Bertolt Brecht w przekładzie Ryszarda Krynickiego z tomu "Elegie bukowskie i inne wiersze", który właśnie się ukazał nakładem a5. Brecht od 1933 do 1947 roku przebywał na emigracji i sporo tu wierszy o tym, jak "pokonany naród" wyruszył "żeby pokonać inne narody". Tom wspaniały, bardzo intrygujący i dający do myślenia w tym czasie, szkoda że z najbrzydszą chyba w dziejach a5 okładką wyglądającą jak zin brulionowców z 92 roku. Choć może i taki był zamiar. Ale wróćmy do wiersza. Bądźmy jak niska trawa. A może nie?

Pięć spotkań, pięć osób aktywistycznych, pięć wyjątkowych lekcji obywatelskich.

Gościnią pierwszego spotkania była Maja Heban, dziennikarka i aktywistka działająca na rzecz osób transpłciowych. Jest laureatką Korony Równości Kampanii Przeciw Homofobii w kategorii media. Rozmawiamy o mediach, terfach i nie tylko. O liberalnych mediach, w których wciąż osoby transpłciowe przedstawiane są jako te, które niszczą feministyczny konsensuns. I o życiu.

Z tą dobrą nocą to znowu trochę przesada w kontekście tego wiersza. Stanisław Kowalczyk, autor wiersza, został w sierpniu 1944 roku rozstrzelany przez nazistów. Rok wcześniej w niewielkim nakładzie, zaledwie 26 numerowanych egzemplarzy ukazał się tom wierszy tego młodego (miał wówczas 26 lat) poety. Książeczka została wydrukowana przez tajną pruszkowską drukarnię, a jeden z zachowanych egzemplarzy - z numerem 1 przetrwał w zbiorach Muzeum Anny i Jarosława Iwaszkiewiczów na Stawisku. Z dedykacją dla autora "Panien z wilka", który mentorował Kowalczykowi. To jeden z najciekawszych jakie...

Piotr Matywiecki dla Państwa przed poniedziałkiem, który wydarzy się w środę.

“Utonąć można na wiele sposobów” pisze w doskonałym, autobiograficznym eseju Lidia Yuknavitch. “Chronologię wody” (tłum. Kaja Gucio) czyta się jak thriller, tym bardziej przerażający, że traktujący o rzeczywistych wydarzeniach. Ktoś to wszystko przeżył. A raczej przepłynął. I opisał tak, że trudno po tej lekturze zasnąć. Zaczynamy od trzęsienia ziemi, którego amplituda nie obniży się nawet na chwilę. “W dniu, w którym moja córka urodziła się martwa…” - pierwsze zdanie zanurza nas w oceanie bólu i cierpienia, który wypełniał autorce całą młodość. Miała być pływaczką. Była w tym naprawdę...

Joanna Oparek dla Państwa na dobrą noc z tomu "Powinności".  

Angielski tytuł, a dokładniej amerykańskie wydanie tej książki razem z podtytułem brzmi: "Wizyta, albo opowieść o żydowskim fi***ie". W wydaniu brytyjskim usunięto słowo "żydowski". Polskie wydanie zostało w całości wykastrowane z podtytułu. A co innego Francuzi. Ci książkę Volckmer zatytułowali po prostu "Żydowski członek". Za to w Niemczech, o których autorka pisze w swojej książce bardzo krytycznie (i po angielsku, który nie jest jej pierwszym językiem), długo się zastanawiano czy ją wydać. Dlaczego? O tym dowiecie się z recenzji, która TUTAJ.

Wymarzyłem sobie tę książkę. I będzie! Miron Białoszewski, "Na każdym rogu ta sama truskawka", oprac. Adam Poprawa, wyd. Dowody na Istnienie Czy wiecie, że w tużpowojniu Miron Białoszewski pisał reportaże? / Niecałe dwa lata po Powstaniu Warszawskim publikował trasy "wycieczek" śladami zrywu. Z omówieniem. / Śledził ceny na bazarkach i oglądał w Wielką Sobotę "groby pańskie". / Wdrapał się na spaloną ruinę Prudentialu, przed wojną najnowocześniejszego warszawskiego budynku. / Pisał relacje z obozu ZMP i przeprowadzał wywiady ze "zwykłymi ludźmi", księgarką czy taksówkarzem. Kilka...

Garwolińskie kaczki weszły do historii literatury dzięki Mironowi Białoszewskiemu. Wiersz ze szczególną dedykacją dla Doroty Kotas.

Jakbym był wami, to bym czytał. - Wymagające wirtuozerii szesnastki rozsypały się w powietrzu, lekkie, rozedrgane. Wypuszczała je jedną za drugą w idealnych odstępach, jakby chciała je uwolnić spod palców. - Tak zagrała Wanda Krajewska, uważana za najwybitniejszą polską skrzypaczkę dla swojej uczennicy Marty, dziewczyny z wielkim talentem, ale trochę niepokornej. Agata Romaniuk na swój powieściowy debiut wybrała diabelnie trudny temat, jakim jest muzyka. Łatwo tu popaść w nostalgię, nietrudno potknąć się o metafory o tombakowej urodzie, odpłynąć w oczywistościach. Znamy takie...