Przed Państwem finalistki i finaliści Nagrody Literackiej „Nike” - Wiktoria Bieżuńska, „Przechodząc przez próg, zagwiżdżę”, wyd. Cyranka - Anna Bikont, „Cena. W poszukiwaniu żydowskich dzieci po wojnie”, wyd. Czarne - Mateusz Górniak, „Trash story”, wyd. Korporacja Ha!art - Grzegorz Piątek, „Gdynia obiecana. Miasto, modernizm, modernizacja 1920-1939”, wyd. W.A.B. - Piotr Sommer, „Lata praktyki”, wyd. WBPCiAK - Ilona Wiśniewska, „Migot. Z krańca Grenlandii”, wyd. Czarne - Zyta Rudzka, „Ten się śmieje, kto ma zęby”, wyd. W.A.B. Gratuluję! Więcej informacji o finalistach i...

Znamy nominacje do Nagrody Literackiej Gdynia! Proza: - Wiktoria Bieżuńska, „Przechodząc przez próg, zagwiżdżę" - Mateusz Górniak, „Trash story" - Agnieszka Jelonek, „Trzeba być cicho" - Zyta Rudzka, „Ten się śmieje, kto ma zęby" - Małgorzata Żarów, „Zaklinanie węży w gorące wieczory" Poezja: - Marcin Czerkasow, „Mountain View" - Anouk Herman, „right into pod tramwaj”, - Joanna Oparek, „Małe powinności" - Piotra Przybył, „analfabeta" - Adam Wiedemann, „Odżywki i suplementy". Przekład - Kaja Gucio - za przekład z angielskiego „Chronologii wody" Lidii Yuknavitch -...

Kto jest nominowany i za co? Jak układają się decyzje jury? Czy słusznie, że nie ma “Empuzjonu” Olgi Tokarczuk? Kogo brakuje? A kto jest - dla mnie - zaskoczeniem na tej liście? Niemal na każde z tych pytań staram się odpowiedzieć w artykule dla serwisu Pasje. Klik, klik.

Oto jest! Lista 20 nominowanych do Nagrody Literackiej NIKE za rok 2022!

- Andrzej Bieńkowski, "Trzymałem węża w garści", Prószyński i S-ka

- Wiktoria Bieżuńska, "Przechodząc przez próg, zagwiżdżę", Cyranka

- Anna Bikont, "Cena. W poszukiwaniu żydowskich dzieci po wojnie", Czarne

- Konstanty Gebert, "Ostateczne rozwiązania. Ludobójcy i ich dzieło", Agora

- Mateusz Górniak, "Trash story", Korporacja Ha!Art

- Olga Górska, "Nie wszyscy pójdziemy do raju", Drzazgi

- Sabina Jakubowska, "Akuszerki", Relacja

- Jarosław Kurski, "Dziady i dybuki. Opowieść dygresyjna", Agora

- Natalia Malek, "Obręcze", WBPCiAK

- Tomasz S. Markiewka, "Nic się nie działo. Historia życia mojej babki",...

"W tęczowym raju też będzie zło" napisałem dla portalu-platformy Milk, założonej przez jedną z organizacji LGBT. Poproszono mnie o felieton na temat "tęczowej literatury", a to ostatnio skutkuje tekstami kombinującymi pomiędzy opowieścią o lekturach i własną nieufnością wobec queerowej utopii, którą ta literatura współcześnie proponuje. Będzie o tym też w "Dialogu" za jakiś czas. A póki co zapraszam do lektury bo za darmo i coś tam szkicuję, co dopiero za jakiś czas znajdzie swoją formę i wyraz pełniejszy. --- Jedną z najważniejszych cech literatury jest jej “światotwórczość”,...

Grzegorz Piątek z Paszportem POLITYKI!

Gratuluję!

Wszyscy Laureaci i Laureatki TUTAJ

[WSZ]

Nie był to trudny wybór. Książka Roku Zdaniem Szota to… “Ten się śmieje, kto ma zęby” Zyty Rudzkiej, wyd. W.A.B. -- Czas na laudację. Mówią, że pisze “po zyciemu” i “rudzko”. I to jest komplement, którego można zazdrościć, choć to uczucie warte powściągania. Każde zdanie poddaje obróbce skrawaniem. W ruch idą wiertarki, piły, nożyce i gilotyny. Szlifierkę stosuje niechętnie. Lubi chropowatość języka, rytm i melodię, chwilami śpiewną podwórkową nutę przechodzącą w rykoświstąkanie dziadowskiej ballady. Monolog fryzjerki męskiej Wery, powołanej do życia przez Zytę Rudzką, to...

Kolejny raz mam przyjemność być wśród osób wskazujących osoby do nominacji w Paszportach Polityka w kategorii literatura. O tym, kto finalnie będzie nominowany dowiemy się już niedługo. A kogo w tym roku wskazałem? Aneta Kamińska - W ostatnim roku tłumacze i tłumaczki z języka ukraińskiego przypomnieli nam o sile literatury. I o tym, jak bardzo ich praca przybliża nas do zrozumienia czyjegoś życia. Aneta Kamińska “służyła” przekładem - tłumacząc wiersze ukraińskich poetek i poetów, angażując się w dziesiątki akcji i wydarzeń pokazała, że literatura i życie nieustannie przeplatają się....

I znowu Grzegorz Piątek pisze książkę, w której niby nam już znanej opowieści daje nowy kierunek. Czyta się "Gdynię obiecaną" z rosnącą ze strony na stronę fascynacją. --- Gdynia miała ucieleśniać ducha nowej epoki, i być “pod kątem narodowościowym miastem wzorcowym”. Może dlatego gdyński Dom Kuracyjny (Kurhaus) Towarzystwo Świętego Andrzeja Boboli wynajmowało na dom publiczny? Bo przecież nasz "narodowy charakter" pełen jest zaskakujących kontrastów. Gdynia - jak pisał jeden z autorów książek poświęconych “polskiemu oknu na świat” - wyrosła “z marzeń bardziej aniżeli z...

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)