Rano red. Wróbel linkowała wywiad z Autorem a teraz czas na mnie. Mam dla Was dłuższy tekst niż zazwyczaj, bo zarzucam książce Rienta kicz i granie na bardzo prostych emocjach. A takie zarzuty wymagają uzasadnienia. Zatem uzasadniam. Miłej lektury.

Po lekturze “Świadka” wiem, że Robert Rient jako pisarz ma dwa oblicza: dobrego reportażysty, umiejącego zaangażować czytelnika, i dość egzaltowanego powieściopisarza, który zamiast skupiać się na akcji, grzęźnie w rozbudowanych rozważaniach. Miałem nadzieję, że w nowej książce więcej będzie Rienta-reportażysty, który zrównoważy zapędy...

Czy pokochamy Hanksa jako pisarza? Zobaczymy... #tomhanks #kurzojady #wielkalitera

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) 19 Paź, 2017 o 3:35 PDT

Ale oni to ładnie wydają. Macam se. Bo lektura to raczej październikowa będzie. #kurzojady #elizabethstrout #tocomożliwe #anythingispossible #wielkalitera #pawełlipszyc

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Wrz 19, 2017 at 7:04 PDT

Dzień dobry, zapraszamy do nowej "Suszarni". Tym razem mówimy o "Rzeczach warszawskich", "Wielkiej księdze robali", "Moralistach" Katarzyny Tubylewicz, "Barbie i Ruth" Robin Gerber, książkach Jamesa Ngugi (aktualnie Ngũgĩ wa Thiong’o), jeszcze dwa słowa o "Sztuczkach" Joanny Lech a na sam koniec niespodzianka. Zapraszamy!

Na FB już znajdziecie naszą rozmowę, książkę z czystym serduszkiem polecamy. #kurzojady #katarzynatubylewicz #moraliści #wielkalitera #kurzojadyrozmawiają

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Cze 20, 2017 o 9:08 PDT

Dzisiaj obchodzimy Światowy Dzień Uchodźcy, zatem w naszych gościnnych progach (tzn. gdzieś w parku koło Pekinu) witamy Katarzynę Tubylewicz, autorkę "Moralistów" (wyd. Wielka Litera), świetnej książki pokazującej wieloaspektowość kryzysu imigracyjnego i reakcji na niego w najbardziej - ponoć - liberalnym społeczeństwie na świecie. Jak "mocarstwo humanitarne" radzi sobie w tej sytuacji, jakie pojawiły się nowe wyzwania i ujawniły zamiecione pod dywan problemy? O tym rozmawiamy a książkę polecamy, bo udało się Autorce poruszyć wiele ciekawych tematów, o których warto rozmawiać. Zwłaszcza w...

Decyzje księgarzy bywają zaskakujące. Ewa Wanat obok tajemnic fatimskich. Polska 2017. #kurzojady #ewawanat #tajemnicefatimskie #księgarnia

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Cze 11, 2017 o 12:16 PDT

Będzie czytane! #kurzojady #margaretatwood #opowieśćpodręcznej #moraliści #katarzynatubylewicz #wydawnictwowielkalitera #instabook

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Maj 17, 2017 o 8:08 PDT

“Ja przepraszam Państwa najmocniej za zgrzytanie zębami” śpiewała Nosowska kilkanaście lat temu. Takie cichutkie zgrzytanie zębami pojawiało się u mnie podczas lektury “Mam na imię Lucy” Elizabeth Strout (tłum. Bohdan Maliborski), która to książka jest doskonałym przykładem na to, że rankingi rankingami a gust własny mieć trzeba.

Niestety czytałem omawianą tu powieść przez 5 godzin rozłożonych na 4 dni, w tym dwukrotnie zasypiając i kilka razy odpływając od niej myślami w kierunkach odległych i dowolnych. “Mam na imię Lucy” to świetnie wypromowany produkt, który z pewnością ma wyznawców i...

“Jak pokochać centra handlowe” to książka wyjątkowo trudna do recenzowania - osobista i zaangażowana społecznie powieść sytuująca się gdzieś pomiędzy “Czarną księgą kobiet” a Verdaną Rudan. Tak najkrócej. Mogę jeszcze równie krótko - to jest bardzo dobra opowieść. A teraz kilka akapitów mojej opowieści o “Jak pokochać…” i literaturze. Może znajdziecie chwilę pomiędzy piernikami, dziećmi, zwierzętami, kolędami.

Jest taki typ literatury, który nie jest w Polsce postrzegany zbyt dobrze. To tzw. literatura środka, czyli książki napisane dobrze i z szacunkiem dla elementarnych potrzeb czytelnika...