Mam dla Was wiersz Dennisa Josepha Enrighta w przekładzie Piotra Sommera. Wiersze ze sceptycznymi kotami nam się po prostu należą.

"Książka dla Johna / A Book for John" wydana przez - jak sama o sobie pisze - "niszową wydawczynię Annę Matysiak" to fascynujący dwujęzyczny koncept poetycki o spotkaniu wierszy i ludzi na przekór barierze granic i języków. Fascynująca rzecz, zwłaszcza że rozpoczyna ją wiersz pt. "Niszowa wydawczyni Anna Matysiak wraca wieczorem ze spotkania autorskiego w Jazdowie, w czasie pandemii". Lubię takie gry i zabawy.

Krystyna Dąbrowska z nowego tomu "Miasto z indu". Kosmos nam się skurczył.

Kira Pietrek dla Państwa z "Czeskiego zeszytu". Doceniam nie tylko cierpki dowcip, ale też świetną grę ze sloganami, które zyskują znaczenie dopiero w odpowiednim zestawieniu.

Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki dla Państwa. Siedzę w wierszach Dycia po uszka od kilku tygodni (tak, coś z tego będzie) i moje ciepłe, a niekiedy wręcz gorące uczucia do jego poezji nie wygasają. A nawet się na nowo rozpalają, gdy czytam takie wiersze jak ten.

Gdyby ktoś szykował się do napisania pracy licencjackiej pt "Wpływ aplikacji na życie i twórczość poetów polskich I poł. XXI wieku", to podrzucam mu tekst Wojciecha Bonowicza z tomu "Wielkie rzeczy", który właśnie dotarł do niżej podpisanego. Wy też liczycie kroki?

Ewa Lipska wynorana w bydgoskim piśmie kulturalnym "Wiatraki" z 1965 roku.

W 1965 roku nakładem Ministerstwa Obrony Narodowej ukazała się niepozorna ksiażeczka, “Żołnierska rzecz. Zbiór pieśni wojskowych”. Nigdy pewnie bym do niej nie dotarł, bo mam w życiu co robić i na nudę nie narzekam, gdyby nie fakt, że jedną z piosenek napisał… Miron Białoszewski. Nie ma jej w wydawanych przez PIW dziełach poety, więc uznałem, że warto zerknąć co tam Miron napisał. Wyboru i opracowania pieśni wojskowych dokonali Jędrzej Bednarowicz, autor m.in. wstrząsającego dzisiaj poetycką dykcją wyboru “Wieczory poetyckie na XX-lecie PRL” i Stanisław Werner, swego czasu kierownik...

Czesław Miłosz w profetycznym wierszu. A może w wierszu utopijnym, bo przecież nigdy nie było nikogo, kto by spełnił warunki "udanego życia" tu wymienione?

Czas na finalistki i finalistów Nagrody im. Wisławy Szymborskiej. Zaczynamy od Zuzanny Bartoszek, która jest jedną z ciekawszych polskich artystek, a jak się okazuje też pisze świetne wiersze. Jak pisze w jednym z nich, szuka "pomysłów / Na świat w dwóch, trzech zdaniach". I ten świat nam odsłania w tomie "Klucz wisi na Słońcu".