Wymazane, miasteczko położone gdzieś za Suwałkami, gdzie jest zimno a jedzie się tam długo, by na miejscu spotkać plejadę postaci “jak z Witkowskiego”. Autor “Lubiewa” po raz kolejny udowodnił, że doskonale potrafi pisać - fantastyczne zdania, piękne mikroopowiadania, passusy brawurowe. To jeden z najlepszych stylistów języka, który od jakiegoś czasu karmi nas tą samą opowieścią o odmieńcach w Polsce drugoplanowej. Nawet gdy - jak w “Fynf und cfancyś” - wyjeżdżają oni poza polskie granice, to dalej są tymi dziwakami z Polski pozłotka, jak ładnie napisano na okładce “Wymazanego”. Niestety...

Przeczytane. Mieszane uczucia. #kurzojady #michałwitkowski #znak #wydawnictwoznak #wymazane #bookstagram

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Wrz 30, 2017 at 4:12 PDT

Dzisiaj na FB dwugłos o książce Anny Cieplak, "Lata powyżej zera". Zapraszamy! #kurzojady #annacieplak #latapowyżejzera #wydawnictwoznak #znak #książkapokoleniowa

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Wrz 28, 2017 at 11:07 PDT

Dzień dobry. Dzisiaj dwugłos na temat książki Anny Cieplak, “Lata powyżej zera”. W dwugłosie udział wezmą Olga Wróbel, rocznik 1982 i Wojciech Szot, urodzony w 1986 roku. Zaczynamy od wizji optymistycznej, by przejść do bardziej pesymistycznego spojrzenia. Pamiętajcie - łapka w górę, jak bliżej wam do recenzji Wróbel, serduszko na Szota. Osoby, które książki nie czytały a chcą nam podbić widoczność posta prosimy o “haha”. No dobra, żartujemy. Miłej lektury!

---

„Lata powyżej zera” to biograficzna narracja Anity Szymborskiej, młodej dziewczyny ze śląskiego Zagłębia, konkretnie z Będzina....

Co dzisiaj czytacie do obiadu? #kurzojady #annacieplak #latapowyżejzera #znak #wydawnictwoznak

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Wrz 26, 2017 at 5:45 PDT

Czytamy i może będziemy lepszymi ludźmi (nope). #kurzojady #zerowaste #wydawnictwoznak

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Wrz 18, 2017 at 1:17 PDT

Jest! Bardzom rad. Czy jest coś lepszego niż perspektywa 450 stron z Witkowskim? (tak, beza) #kurzojady #michałwitkowski #wymazane #wydawnictwoznak #znak #nowapowieśćwitkowskiego #beza

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Wrz 13, 2017 o 1:38 PDT

Zapraszamy do nowej "Suszarni", w której mówimy o książkach niekoniecznie przeczytanych. Olga Wróbel dzisiaj ma dla Was "Niksy" Nathana Hilla, "Córki Wawelu" Anny Brzezińskiej, "Ja, Pustelnik" Piotra Pustelnika i Piotra Trybalskiego oraz "Historię moich zębów" Valerii Luiselli. Redaktor Szot zaś o "Pani Kebab" Kamili Czul i jeszcze kilka słów o "Fałszerzach pieprzu" Moniki Sznajderman. Dla urozmaicenia naszych występów mamy kota i Gretę.

Ciekawy przykład złej książki świetnego reportażysty. #kurzojady #marcinkącki #wydawnictwoznak #fakmajlajf

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Wrz 6, 2017 o 11:24 PDT

Zarówno w satyrze, jak i fantastyce, ważny jest umiar. Gdy chce się połączyć te gatunki, umiar i opanowanie materii znaczą bardzo wiele. “Plankton” Sieniewicza to najbardziej nieudolne fantasy i najgorsza satyra jaką przyszło mi w życiu czytać (poza nieopublikowanymi nigdy grafomaniami, które czasem studiuję zawodowo). Książka bełkotliwa, wypełniona megalomanią myśli autora, przedobrzona wielokrotnie, kiczowata, przemądrzała i w efekcie całkowicie niezjadliwa. Jeszcze nigdy na Kurzojadach nie wylałem tyle pomyj na recenzowany tytuł, ale “Plankton” to taki “Kac Vegas” wśród powieści. Gdyby...