Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

W Dzień Książki w pełnym słońcu "Wiersz na wysoki połysk", czyli Miron Białoszewski. Wieczorem coś z Szymborskiej i Dyckiego.

Rano pisałem o różnych celach czytania i spotkaniach możliwych dzięki literaturze, zatem czas na wiersz Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego, w którym podmiot sam siebie ujawnia.

Hanna Łupińska zadaje zarówno tym najmłodszym, jak i starszym, pytania na które nigdy nie znajdziemy jednej, właściwej odpowiedzi. “Co oznacza być wolnym?”, jak te, na które odpowiedzi są znane: “Dlaczego niektóre drzewa rozbierają się na zimę”. Jest tu też pytanie kluczowe dla sytuacji, w której się znajdujemy, czyli :”Czy co roku przychodzi ta sama wiosna?”. Wspólne filozofowanie w towarzystwie pięknych, minimalistycznych ale też wieloznacznych i niezwykle plastycznych mimo abstrakcyjnej formy, rysunków z pewnością może być dobrym pomysłem na spędzenie Światowego Dnia Książki z...

W Światowy Dzień Książki czas na wyznanie czytelnika beznadziejnie od czytania uzależnionego.

Bohater "Ksiąg Jakubowych" Olgi Tokarczuk, ksiądz Benedykt Chmielowski odwiedza rohatyńskiego rabina Szora i zastanawia się nad kwestią fundamentalną. "Chce, żeby tamten go wziął za przyjaciela, nie wroga. Ale czy to będzie możliwe? Może da się porozumieć, mimo że nie zna się swoich języków ani obyczajów, ani siebie nawzajem, ani swych rzeczy i przedmiotów, ani uśmiechów, gestów dłoni czyniących znaki, niczego; więc może da się porozumieć za pomocą książek? Czy to właśnie nie jest jedyna możliwa droga?"