Grochowiaka pięknie lirycznego mam dla Państwa na noc. Wzdychanie to ostatnio zajęcie, któremu oddaję się pasjami.

Na Światowy Dzień Poezji "mój krótki wiersz" Tadeusza Różewicza. Wiersz na przynętę.

Takie rzeczy we Wrocławiu #urszulazajączkowska #poezja #wroclove #wrocław #arboretum #patrzajpodnogą

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Cze 8, 2018 o 8:40 PDT

Szukałem na dobranoc cytatów z "Matka odchodzi" i wertowałem Różewicza, aż skończyliśmy na śmietniku. Książka z sesją-happeningiem Różewicza wydana przez @wydawnictwo_warstwy to czyste dobro. #kurzojady #tadeuszróżewicz #adamhawałej #warstwy #śmietnik

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Maj 26, 2018 o 11:05 PDT

Od @wydawnictwo_warstwy dotarł zestaw różewiczologiczny. Nie mam jeszcze śmiałości, macam sobie. "Umarli czytają nasze książki" pisał w jednym z wierszy... tu bym polemizował. Mam do Różewicza słabość, bo to poeta szkolnie zamordowany, wrzucony w przegródkę poezji smutnej, wojennej i defetystyczno-filozoficznej. A był też autorem wierszy radosnych, ciepłych i tchnących optymizmem. Ostrzegam - obok Grochowiaka tylko Różewicz. A jakie tam tomiki u Was się pałętają dzisiaj? #kurzojady #tadeuszróżewicz #warstwy

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Mar 19, 2018 o 12:30 PDT

To o nas. #kurzojady #czytelnicy #stanisławgrochowiak #jestzimnoczytamgrochowiaka #poetry #poezja #instapoezja #dobrapoezja #menuetzpogrzebaczem

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Sty 14, 2018 o 2:10 PST

Kiedy wypijesz kawę, zjesz ciasto i przypomnisz sobie o zdjęciu na insta. Tragedia blogera książkowego. #kurzojady #nisza #jadwigastańczakowa #dziennikwedwoje #mironbiałoszewski #dziennik

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Gru 30, 2017 o 1:31 PST

Podsumowań czas nastał. Najważniejsze książki 2017 roku? Spróbowałem je pozbierać z półek i przypomnieć sobie, dlaczego wydają mi się ważne i istotne.

Nie wierzę w “książki roku”, lektura ukończona przed tygodniem bywa ważniejsza niż ta styczniowa, czasem książka przeczytana kilka lat temu urasta do aktualnie ważnej z powodu jakiegoś zdarzenia w życiu prywatnym, wystawy czy lektury. Książki żyją i reaktualizują swoje znaczenie. Weźmy choćby “Puca, Bursztyna i gości”, lekturę kiedyś dla mnie najważniejszą, najcenniejszą i pamiętaną przez lata. Dziś nieufnie patrzę na siebie zakochanego w...