"- Feluś, wiesz jak się nazywa kobieta, która chodzi z Niemcem? - No? - Filatelistka - ? - Bo zbiera marki. Kobiet takich było niewiele. Należały do półświatka. Jeśli się zdarzały z pewną rangą społeczną, jak popularna przed wojną artystka teatralna, były poddawane dowcipnemu piętnowaniu - obcinano im włosy maszynką przy samej skórze." (s. 23)

Bardzo dowcipne piętnowanie...

Motyle

"W szarych miastach szary beton, szary asfalt. W szarych miastach szare dymy aż do nieba. Nie ma miejsca dla motyli  w szarych miastach, a tak mało, tak niewiele im potrzeba.

Taki motyl  to ma skromne wymagania  nie je masła  ani mięsa, ani chleba, nie potrzeba mu mieszkania i ubrania, i inwestować w niego wcale nie potrzeba.

Ludzie mówią, że to tylko zwykły owad, a to przecież do krainy czarów bilet, wstęp do bajki i przygoda kolorowa, więc pomyślcie o motylach choć przez chwilę.

Dla motyli  trzeba miejsce zrobić w miastach i odkurzyć zakurzony błękit nieba, żeby...

Lektura obowiązkowa w te dni. #kurzojady #pamiętnikzpowstaniawarszawskiego #mironbiałoszewski

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Lip 31, 2017 o 2:55 PDT

Na nadwiślanej plaży fajnie jest! #kurzojady #pow #centrumarchitwktury

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Lip 31, 2017 o 10:50 PDT

Wydawnictwo LTW słynie z wydawania książek, których nikt wydać nie chce, stąd w ofercie wydawcy choćby dzieła Floriana Czarnyszewicza, który to pisarzem jest zaskakująco dobrym a jego powieść “Nadberezyńcy” z pewnością wam umknęła, choć to proza co najmniej ciekawa. Niestety LTW słynie też z ohydnej szaty graficznej, jaką nadaje swoim książkom. Gusta estetyczne decydentów wydawnictwa są prostackie i czerpią z repozytorium narodowego, do którego hasło dostępu powinno być już dawno zapomniane. Niestety zdarza się, że LTW wyda książkę, która mnie zaciekawi i wtedy z bólem decyduję się na...

A jak wasze sposoby na upały? #kurzojady #dybuk #wydawnictwoagora #niemusicietegokupować #poredakcjibymzostawiłdwadzieściastron

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Lip 30, 2017 o 11:21 PDT

Wydawanie wyroków na literaturę jest zadaniem wbrew pewnym pozorom bardzo trudnym. Musi mieć bowiem osoba recenzująca świadomość, że jej zdanie niekoniecznie podzielane będzie przez większość i czasem w imię walki o sprawy dla siebie ważne, trzeba zjechać literaturę, która może się podobać. “Terremoto” Jarosława Mikołajewskiego zaczęło się od literackiego trzęsienia ziemi - świetne otwarcie, mocny start i strona po stronie spadanie w otchłań literackiego pustosłowia i kiczu, w którym zamiast poetyckiego reportażu o trzęsieniach ziemi dostajemy roztrzęsiony, pretensjonalny portret autora.

Mak...

Rymkiewicz. #zachódsłońcawmilanówku #kurzojady

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Lip 28, 2017 o 3:26 PDT

Coś dla nas. #kurzojady #bibliotekisąsiedzkie #fundacjazmiana #majlert

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Lip 29, 2017 o 5:08 PDT

Leopold Buczkowski w lipcu 1944 roku. #kurzojady #leopoldbuczkowski #poezja #poetry #czytajciepoezję

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Lip 29, 2017 o 8:05 PDT