Lata 40. XX wieku. Elfriede Steiger na wniosek zuryskiego urzędu opieki społecznej trafia do domu dziecka. Ma troje rodzeństwa, ojca alkoholika, który nie płaci alimentów, i matkę, która – w ocenie urzędników – nie ma środków, by utrzymać dzieci. Gdy w 1954 r. Steiger osiąga pełnoletność, chce sama zdecydować o swojej przyszłości. Co prawda pracuje jako pokojówka, ale nie z własnego wyboru – do pracy została skierowana przez miejscowe władze. Kiedy postanawia zrezygnować z posady, okazuje się, że szwajcarscy urzędnicy mają inny pomysł na jej przyszłość. Młoda, choćby nawet pełnoletnia...

- Dzielny, jasny człowiek, wielkiej odwagi, pełna troski i myśli o innych - wspomina Bortnowską Maja Komorowska. Halina Bortnowska urodziła się w 1931 roku w Toruniu. Jej rodzina przeniosła się do Warszawy, gdzie tuż przed wybuchem powstania, ukończyła szkołę podstawową. W trakcie powstania warszawskiego została deportowana do niemieckiego obozu pracy. Po maturze w 1949 r., mimo świetnych ocen, nie została przyjęta na studia z wymarzonej biologii. Wybrała naukę w Instytucie Katolickim we Wrocławiu, następnie studiowała filozofię na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. - Nasze nazwisko...

Anders Bodegård (1944-2024) - Znaczenia Bodegårda dla promocji polskiej literatury w Szwecji i na świecie nie da się porównać z niczym — mówi "Wyborczej" Stefan Ingvarsson, tłumacz i przyjaciel zmarłego. (…) - Bodegårda cechowała hojność — zawsze pomagał tłumaczom, dawał rady, ale też kształtował naszą postawę wobec świata. W przekładzie uczył nas tego, że ważna jest uczciwość. Paradoksalnie — nie chodzi tylko o to, czego tłumaczom nie wolno robić, ale też o to, co mogą zrobić, jak mogą grać z tekstem. Jako człowiek wymagał lojalności. I gdy widział, że ją otrzymuje — dawał z siebie wszystko. Więcej - piszę w pracy.

Joanna Papuzińska nagrodzona tytułem Warszawskiej Twórczyni, która jest jedną z kategorii Nagrody Literackiej m. st. Warszawy. A kto otrzymał nagrodę w pozostałych kategoriach? PROZA: - Tomasz Różycki, „Złodzieje żarówek", Wydawnictwo Czarne POEZJA: - Justyna Kulikowska, „Obóz zabaw", Wydawnictwo Wojewódzkiej Biblioteki Publicznej w Poznaniu LITERATURA DZIECIĘCA: - Maria Strzelecka (tekst i ilustracje), „Hajda. Beskid bez kitu" KOMIKS - Maciej Sieńczyk, "Spotkanie po latach" KSIĄŻKA O TEMATYCE WARSZAWSKIEJ: - Michał Książek, „Atlas dziur i szczelin" Gratulacje!

Szukacie pomysłów na weekendowe wypady? Jeśli tak, to mam coś dla Was. Wiecie, że istnieje Muzeum Narodowe Rolnictwa? W podpoznańskiej Szreniawie już w latach 60. XX wieku otwarto całkiem ciekawa placówkę, której zwiedzanie - zwłaszcza jak macie własne lub wypożyczone dzieci - może być świetną, jednodniową przygodą. Pojechałem do Szreniawy jednak nie po to, by oglądać wystawy poświęcone pszczelarstwu czy cukrownictwu, a... ludowej historii Polski. W Muzeum Narodowym Rolnictwa w podpoznańskiej Szreniawie po kilku latach przygotowań otwarto wystawę "Chłop-niewolnik? Opowieść o...

I to jest powieść!

Ballada o pasażerach na gapę, którzy rozsiedli się w naszych ciałach. Rzecz niezwykła, momentami wybitna. “Koniec” - mam nadzieję - okaże się początkiem wielkiej literackiej kariery Marty Hermanowicz. A nawet jeśli nie, to w końcu mamy książkę, która to wszystko opowiada. To, czyli nasze polskie ze zmarłymi obcowanie.

Marcie Hermanowicz udało się zrobić coś, co w polskiej literaturze nie udało się od dawna - tak połączyć przeszłość z teraźniejszością, że dzięki lekturze jej książki lepiej widzimy to skąd przychodzimy i dokąd idziemy. To historia pokolenia, które “ucieka do...

Nie jest to dzieło wybitne i być może historia Stéphane’a Breitwiesera, najsłynniejszego złodzieja sztuki, wciąż czeka na lepsze opracowanie, ale jednocześnie jest coś w książkach o autorach słynnych napadów na muzea i galerie, pociągającego. Niezależnie od ich literackiej jakości. Publiczność zawsze będzie ciekawa tego, jak zrobić coś, co wydaje się “szaleństwem”. I po co? Sam namiętnie pochłaniam takie książki, zwłaszcza że można w nich odkryć ciekawe tropy do własnych podróży przez muzea. A jak ukraść dzieło sztuki? Dzieła sztuki lubią ciszę. Ich złodzieje również. Łamanie...

Nie była to miłość od pierwszego wejrzenia. Nasza relacja rozwijała się już dłuższy czas i byliśmy blisko rozstania się, gdy coś zaiskrzyło. Gdzieś w pięknych okolicach dwusetnej strony poczułem, że może jednak dajmy sobie szansę. Książkom daje się ją łatwiej, niż ludziom. Zadziałało! W efekcie pierwszy tom z serii kryminałów Richarda Osmana nie będzie ostatnim, który przeczytam. Zupełnie inaczej miałem z autorem. Spotkałem go na londyńskich targach, gdzie był "autorem dnia". Żeby wysłuchać jego pogadanki, trzeba było odstać w gigantycznej kolejce, ale było warto. Gaduła i gawędziarz...

Niestety ogłoszenie nominacji do tegorocznej Gdyni zepsuł jeden z wydawców, który postanowił nie czekać na oficjalny komunikat. Tak czy inaczej, Jury Nagrody Literackiej "Gdynia" ogłosiło 20 nominowanych. Wśród nominacji - jak co roku - wiele niespodzianek. Nagroda Literacka "Gdynia" to jedna z najbardziej prestiżowych polskich nagród literackich. Niepisaną regułą jest to, że nominacje do „Gdyni" co roku zaskakują czytelników. Jurorzy nagrody szukają dzieł „wyznaczających kurs współczesnej polskiej literatury" i preferują książki publikowane przez niszowych wydawców, co czyni ich wybory...

Pierwszą kapliczkę ku czci Zmarłej Correi zbudował Pedro Zeballos, poganiacz mułów. Wiek XIX zbliżał się już do końca, gdy Pedro przemierzał ze stadem argentyńskie pustkowia. Pewnego poranka spostrzegł, że zwierzęta rozpierzchły się. Nie wiemy, czy ktoś podpowiedział mężczyźnie, żeby udał się do Vallecito, gdzie znajduje się grób Zmarłej Correi, czy sam już słyszał o cudach, które ta nieoficjalna święta czyni. Tak czy inaczej, mężczyzna modlił się do świętej żarliwie, a ta wysłuchała jego próśb. Stado, jakby nic się nie wydarzyło, czekało na pobliskiej łące. W podziękowaniu Zeballos na...