Zadziwiajaco przystępne teksty Adama Zagajewskiego. Jeśli się boicie, że nuda i poetycznosć to powiadam wam - dajcie sie zaskoczyć! #zdaniemszota #adamzagajewski #znak #substancjanieuporządkowana

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Maj 7, 2019 o 2:08 PDT

Zamiast pisać o “Taśmach rodzinnych” Macieja Marcisza znajduję wiele przyjemności w przekładaniu książek na półkach czy nawet odkurzaniu. Biorę się za ten tekst od dwóch tygodni i dalej nie mam poczucia, że jest to książka, której chcę poświęcić tak dużo uwagi jak niektórzy blogerzy. Widzę w necie zachwyty, których nie umiem podzielić. Mam też, dodam to od razu, pewien dyskomfort psychiczny, gdyż uważam, że każdy recenzujący powinien od razu napisać, że Marcisz jest szefem promocji w W.A.B., które to wydawnictwo “Taśmy....” wydały. O ile nic nie mam do tego, że Marcisz “u siebie” książkę...

Przepis jest prosty. Zdjęcie. Czasem ikoniczne, jak to z afgańską Mona Lisą. Niekiedy jednak mniej znane, wyszperane w internecie, nadesłane przez czytelników. Do tego krótki, lapidarny opis sytuacji, miejsca, słowo o bohaterach czy autorze zdjęcia. Jakub Kuza stworzył popularny fanpage codziennie dostarczający odrobiny wiedzy, może refleksji o świecie, który zatrzymał się tylko na fotografii. Teraz czas na książkę. Przepis niezmieniony - zdjęcie z opisem. Wydrukowany internet wygląda ubogo i nieciekawie, nawet jeśli zaprezentowany jest w atrakcyjnej formie wydawniczej.

Kuza prezentuje w...

400 stron dość drobnym maczkiem. A wy co czytacie na Majówkę? #kurzojady #yuntehuang #nierozłączni #maciejmiłkowski #wydawnictwopoznańskie

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Kwi 29, 2019 o 12:45 PDT

Wiersz Andrzeja Własta na dzisiaj. Mam nadzieję nigdy nie poczuć się tak jak podmiot liryczny tego utworu.

Z tej współpracy jestem dumny. Mamy przyjemność ambasadorować nagrodzie im. Wisławy Szymborskiej. Na naszym FB znajdziecie niedługo recenzje nominowanych tomów, ale zaplanowaliśmy kilka niespodzianek i poznacie autorów i autorki tych tomów. No duma! #kurzojady #nagrodaimwislawyszymborskiej #jacekbierut #marzannabogumilakielar #robertkról #martapodgórnik #kamilajaniak #patronujemy #wiersze #poezja #kraków

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Kwi 27, 2019 o 12:39 PDT

Wiersz na wieczór. Julian Tuwim. Z dedykacją. Cenzorom.

#najlepiej #kurzojady #utopek #leszeklibera #sławalisiecka

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Kwi 26, 2019 o 7:42 PDT

“Prawie nic. Józef Czapski. Biografia malarza” Erika Karpelesa w tłumaczeniu Marka Fedyszaka to z pewnością jedna z najciekawszych książek, które w tym roku się ukazały. Najciekawszych ze względu na fascynującą postać głównego bohatera, ale i osobowość autora, który jako malarz podarował nam fantastyczne passusy dotyczące malarstwa Czapskiego. Szkoda, że w wielu innych miejscach nadmiernie popłynął, czasem zbanalizował, a niekiedy szkolno zanudził. Nie jest to biografia idealna, ale też nie jest to zła książka, warto po nią sięgnąć zachwycając się, gdy jest czym i kręcąc nosem na niektóre fragmenty.