Dzisiaj proponuję wspólną zabawę. Zacznijmy od tego, że w wyszukiwarkę wpiszecie “Hiroshige” i “Fuji”. Tworzący na początku XIX wieku artysta namalował cykl poświęcony świętej dla Japończyków górze. Trzydzieści sześć widoków na Fuji ukazuje spłaszczony u szczytu stożek, którego zbocza, jak podaje czujny na matematyczne wyliczenia Osamu Dazai, “zbiegają się pod kątem osiemdziesięciu pięciu stopni”. Hiroshige maluje Fuji widzianą z różnych perspektyw - półwyspy Miura, kwiatów wiśni w Honmoku, czy mostu Ichikoku w Tokio. Czasem wyrasta spośród chmur i mgieł, czasem samotnie góruje nad...

Kiedy masz tę samą fotografkę i fryzjera. Mam sporo wewnętrznej radochy z tego zestawienia. Literackie hierarchie w 2020 roku ustanawiane są nie tylko tym, co napisałeś a co masz do powiedzenia poza literaturą. Czy zatem literatura jest tylko tubą umożliwiającą zabranie głosu? Masłowska na okladce GW mówiła, ze "wszystko w co wierzyły starsze pokolenia zostało ośmieszone" (wątpliwe), a Magdalena Parys o niemieckich faszystach. Panowie mówia o Polsce. Wbrew heheszkowemu charakterowi tego zestawienia widzę w nim sporo ważnych pytań o to jak ustanawiane są hierarchie w literaturze, kto tego...

Zachwycająca powieść! Bohater książki Ivicy Prtenjačy na trzy miesiące zatrudnia się jako osoba od wypatrywania ognia ze wzgórza na chorwackiej wyspie. Poznaje mieszkańców położonego u stóp góry miasteczka, ale przede wszystkim samego siebie. Bo co innego robić w towarzystwie psa i osła?

Choć opowieść o człowieku porzucającym straszny świat wielkomiejskiego pędu na pierwszy rzut oka wydaje się pomysłem sztampowym, tak Prtenjačy udaje się przerobić znany topos we wstrząsającą historię o życiu i śmierci, gdzie sentymentalizm i nostalgia są kontrowane brutalną rzeczywistością.

Wypatrywanie ognia...

Dzień dobry, mam dla Państwa trzy zestawy prezentowe składające się z najnowszej powieści Wita Szostaka, "Cudze słowa" i notesu na własne słowa. Wspaniałą okładkę zaprojektowała Ula Pągowska, a książkę wydał Powergraph. Zadanie dla Państwa jest jak zawsze opisowe i proste - ponieważ fanowski zestaw powinien trafić do prawdziwych fanów/fanek, a z drugiej strony chcemy przecież (my-fani), by Szostaka czytano zbiorowo, to... napiszcie - tylko błagam krótko - dlaczego warto Szostaka czytać. Sami i same zachęćcie innych. A najciekawsze uzasadnienia oczywiście zostaną nagrodzone. Macie na to...

Wojciech Bonowicz dla Państwa. W wydawnictwie a5 ukazały się właśnie "Wiersze wybrane" poety. Polecam uwadze konsumenckiej.

Ech gdyby to mój stary był fanatykiem, a to ja jestem fanbojem Wita Szostaka. Od jutra więcej o najnowszej książce Szostaka, "Cudze słowa", nad która mam dumny patronat. Będą prezenty! #zdaniemszota #witszostak #Powergraph #cudzesłowa

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Wrz 18, 2020 o 9:15 PDT

Maja Wolny w "Pociągu do Tybetu" pisze: "Demograficzne problemy Rosji pogłębia fakt, że w kraju Putina rodzi się coraz mniej dzieci" Dowody? "Jadę już prawie dobę [pociągiem], a za oknem ani razu nie widziałam nikogo młodego. Nawet przydomowe zwierzęta wydają się stare, chude i pomarszczone, jakby powoli traciły siły". xD

Czy też macie wrażenie, że wszystko wychodzi WŁAŚNIE TERAZ? Debiutuje wydawnictwo Filtry książką Sedarisa w przekładzie Piotra Tarczyńskiego, Prószyński bardzo zachwala książkę o Madame Tussaud z blurbem Olgi Tokarczuk (tłum. Tomasz Wilusz), a Ali Smith nie trzeba mi zachwalać, do tego przełożył Jerzy Kozłowski. Ja się cieszę z tego wydawniczego ożywienia, ale ja będę trupem jak to wszystko wchłonę. #zdaniemszota #filtry #wab #edwardcarey #tomaszwilusz #alismith #jerzykozłowski #prószyńskiiska #davidsedaris #piotrtarczyński

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Wrz 17, 2020 o 8:16 PDT

Pamięć mojej rodziny sięga co najwyżej prababci nie do końca legalnie przetransportowanej z jednego cmentarza na drugi. Dlatego zawsze fascynują mnie rodziny takie jak Łubieńskich, gdzie pamięć sięga epok bardzo nam już odległych. Jestem bardzo wdzięczny Maciejowi Łubieńskiemu za to, że pokazuje swoich bohaterów jako ludzi niejednoznacznych, często z wadami, którzy podejmowali decyzje absurdalne, byli egocentrykami, ale też czasem ludźmi faktycznie wielkimi. Książka Macieja Łubieńskiego jest opowieścią żywą, skrzącą się dowcipem, ironiczną, ale też okraszoną dziesiątkami informacji o...

Dostałem książkę z dziurką! Stworzył to dzieło Øyvind Torseter a przełożyła niezawodna Justyna Czechowska. Póki co podoba mi się to, że bohater tej rysunkowej powiastki ma w kuchni kaktusa i żyje na pudłach opisanych jako "książki". Czuję, że to jest coś o mnie. #zdaniemszota #øyvindtorseter #justynaczechowska #format #książkazdziurą

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Wrz 17, 2020 o 7:16 PDT