Naprzeciw siebie zatrzaśnięte, żelaznym chwieją się lamentem drzwi małego Getta – drzwi Dużego Getta…

Za pojazdami, przy murze, toczy się karawana chrześcijan. Patrzy w to Małe – i Duże – gdzie naród Melchizedeka oczekuje przejścia.

Przez czarne galerie prętów spojrzenia spinają się prędko aż dwoje wrót skrzydłami ku sobie łopoce i jezdnię w poprzek zamyka, jak Morze Czerwone.

Getto się jednoczy. I wtedy migają Siwe plamy bród, przekrwione oczy, toboły, ruchy rąk konne tramwaje, kolumny riksz

Tak pisał Białoszewski w "Jerozolimie". 26 stycznia 1942 roku oddano do użytku...

Rozmowy przy wigilijnym stole potrafią zaskoczyć, no chyba, że jest się Mironem Białoszewskim. Tutaj we fragmencie z "Tajnego dziennika":

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Gru 24, 2019 o 11:01 PST

Miał powiedzieć Edwardowi Balcerzanowi, że "Druk to zła konieczność. Dla poezji lepiej, kiedy żyje bez pomocy liter". Na zdjęciu stoi na 8 Alei w Nowym Jorku. Szukam go po archiwach i bibliotekach, a on sie nie chce dać złapać i wciąż mi myli tropy. Ta zabawa w kotka i myszke jeszcze trochę potrwa. #zdaniemszota #mironbiałoszewski

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Sie 12, 2019 o 3:30 PDT

Ze Szczebrzeszyna prosto w objęcia listów Myrona B. #zdaniemszota #mironbiałoszewski #bibliotekanarodowa

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Sie 12, 2019 o 2:48 PDT

Byłem dzisiaj u Białoszewskiego. Lizbońska 2, 11 piętro.  Mieszkam w pobliżu od wielu lat i nigdy tu nie dotarłem, bo to takie miejsce rzeczywiście obok, jak mówiła Berbera “tu kurortu nie będzie”.  Wojciech Bąkowski z okazji rocznicy urodzin przygotował specjalną instalację-rzeźbę, a korytarz znany z twórczości poety można było oglądać od czwartku. Postanowiłem się tam wybrać w niedzielę. O 14 ruszyłem kuper z mieszkania, zerknąłem na FB, a tam informacja o zniszczeniu rzeźby i odwołaniu zwiedzania. No prawdziwe Chamowo, pomyślałem. Przypomniał mi się fragment z Mirona: Więc...

Oczywiście Miron Białoszewski, którego trzydziestą szóstą rocznicę śmierci dziś obchodzimy. To jeden z najważniejszych dla mnie twórców, o którym coś tam na boku popisuję. Oj, przyjdź pismo!

Ostatni z zaduszkowych wierszy i jeden z moich ulubionych. Miron Białoszewski w zabawnym ale i smutnym wierszu o przemijaniu. #kurzojady #mironbiałoszewski #zaduszki

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Lis 2, 2018 o 2:08 PDT

Miron Białoszewski, "Wywiad" MISTRZ MIRON  Puka? Kto? (uchyla)  Acha... Chwileczkę... już PANI GOŚĆ  Pan woli ludność czy bezludność? MISTRZ MIRON  Trochę bez, trochę z PANI GOŚĆ  z z z, to nie przeszkadza? MISTRZ MIRON  jak fruwa - nie, w rurach - nie,  jak za długo siedzi - tak PANI GOŚĆ  Tak się rozglądam, dobrze tu panu? MISTRZ MIRON  Przeważnie... przepraszam, pani nazwisko? PANI GOŚĆ  Na "ś" MISTRZ MIRON  Śpiwko... Śpiaw... nie? PANI GOŚĆ  Śmierć MISTRZ MIRON (zatkany) (przez sztuczne zęby)  Ledwie wpuściłem  myślałem, że dziennikara PANI GOŚĆ  Kara MISTRZ MIRON  Za co? PANI GOŚĆ  Za...

"Rocznice, zwłaszcza te “narodowe” bywają nieznośne i z pewnością wiele czytelniczek i czytelników “Notesu” najchętniej obchodzi je z daleka, zaszywając się na wsi, przed serialami lub poza granicami naszej cudownej ojczyzny. Nie rzucę w was kamieniem ani brukiem, choć przykładnie szlifuję te drugie na antifowych manifestacjach. Jeśli planujecie jednak wyjeżdżać w tym roku, by od Polski trochę uciec, to może włączcie odrobinę przekory i zabierzcie ze sobą książki, które mówią o Polsce. Można na przykład wsiąść na rower, pojechać czterdzieści kilometrów na północ od Warszawy, usiąść na plaży...