Nadchodząca książka Marty Mazuś, "Historie dziwnych samotności" to ciekawie pomyślany zbiór świetnych literacko reportaży. Lepszy od dość jednak przewidywalnego "Króla kebabu". Czytam w jakimś przedkorektorskim i jeszcze pewnie przedredakcyjnym wydaniu i spieszę donieść, że warto zapisać sobie ten tytuł na listę wyczekiwanych wydatków.

Patrycja Pustkowiak napisała książkę tak samo mądrą, śmieszną i błyskotliwą, jak przegadaną, słowotoczną i pozbawioną wciągającej fabuły. Żywię do niej trochę ciepłych uczuć, bo zgadzam się w wielu miejscach ideologicznie z Autorką, ale jako literatura nie jest to najbardziej udana próba. Może tl;dr, ale zachęcam, bo jestem wyjątkowo ciekaw waszych opinii.

Główna bohaterka “Maszkarona” jest niesamowicie brzydka, co nawet nie utrudnia jej kontaktów międzyludzkich, to je praktycznie uniemożliwia, no chyba że za takie można uważać bycie uważaną za dziwactwo wszędzie, gdzie się pojawia. U...

Wisława Szymborska w jednej z tych póz pomiędzy niebem a ziemią, oddziałem chirurgicznym a przytulnym fotelem. Spotkanie poświęcone Szymborskiej i Herbertowi już w niedzielę! @teatr_ochoty o godz. 18:00. #kurzojady #głośneczytanie #wisławaszymborska #zbigniewherbert #annabikont #poezja #andrzejfranaszek #biografia

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Cze 5, 2018 o 2:02 PDT

Wspaniały wiersz Piotra Mitznera z tomu "Ulica tablic". Nominowany do Nagrody Literackiej m. st. Warszawy i do mojej prywatnej kolekcji wierszy zapamiętanych. #kurzojady #piotrmitzner #nagrodaliterackamstwarszawy #poezja #poetry

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Cze 4, 2018 o 2:07 PDT

Julian Barnes bywał w swoich książkach erudytą-archiwistą, archeologiem pamięci i historykiem filozofii, któremu nie obca jest chłopackość, jak i sztuka gotowania (albo chociaż spożywania). W “Jedynej historii” przypomina, że potrafi napisać wciągającą powieść opartą o - zdawałoby się - wyjątkowo prosty pomysł.

Data - połowa lat 60. Miejsce wydarzeń - “dwadzieścia kilometrów na południe od Londynu”. On - młodzieniec, który nie odnajduje się w sztywnych regułach małomiasteczkowej Anglii, ona - dojrzała kobieta, żyjąca w związku pozbawionym większych emocji. Poznają się - a jakże - na korcie...

Będzie czytane. Nowy Rylski! #kurzojady #piesekczarek #eustachyrylski #blask #wielkalitera

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Cze 4, 2018 o 2:18 PDT

Popasaliśmy weekendowo poza FB, ale spieszę donieść, że "Siła" Naomi Alderman to książka idealna w podróż, bo mimo objętości i odrobinę dydaktycznej metafory, historię o kobietach, które odkrywają w sobie tajemną moc i przejmują władzę na świecie, czyta się łapczywie. Na okładce wydawca umieścił cytat z Atwood i dobrze, bo jest to powieść, która wiele zawdzięcza autorce "Opowieści podręcznej", ale też innym jej tytułom. Jak pewnie wiecie, Atwood napisała (przeciętny) komiks o kotoptaku i ma pomysły czasem przedziwne (i mocno nierówne w realizacji). To dziedzictwo też w "Sile" jest, ale...

Barańczak w Poznaniu #kurzojady #kurzojadywtrasie #stanisławbarańczak #mural

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Cze 1, 2018 o 5:59 PDT

Albo gdy porównujesz tłumaczenia Kawafisa. #kurzojady #konstandinoskawafis #kawafis #antonilibera #ireneuszkania #austeria #poezja

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Cze 1, 2018 o 10:49 PDT