Jeszcze przed premierą ogłoszona jedną z najlepszych książek roku, wspaniale wydana (zalałem kawą) “Miłość” Ignacego Karpowicza, to powieść, w której autor stosując pozornie skomplikowaną i ambitną konstrukcję w połączeniu z zabiegami stylistycznymi, nie powiedział o świecie nic nowego, a tego oczekuję od książki, która posługuje się takimi słowami, jak “piękno”, “prawda”, “dobro” i… “Miłość”. Pod fajerwerkami czysto technicznymi jest treść wątła i smutna w efekcie.

Najpierw jest “Piękno”, w którym Karpowicz opowiedział historię pojawienia się w dworku znanego pisarza Jarosława i jego żony,...

"Pan stworzeń idzie ulicą wielkiego miasta..." -#metoo w wersji Elizy Orzeszkowej. "Marta" znaleziona w punkcie wymiany książek w Zachęcie. Znacie inne takie punkty? 

Zapraszamy do ósmej odsłony "Suszarni".. Jesteśmy przedświąteczni i mówimy o "Grzybach" z Naszej Księgarni, książce Themersonów "Pan Tom buduje dom", "Nikt mnie nie ma" Asy Linderg ale i debiutanckich "Bałutkach" Ewy Różyckiej i wielu innych. Zapraszamy!

Robienie zdjęć książkom czasem kończy się spektakularnymi porażkami. Oto moja ulubiona z listopada. Czarek zdaje się mówić "ale to nie moja wina, że musiałeś tonczytać cztery dni". Przepraszam Cię piesku, od teraz będę Ci czytywał już tylko poezję. #kurzojady #marcinświetlicki #piesekczarek

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) 23 Lis, 2017 o 11:29 PST

Przeczytaliśmy i na FB znajdziecie kilka refleksji na temat. #kurzojady #marcinświetlicki #wydawnictwoliterackie #nieprzysiadalność #piesekczarek

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) 13 Lis, 2017 o 12:33 PST

Prawie skończyłem w dwa wieczory. Jakie to jest dobre! Mistrzowska proza, pięknie przełożona, wow wow wow. #kurzojady #marlonjames #wydawnictwoliterackie #robertsudół #księganocnychkobiet

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) 13 Lis, 2017 o 2:09 PST

"Księga nocnych kobiet" Marlona Jamesa zachwyca mnie językiem. Sprawne tłumaczenie Roberta Sudoła i piękne wydanie przez Wydawnictwo Literackie. Aż szkoda, że po polsku dostajemy ją tyle lat po premierze oryginału.

“(...) jestem poetą. To żaden wybór. To konieczność.”

Czy ktoś z Państwa spodziewał się, że Świetlicki udzieli wywiadu Księżykowi? Nieliczni pewnie się znajdą, ale czy ktoś spodziewał się, że ten wywiad będzie miał ponad sześćset stron?! Nie widzę lasu rąk. To się wydarzyło - Świetlicki opowiedział nam prawie całego siebie. Nie do końca nadal znajduję uzasadnienie tej książki. Z pewnością powstała po to, by mógł Świetlicki zwolnić kilku swoich biografów, ułatwić pisanie licencjatów i magisterek przyszłym polonist(k)om i osobom studiującym kulturoznawstwo, póki jeszcze ono istnieje. Może też...

“Dobrze się z psami czuję. Rozumiem psy, psy mnie rozumieją. Może sam kiedyś psem byłem. Psy to jest dla mnie naturalne towarzystwo. Kotów nie rozumiem i kotów się boję. Koty są kosmitami. A pies to jest towarzysz, alter ego. Być może od ludzi oczekuję tego, co dają mi psy, a nigdy ludzie tacy nie będą. Prostota, jasność komunikacji. Psy mają kilka znaków, myślę, że mówią i bardzo dobrze ich mówienie odczytuję. To są proste komunikaty, prosta konwersacja. Ale psy nie kłamią, nie ściemniają i robią różne sztuczki co jest do zrozumienia. Figura psa w literaturze też jest w porządku. W bardzo...

Pozamiatane. #kurzojady #marcinświetlicki #nieprzysiadalność #rafałksiężyk #wydawnictwoliterackie #nibel2017

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) 4 Lis, 2017 o 12:30 PDT