Bardzo wyczekiwana książka. "Posełki" Olgi Wiechnik to sążnista opowieść o zbyt mało jeszcze znanych czasach. #kurzojady #olgawiechnik #posełki #wydawnictwopoznańskie

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Mar 27, 2019 o 4:56 PDT

Dwie fascynująco zapowiadające się książki, które zaczęły się od mocnego uderzenia, obiecywały wiele, a w trakcie lektury traciły swoją siłę i zamieniły się w podręczniki historii wcale nie aż tak fascynujących.

“Porwanie Edgara Mortary” Davida I. Kertzera (tłum. Jan Dzierzgowski) opowiada historię żydowskiego chłopca porwanego przez oficerów inkwizycji, których zobowiązywała do tego czynu informacja, że chłopak został ochrzczony. Na żydowskie domy nie tylko w Bolonii padł wielki strach - w końcu zawsze mogła zdarzyć się służąca, czy stajenny chcący uchronić duszyczkę przed piekielnym...

Będzie czytane. #kurzojady #dowodynaistnienie #wrzenieświata #dorotabrauntsch #domybezdomne

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Mar 25, 2019 o 6:50 PDT

Nadciągają nowe @ksiazki_magazyn_do_czytania a w nich Szot czyta Tochmana. Czy poleca? Do zobaczenia w druku! #kurzojady #książkimagazyn #agora #wojciechtochman #pianiekogutówpłaczpsów

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Lut 14, 2019 o 2:37 PST

Czyta się to jak najlepszy kryminał połączony z zaskakującą (dla mnie) lekcją historii. Świetna rzecz! #kurzojady #davidikertzer #czarne #jandzierzgowski

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Lut 5, 2019 o 3:10 PST

Gdy ukazała się jej najnowsza książka, "Błoto słodsze niż miód", pisałem w recenzji:

Rejmer tworzy traktat o człowieku, o jego wolności, która nie przynosi tylko ulgi, ale i cierpienie. Ma autorka “Bukaresztu” doskonały słuch i umiejętność przelania na papier historii, które będą nam towarzyszyła jeszcze długo po lekturze. Do tego potrafi nadać temu strukturę i tak ułożyć książkę, by stała się wciągającą lekturą. Lekturą ważną i wartą waszego czytelniczego zaangażowania.

Gdy przyszło wyberać osoby wskazane do Paszportów w tym przypadku nie mieliśmy żadnych wątpliwości, a w uzasadnieniu naszego wskazania do nominacji pisaliśmy:

Należało się! Gratulujemy!!!

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Sty 8, 2019 o 1:05 PST

“Ziemia jałowa. Opowieść o Zagłębiu” Magdaleny Okraski to pierwsza od dawna książka, która tak spolaryzowała osoby ją recenzujące. U nas jedna z “książek roku”, gdzie indziej “rozczarowanie, zawód”. Tym razem nie będę pisał recenzji, tzn napiszę ją zajmując się recenzjami, które napisali inni, bo już dawno nie miałem do czynienia z takim korowodem pychy, tendencyjnego czytania, pisania o własnych projekcjach, a nie o literaturze.  Rafał Hetman na swoim insta pokazał zdjęcie książki, do której stoi odwrócony plecami. To najlepiej pokazuje stosunek autora recenzji do książki Okraski -...

Maciej Zaremba Bielawski stworzył dzieło wyjątkowe w swojej intensywności, językowej wirtuozerii (brawa dla tłumacza z języka szwedzkiego, Mariusza Kalinowskiego), której towarzyszy przemyślana, wręcz architektoniczna konstrukcja. W „Domu z dwiema wieżami” reporter przedstawia kilka równoległych historii składających się na jego prywatną opowieść o samym sobie. I ta prywatność, zagubienie w świecie dokumentów, faktów, ale i domysłów oraz fikcji jest warstwą, która sprawia, że zostajemy wręcz podstępnie zabrani na wycieczką po polskiej historii, której trasę pokonywaliśmy już wielokrotnie,...

To jest trudna acz ciekawa lektura. To, czyli "Dom z dwiema wieżami" Macieja Zaremby Bielawskiego w tłumaczeniu Mariusza Kalinowskiego. Kto już po lekturze? Wrażenia? Może krytyczne?