Pamiętacie te czasy, gdy nie mogliście się oderwać od lektury przygód trzech muszkieterów? Ja jeszcze pamiętam, chociaż powoli zerkam na preparaty poprawiające pamięć w pobliskiej aptece, to Milady nie zapomnę. Były to czasy, gdy człowiek nie musiał jeszcze się za chlebem uganiać i mógł wakacyjne dupogodziny spędzać z książką w łapach i wypiekami na twarzy. Nie pamiętam ile razy przeczytałem powieść Alexandre’a Dumasa, ale oceniam się na trzy powtórzenia. Cykl o trzech muszkieterach to jedno najlepszych dzieł z kategorii “płaszcza i szpady”, które jako dziecię wertowałem. Przyznać się muszę...

Trochę się czuję jakbym znowu miał 14 lat i pierwszy raz czytał "Imię róży". Jakże to porywająca lektura jest! #arturoperezreverte #misjabiblioteka #znak #kurzojady

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Sie 29, 2017 o 3:00 PDT

Jak napisała jedna z osób komentujących u nas, “Gretkowska to mastersztyk”. Trudno się z tym nie zgodzić. Od ponad dwudziestu pięciu lat jej książki wzbudzają emocje, a przecież to też jedna z najpiękniejszych cech literatury - wywoływanie sporów. Tak będzie i tym razem. “Na linii świata” to bardzo odważna decyzja literacka, chwilami fantastyczna próba napisania powieści łączącej science-fiction z sensacją i obyczajówką. Ostatecznie nieudana, co nie znaczy, że nie warta uwagi.

Zacznijmy od autorki, bo tu tak trzeba. Gretkowska. Na dźwięk tego nazwiska drży sporo osób, bo jest...

Tak trochę się bojam to czytać. #kurzojady #manuelagretkowska #wydawnictwoznak #powieścizaczynającesięodchuja

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Sie 27, 2017 o 8:13 PDT

Czy “Jakoś to będzie” jest polską odpowiedzią na zmasowany atak hygge i lagomu? Śmiem wątpić i książka “Jakoś to będzie. Szczęście po polsku” sprawiła mi spory zawód. Ponieważ nie wierzyłem, że ktoś przytomny będzie chciał napisać na serio książkę o “polskim przepisie na szczęście”, spodziewałem się czegoś ironicznego, może odrobinę prześmiewczego i z przymrużeniem oka. Okazało się, że osoby, które napisały “Jakoś to będzie” potraktowały swoje zadanie na serio i to jest największy błąd, jaki przy jej pisaniu popełniono. Książka nadaje się do sklepów z pamiątkami (ale wtedy chyba nie w...

Jest! Jedna z najbardziej wyczekiwanych książek w te wakacje! @sobolewskaj - gratulujemy! @wydawnictwoznak.pl - za notesik ❤ #kurzojady #kornelfilipowicz #justynasobolewska #opowiadania #mojakochanadumnaprowincja #dobro #wydawnictwoznak

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Sie 3, 2017 o 6:25 PDT

W dzisiejszej Suszarni, mówimy o:

- Agata Michalak, "O dobrym jedzeniu"

- Elżbieta Janicka, Tomasz Żukowski, "Przemoc filosemicka"

- Bogdan Wojdowski, "Maniuś Bany"

- Dzienniki z Powstania Warszawskiego, wyd. LTW

- Andrzej Dybczak, "Pan wszystkich krów"

- praca zbiorowa, "Jakoś to będzie. Szczęście po polsku".

Zapraszamy!

Pytacie czasem w listach, jak oceniać poezję, na co postawić, zwłaszcza że poezja współczesna rymować się nie chce i z rytmiki ma oceny dość słabe. Odpowiadam zatem jako czytelnik poezji wszelakich - nie wiem. Czasem spodoba mi się temat, czasem konstrukcja jednego wiersza, niekiedy dopiero cały tom “coś mówi” (“W” Sendeckiego, które rozbite na poszczególne wiersze jest pozbawione sensu)... różnie bywa.

Po tym jakże mądrym mikrowykładzie z poetyki przejdźmy do tomu Dariusza Suski, “Ściszona nagle życie” (wyd. Znak). Otóż jest to tom, który mi się nie spodobał. Lekturą był on mi nudną, choć...

Mnie ta okładka nie kupiła, ale nie jestem targetem. #kurzojady #ianfleming #bangbang #bond #książkadladzieci #znakemoticon #wydawnictwoznak #joeberger

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Lip 21, 2017 o 5:32 PDT