"Donosy do władz niemieckich w Warszawie i okolicach w latach 1940-1941” Barbary Engelking to książka skromna - niewiele ponad sto stron, na których kłębią się uczynki tak potworne, że czytałem ją kilka dni zamiast jednego herbacianego wieczoru.

Engelking natrafiła na zbiór donosów do władz niemieckich, przejętych prawdopodobnie przez organizację wywiadowczo-dywersyjną polskiego podziemia.To od dawna znana sprawa, że pracownicy i pracownice poczty przechwytywali donosy wysyłane do “szanownego pana gistapo”, a podziemie czasem nawet interweniowało u delatatorów lub ostrzegało potencjalne...

Książka Marii Stauber jakoś przegoniła literacką konkurencję i zabieram sie do lektury. Czar Ginczanki i moja potrzeba ciekawych historii zwyciężyły. #kurzojady #mariastauber #zuzannaginczanka #lusiabelmont #marginesy

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Maj 21, 2018 o 2:24 PDT

Redaktora Wróbel poleca "Maszkarona" Patrycji Pustkowiak. Okładkowo. #kurzojady #olgawróbel #patrycjapustkowiak #znak #literanova @wydawnictwoznak.pl

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Maj 20, 2018 o 1:05 PDT

Nagroda im. Ryszarda Kapuścińskiego dla Anny Bikont i (za przekład) Sergiusza Kowalskiego! #kurzojady #nagrodaimryszardakapuścińskiego

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Maj 20, 2018 o 10:35 PDT

Obiecałem sobie, że kupię na targach książki jedną książkę dziennie. Oto druga z nich. #kurzojady #marekłuszczyna #polskieobozykoncentracyjne #małazbrodnia #znak

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Maj 20, 2018 o 5:55 PDT

Mam w tym roku wyjątkowe postanowienie - codziennie na Targach Książki mogę kupić tylko jedną książkę. W czwartek i piątek się powstrzymałem, dzisiaj wybór padł na książkę Grzegorza Miki. Niestety książka bez indeksu, co stało się ostatnio niesympatycznym standardem. Ale ciekawa. Jutro trzy tytuły. Nie mogę się doczekać! #kurzojady #grzegorzmika #skarpawarszawska

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Maj 19, 2018 o 9:40 PDT

Taki prezent dzisiaj dostałem. Przemek Wechterowicz i Kasia Walentynowicz przygotowali piękną książkę o kocich pozycjach. Dla kociarzy - must have! #kurzojady #przemekwechterowicz #kasiawalentynowicz #kamasutrakociegosnu #doczytane

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Maj 18, 2018 o 11:00 PDT

Za chwilę startuje szaleństwo drugiego dnia targowego, ale teraz chwila tylko dla siebie. #tomaszróżycki #kurzojady #forB

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Maj 18, 2018 o 12:21 PDT

"Dziecko w śniegu” to książka niezwykła nie tyle dzięki osobowości jej autora (i głównego bohatera, bo to eseistyczna autobiografia), co przez specyficzną perspektywę, którą Goldkorn wprowadza - perspektywę niejako pozbawioną traumy drugiego pokolenia, przyjmującą świat stoicko i z uśmiechem Jest Goldkorn bezlitośnie logiczny i klarowny w swoim wykładzie. To, czy zgadzamy się z jego perspektywą nie jest dla autora ciekawe - to jego perspektywa i nie zamierza nikogo pytać o prawo do jej wyrażania. Szanuję to, chociaż muszę przyznać, że wizja przedstawiona w “Dziecku w śniegu” zdaje mi się...

Ponieważ kocham Barnesa w każdym wydaniu, to mogę się wydawać nieobiektywny, ale "Jedyna historia" nie tak dawno zauroczyła mnie w oryginale, a już mamy polskie wydanie. Nie wiem czemu każdą jego książkę przeżywam, czuję jakby pisał ją dla mnie i dla mojej wrażliwości. Nie rozumiem tego, ale Barnesa kocham i choć miewa książki gorsze, to miłość chyba od tego jest, by trwać. Zatem trwamy, trwamy, trwamy. I czytamy. #kurzojady #julianbarnes #światksiążki #jedynahistoria #dominikalewandowskarodak

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Maj 18, 2018 o 3:08 PDT