Od instapoezji po wiersze wypisywane w pustynnym piasku. Kto pisze poezję w trzeciej dekadzie XXI wieku, kogo pokochali czytelnicy i czytelniczki? A kogo jeszcze nie znają, a powinni? Dziś na stronie, a jutro na kilku stronach GW mój artykuł poświęcony współczesnej poezji - od Rupi Kaur i Amandy Gorman (na zdj.) po Anne Carson. Nie, nie żartuję - instapoezja Kaur jakkolwiek by nie była momentami banalna, ma miliony czytelników i czytelniczek, do których jednak przemawia. I cenniejsza jest próba zrozumienia, niż zaprzeczania czy pomniejszania. Co do nas przemawia? Warsan Shire,...

Zagapiłem się i Wiersz Nocną Porą wrzucam zdecydowanie zbyt późną porą. Miało być feministycznie, kobieco i z mocą, a jest… też feministycznie, kobieco i z mocą. Anna Świrszczyńska dla Państwa.

Mam słabość do wierszy Edwarda Pasewicza. Dzisiaj zatem z tomu "Miejsce" z 2016 roku.

Moja poetycka rubryka została dostrzeżona przez redakcję KUKBUK i w następnych numerach znajdziecie tam... rubrykę poetycką z moim tychże wyborem. Bardzo to miłe. Zwłaszcza, że wyborem przepisów kulinarnych jako kuchenny abnegat i znawca barów mlecznych, podzielić się nie mogę. Konstandinos Kawafis w przekładzie Ireneusza Kani dla Państwa. Tak przy tej okazji.

Ilya Kaminski  

Pytanie

Czym jest człowiek? Ciszą między dwoma bombardowaniami.

(tłum. Konrad Hetel)  

Anna Świrszczyńska dla Państwa na czas kontemplacji.

Jarosław Iwaszkiewicz dla Państwa. Chwilę po 129 rocznicy urodzin.

Pisząc o pierwszym wydaniu "wierszy wszystkich" Wisławy Szymborskiej sięgnąłem do pierwszego wyboru jej wierszy, który ukazał się w 1967 r. nakładem Ludowej Spółdzielni Wydawniczej w ramach Klubu Poetyckiego Związku Młodzieży Wiejskiej i Redakcji "Nowej Wsi". Pisała w nim Szymborska tak: "Wolałabym nie udzielać sobie prawa do pisania o własnych wierszach. Im dłużej zajmuję się ich układaniem, tym mniejszą czuję chęć i potrzebę formułowania poetyckiego credo". Samą siebie nazwała "poetką niewyspecjalizowaną", która nie chce "przypisać się do jakiegokolwiek jednego tematu i jednego...

Prawdą jest, że większość wierszy nieopublikowanych przez Szymborską w tomach poetyckich, słusznie się w nich nie znalazła. Są tu wiersze po prostu złe, jak ten o miłości, która "wleci ptakiem" i "skrzydłem ocieni nas" (może to dobrze brzmiało śpiewane przez Łucję Prus w "Kochankach z Marony", ale czyta się zgrzytając zębami). Są wiersze, które nawet w tomach o socrealistycznej stylistyce zaskakiwałyby naiwnością propagandy ("Syn fabrykanta się urodził"). Ale są też wiersze ciekawe, jak choćby ten o pewnym paradoksie, którego nie przewidujemy mając nadzieję, że grzebień kiedyś...

Bardzo to jest mocny i dobry wiersz. Paulina Pidzik dla Państwa nie do końca na zasypianie.