Znamy dziesięć tytułów*, spośród których wybrane zostanie piątka finalistów Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego! Oto oni/one! 1. Matthieu Aikins, "Nadzy nie boją się wody. Reportaż o ucieczce przed wojną", przeł. Tomasz Macios, wyd. Znak 2. Anna Bikont, "Cena. W poszukiwaniu żydowskich dzieci po wojnie", wyd. Czarne 3. Urszula Chylaszek, "Kanska. Miłość na Wyspach Owczych", wyd. Wydawnictwo Poznańskie 4. Anna Goc, "Głusza", wyd. Dowody na Istnienie 5. Elizabeth Kolbert, "Pod białym niebem. Natura przyszłości", przeł. Jakub Jedliński, wyd. Wydawnictwo Filtry 6. Christina...

Nie był to trudny wybór. Książka Roku Zdaniem Szota to… “Ten się śmieje, kto ma zęby” Zyty Rudzkiej, wyd. W.A.B. -- Czas na laudację. Mówią, że pisze “po zyciemu” i “rudzko”. I to jest komplement, którego można zazdrościć, choć to uczucie warte powściągania. Każde zdanie poddaje obróbce skrawaniem. W ruch idą wiertarki, piły, nożyce i gilotyny. Szlifierkę stosuje niechętnie. Lubi chropowatość języka, rytm i melodię, chwilami śpiewną podwórkową nutę przechodzącą w rykoświstąkanie dziadowskiej ballady. Monolog fryzjerki męskiej Wery, powołanej do życia przez Zytę Rudzką, to...

Katarzyna Włodkowska napisała reportaż wybitny. Jak już to zdanie wybrzmiało, mogę dodać - z pewnymi mankamentami, które niczego jednak nie ujmują “Na oczach wszystkich”, która to książka jest wstrząsającym, doskonale udokumentowanym i przemyślanym reportażem o niewidzialności przemocy domowej. - To najdłuższe dwadzieścia kilometrów w ich życiu - pisze Włodkowska o ucieczce Ewy i córek z “domu złego”. O tym, co się działo w domu Mariusza Sapały, dzisiaj wie, jak to się kolokwialnie mówi, “cała Polska”. Opisanie historii kilku lat przemocy, zamykania żony w piwnicy, gwałtów, bicia i...