Będę debiutantem. W kwietniu lub maju 2020 roku ukaże się w @dowodynaistnienie książka poświecona Zofii Sadowskiej. Kim była Zofia? Teaser książki już w sobotę w pewnym znanym magazynie, który od lat wychodzi w soboty. Polecam się. #zdaniemszota #dowodynaistnienie #pannadoktórsadowska #wojciechszot #biografia #reportaż #pisanina

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Gru 4, 2019 o 11:40 PST

Poranna kawa z własnym, dużym tekstem w “WO” wcale nie smakuje lepiej. Moim kubkom smakowym obcy jest romantyzm związany z tego rodzaju wydarzeniami, co nie znaczy, że serduszko nie pika dziś radośniej.

W dzisiejszych "Wysokich Obcasach" znajdziecie mój obszerny portret Zofii Sadowskiej, lekarki oskarżonej w 1923 roku o uwodzenie pacjentek i kilka innych rzeczy. Wszystko to w imię obrony interesu narodowego. Zofia sama była patriotką i sporo dla kraju zrobiła, o czym dziś już nikt nie wie. Gdy w 1945 roku spisywała testament, pieniądze (o których nie wiedziała, że już są bezwartościowe)...

To szczególny dla mnie dzień i nie chodzi tu o fakt dotrwania do 33 roku życia, a możliwość oficjalnej zapowiedzi mojej książki.

“Panna doktór Sadowska” ukaże się nakładem wydawnictwa Dowody na Istnienie w kwietniu lub maju najbliższego roku!

---

Kiedy na początku mijającego już dziesięciolecia zaintrygowała mnie postać Zofii Sadowskiej, myślałem, że to detektywistyczna przygoda na rok, może dwa lata. Życie jednak krzyżuje nawet skromne plany i przez kolejne lata nie mogłem się od niej nie uwolnić. W tym roku dzięki pomocy kilku osób udało się oddać “maszynopis” do wydawnictwa. Nie ukrywam, że...

Historia, którą musimy poznać, by lepiej zrozumieć siebie – czy to hasło jeszcze sprawia, że pędzimy do księgarni czy biblioteki po książkę? Szybko sprawdzamy w internecie dostępność i czekamy na dostawę? Nie jestem już tego pewien, bo przecież co chwilę pojawiają się takie książki. Oczywiście mogę wam napisać, że „Płuczki. Poszukiwacze żydowskiego złota” to opowieść, wobec której nie możecie przejść obojętnie, mogę zachęcać, byście włączyli książkę Pawła Piotra Reszki do tegorocznego kanonu „musisz to mieć”, ale nie zdziwię się, jeśli stwierdzicie, że macie już dość. Bo można czasem...

"Płuczki" Pawła Piotra Reszki. Ważna i mocna książka, po której zasypia się trochę trudniej. W piątek spróbuję jednak postawić do niej kilka pytań. Bo warto mieć zawsze wątpliwości.

Świetnie się zapowiadali niektórzy wykonawcy debiutujący na zielonogórskiej czy kołobrzeskiej scenie. Równie świetnie zapowiadała się książka Bartosza Żurawieckiego. Po ciekawym wstępie, w którym autor streścił wszystkie wątki, później rozwijane na ponad czterystu stronach, dostajemy opowieść wyjątkowo nieciekawą w swojej formie. Choć w treści bywają wspaniałości to przy encyklopedyczno-leksykonowej, mocno kronikarskiej formie nie udało się Żurawieckiemu dostatecznie ich wyodrębnić i podkreślić. Trzeba się samemu przebijać przez dziesiątki wyliczeń, klasycznych anegdot “zza kulis” i...

Dla @nonfictionfestiwal napisałem właśnie o "Poniemieckim" Karoliny Kuszyk. Gdy się 18 lat mieszkało w Gottesbergu i Waldenburgu człowiek czyta tę książķę inaczej, może bardziej krytycznie i szuka dla siebie zaskoczeń, bo wiele wydaje mu się oczywiste. Ale też myśli się nad tym, co dla kogoś np. z Krakowa czy Warszawy będzie zaskoczeniem. W tekście opowiem wam tez trochę o Gottesbergu i okolicach. Bo Kuszyk zachęca do snucia własnych ballad. Tekst w połowie grudnia będzie dostępny. A książkę polecam, bo sam jestem ciekaw co w niej was zaskoczy. #zdaniemszota #karolinakuszyk #poniemieckie #czarne #gottesberg #waldenburg #felhammer

Zdążyliśmy! W @muzeumemigracji rozmawiałem dzisiaj z @olga.gitkiewicz Dziękujemy! #zdaniemszota #olgagitkiewicz @dowodynaistnienie

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Lis 15, 2019 o 11:31 PST

To, że Łazarewicz potrafi świetnie opowiadać historie morderstw to my już wiemy. W “Nic osobistego. Sprawa Janusza Walusia” potwierdza mistrzowskie panowanie nad materiałem, umiejętne budowanie napięcia i wiarę w to, że za każdym złem stoi jakieś dobro, a reporter nie jest od oceniania, a szukania nieoczywistości w prostych obrazkach. I za to bardzo doceniam Łazarewicza, bo widzi w Walusiu nie tylko bezwzględnego mordercę, kłamcę i oszusta, ale czasem też ofiarę i człowieka łatwo poddającego się manipulacji. Łazarewicz rozmawia z Walusiem w południowoafrykańskim więzieniu. Nie może...

Ginczanka fascynuje i to pewnie wszyscy, którzy zetknęli się z jej poezją i legendą przyznają. W postaci poetki kumulują się wszystkie cechy, które powinna mieć legenda - niezwykła twórczość, fascynująca i smutna biografia, a do tego uroda. Tak tworzy się ikony. Ginczanka od kilku lat przestała być zapomnianą poetką, a wbrew pewnej sugestii, wokół której utkana jest książka Mikołajewskiego, fascynujących biografii i niezwykłych wierszy, których nie znamy, a których autorkami są żydowskie poetki, jest wiele, co udowodniła antologia “Moja dzika koza” i chyba odwołania do większego...