Kamila Janiak z tomu "Zakaz rozmów z osobami nieobecnymi fizycznie" dla Państwa na dobrą noc. Smutny wiersz, ale z odrobiną pocieszenia w finale. Przynajmniej będzie czysto.

Coś jest prawdziwego w tym wierszu Dariusza Sośnickiego - bliżej mi co roku do poezji. Nie modlę się, ale pracuję.

Świętuję dzisiaj pierwszą rocznice bycia na freelancie bez stałego zatrudnienia, dlatego podczytuję sobie "Bailout" Tomasza Bąka wyróżniony Nagrodą Gdynia. Wykład ekonomiczny krytyczny wobec otaczającej nas rzeczywistości przypominający zadziornością najlepsze czasy poezji Krzysztofa Jaworskiego (to wielki poeta jest, za mało znany moim zdaniem). Rok na freelancie w biznesie, który nagradza poklepywanie po plecach, fałszywe uśmiechy i kalkulowane opinie. Idzie mi nieźle, na pytanie "czy da się z tego przeżyć" odpowiadam "z zaciśniętymi zębami". Bardzo bym chciał mieć jakiś komfort, by...

Po kilku dniach poezji niezbyt wesołej i bez nadmiaru optymizmu wiersz rozleniwiający. Charles Reznikoff w genialnym przekładzie Piotra Sommera z tomu "Co robisz na naszej ulicy?"

Nie ma tygodnia bez doniesień o ofiarach homofobicznych ataków. Trwa polityczna nagonka na osoby LGBTQ wsparta przez kościół katolicki. I o tym mówi wiersz Edwarda Pasewicza z tomu "Sztuka bycia niepotrzebnym". Pasewicz gra konwencją ekopoetyki i poezji gejowskiej wątpiąc - tak mi się wydaje - w ich skuteczność. Intryguje mnie ten wiersz pokazujący odmieńczą, queerową perspektywę bycia ofiarą. Najbardziej polityczny w wierszu jest jego tytuł, bo w samej przemocy nie ma nic politycznego. Jest sam akt pozbawiony adresata. Nie wiem, który raz dzisiaj czytam ten wiersz.

[Nagroda Literacka Gdynia 2020] esej - Urszula Zajączkowska - "Patyki, badyle", wyd. Marginesy poezja - Tomasz Bąk - "Bailout", wyd. WBPCiK proza - Dorota Kotas - "Pustostany", wyd. Niebieska Studnia przekład - Piotr Sommer - tłumaczenie "Co robisz na naszej ulicy" Charlesa Reznikoffa, wyd. WBPCiK Gratulacje!

To już dzisiaj! Nominowani to: PROZA: Barbara Klicka, “Zdrój”, W.A.B Dorota Kotas, “Pustostany”, Niebieska Studnia Katarzyna Michalczak, “Klub snów”, Cyranka Wojciech Nowicki, “Cieśniny”, Czarne Radek Rak, “Baśń o wężowym sercu albo wtóre słowo o Jakóbie Szeli”,...

Tak, takie okładki mogę dostawac codziennie. #zdaniemszota #piesektajfun #michałczaja #staromiejskidomkultury

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Lut 19, 2020 o 6:35 PST

Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki w zbiorze "Dwie główne rzeki" kontynuuje oczywiście wątki z poprzednich tomów; kto go zna, ten wie, że jest to poeta repetytywny i autotematyczny, na czym też polega jego urok. Ale tym razem mamy jakby większy wgląd w farmakologię, która sprawia, że możemy Dyckiego nadal doświadczać na papierze. "Trzeba rozkwitać w nieskończoność" nawołuje poeta, a ja nie wiem czy to nie wyrafinowana ironia nawiązująca do zapętlenia w chorobie. Kocham Tkaczyszyna-Dyckiego jak Grochowiaka i nawet slabszy tom (a ten jest słabszy) mu wybaczam, bo dla mnie ich lektura jest jak jakiś kojący masaż mózgu.

Kierownik i redaktor prowadzący Wydawnictwa Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej i Centrum Animacji Kultury na naszej stronie postanowił się skompromitować do końca.

Wojewódzka Biblioteka Publiczna i Centrum Animacji Kultury w Poznaniu - gratulujemy wam pracowników. O nieetycznosci występów Pana Grzebalskiego pisać nawet nie zamierzam. Raczej zastanawiam sie czy jest jeszcze ktoś, kto chce mu podawać rękę?

I tak właśnie konczą się gry w seksizm - po Sendeckim piszacym, że antologia jest zła, bo wybrano na jej redaktorke poetkę dobrze sobie radzacą z mediami społecznościowymi przychodzą kolejni.

...

Dżdżownice okazują się budzić sporo emocji, gdy są deptane przez babcie, jak w wierszu Ilony Witkowskiej, który rano publikowałem. Zatem znowu wiersz o tych budzących niejednoznaczne uczucia, zwierzątkach.

Wiersz ma mówić o rzeczach dobrych, nieść radość. Wiersz, w którym - jak w życiu - nic dobrego się nie dzieje, a babcia okazuje się złą kobietą, nie ocala. Jeszcze gorzej, gdy wiersz ma tytuł, który jest cytatem i nie pasuje do treści. W "Panu Tadeuszu" w końcu chodziło o Tadeusza a "Romantyczność" była romantyczna. W wierszach poetów i poetek nominowanych do Nagroda im. Wisławy...