książce. Wydawnictwo Literackie poprosiło mnie o tzw. blurba. Napisałem tak: "Książka dla tych, którzy chcą zajrzeć za kulisy i zobaczyć prawdę o tym, jak działają muzea. Ale też dla tych, którzy doceniają...

Wydanie albumu owadów galicyjskich (Insecta Haliciae) zbiegło się w 1865 roku ze zwołaniem galicyjskiego Sejmu Krajowego. Przypadek? Nie sądzę. Po lekturze kolejnej “cegły” od amerykańskiego historyka (w przekładzie Tomasza Bieronia) mam refleksji na kilkadziesiąt stron, ale też jedną krótką i od niej zacznę. Otóż Wolff udowodnił mi już chyba ostatecznie, że XIX wiek jest jednak nudniejszy od XVIII. Trochę to żart, ale też porównując wspaniałość materiałów, które Wolff wykorzystał w “Wynalezieniu Europy Wschodniej” z tym, który znajdziecie w “Idei Galicji”, to jest to pierwsza myśl, jaka...

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

Jest rok 1786. Trzy lata po rozstaniu z mężem, “wolna jak ptak” (sama tak napisała), lady Craven, a za jakiś czas margrabina von Brandenburg-Ansbach-Bayreuth, zatrzymuje się w drodze z Petersburga do Sewastopolu w okolicy pewnej tatarskiej wioski. Wieś była kręgiem szałasów, tworzących na tle majestatycznej przyrody obraz “prymitywnego stanu świata”, jak się wyraziła lady w pamiętniku. Co robi lady Craven po przyjeździe na tatarski step, lekko skonsternowana brakiem higieny wśród mieszkańców wsi? “Zatrzymałam się tam i zrobiłam herbatę”. Tak się wprowadza cywilizację między “dzikich”! I...