Ma na koncie Nagrodę Literacką Gdynia, nominacje do Paszportu "Polityki", Nagrody Literackiej m. st. Warszawa i Angelusa. A teraz otrzymał "Gombrowicza".

Nagroda Literacka im. Witolda Gombrowicza to jedno z najważniejszych polskich wyróżnień dla pisarzy i pisarek. Mogą ją jednak otrzymać wyłącznie debiutanci lub autorzy i autorki drugiej książki. Dlaczego?

Fundatorzy nagrody powołują się na jej patrona, którego debiutancka książka, wydany w 1933 roku "Pamiętnik z okresu dojrzewania" nie została doceniona przez krytykę. Czasem tak bywa nawet z dobrymi dziełami. Za to olbrzymi sukces Gombrowicz...

Zaczynamy cykl rozmów z finalistami i finalistkami tegorocznej Nagrody Nike. Miałem przyjemność zapytać Piotra Pazińskiego o jego esej "Przebierańcy w nicości". *** Wojciech Szot - Może trzeba powiedzieć czytelnikom wprost — to nie jest biografia Wojtkiewicza. Piotr Paziński - Nie jest. Biografią Wojtkiewicza zajmowało się przede mną wiele osób. Przede wszystkim Wiesław Juszczak. Jerzy Ficowski zrekonstruował jego życie, odnalazł listy i rozpropagował legendę, że większość dokumentów — listy i dziennik intymny — znalazły się w trumnie malarza, włożone tam przez matkę. Ficowski...

Finał Nike 2024 Już niemal wszystko jasne. W finale Nagrody Literackiej "Nike" spotkali się: - Marzanna B. Kielar za tom poezji "Wilki" (wyd. Znak) - Urszula Kozioł za tom poezji "Raptularz" (wyd. PIW) - Małgorzata Lebda za powieść "Łakome" (wyd. Znak) - Cezary Łazarewicz za reportaż "Na Szewskiej. Sprawa Stanisława Pyjasa" (wyd. Czytelnik) - Piotr Paziński za esej "Przebierańcy w nicości" (wyd. Nisza) - Andrzej Sosnowski za autobiograficzną prozę "Elementaże (1&2)" (wyd. Fundacja Karpowicza) - Michał Witkowski, "Wiara. Autobiografia" (wyd....

Tegoroczna Nike docenia książki, które - często nie wprost - opowiadają o problemach współczesnego świata. Od opowieści o tym, jak starożytni radzili sobie z wielkimi kryzysami, po historie wykluczenia i przemocy, z których nie uwolniliśmy się w kolejnych pokoleniach. Pisanie jest zadaniem etycznym, ma budzić emocje, skłaniać do refleksji i dawać nadzieję na to, że nie wszystko jeszcze stracone. W tym roku jury postawiło na różnorodność gatunków. Szczególnie doceniono poezję — wśród nominacji znalazły się aż cztery tomy poetyckie. Na nagrodę mają szansę zaledwie trzy powieści. Wśród...

Zachwycająca powieść o dwojgu ludzi, których wspólna podróż zamiast zbliżyć, oddala. A przy tym wspaniały, reporterski portret Stanów Zjednoczonych.

Wielka amerykańska podróż była marzeniem niejednego pisarza. Rzadziej pisarek. Wspaniale pisał o Ameryce z perspektywy płynącego Mississippi parowca już pod koniec XIX wieku Mark Twain. Jego „Życie na Missisipi" to nie tyle podręcznik dla młodych marynarzy, co dziesiątki portretów ludzi i miejsc spotykanych przez młodego adepta żeglarstwa. Twain wyznaczył kierunek - powieść o podróży przez Amerykę to - często kłamliwe - dokumentowanie...

Nagroda im. Wisławy Szymborskiej dla najlepszego tomu poezji przełożonego na język polski w latach 2022-2023 powędrowała do Anne Carson i jej tłumacza, Macieja Topolskiego. Jury postanowiło wyróżnić tom "Autobiografia czerwonego" wydany nakładem Ossolineum! Poznaliśmy też polskie nominacje do Nagrody im. Wisławy Szymborskiej. - To są książki ciut niewygodne, ale nie chodzi o nagradzanie książek, które łatwo przylegają — mówiła podczas konferencji prasowej Anna Marchewka, członkini jury. Nominowani to: - Magdalena Bielska, "Poradnik dla niedawno zmarłych", wyd. a5 - Agata...

Książka Roku Zdaniem Szota to… “Rumowiska” Wita Szostaka, wyd. Powergraph. *** Laudacja: “Żal, że powieść można zacząć tylko raz”, stwierdza w pierwszym zdaniu narrator powieści Szostaka. Zacząć pisać, czy czytać? Powieść dla Szostaka jest procesem, działaniem w które zaplątani są autor i jego czytelnicy. “Opowieść - stwierdza osoba mówiąca w “Rumowiskach” - jest ciągłym zaczynaniem od nowa”. Wit Szostak po raz kolejny przypomina nam, że literatura to coś więcej, a książka może być jak relikwia, wokół której zbierają się wierni. W “Rumowiskach” zachwyca i fascynuje mnie...

Przedostatni odcinek "Debiutów" w 2023 roku - rozmawiamy o "Misterium" Marcina Oskara Czarnika.

Mroczna jest nowa powieść Sadurskiej. I dość ponura, ale jak miałoby być inaczej, skoro tematami “Czarnego hetmana” są wojna, trauma i męskość uwikłana w walkę o przetrwanie. Nie wiem czy znają Państwo “Gwiezdnego księcia” Andrzeja Łuczeńczyka, niezwykłą, dość dziwaczną, makiaweliczną książkę o charakterystycznym, pozbawionym emocji, a jednocześnie dusznym nastroju. Nie mogłem się od wspomnienia o Łuczeńczyku oderwać czytajac Sadurską. “Czarny hetman” to proza skondensowana i chłodna, przeskakująca między planami, w której jest jak w “Alicji w krainie czarów” - nagle trafiamy na...

Literatura żałobna, pogrzebowo-chorobowa ma się w Polsce całkiem dobrze. Od “Nie ma” Mariusza Szczygła, przez “Bezmatek” Miry Marcinów, po książkę Marcina Wichy - przeważnie są to książki literacko wysmakowane, formalnie intrygujące i znajdujące dla siebie spore grono czytelników i czytelniczek. Mogę się mylić, ale wydaje się, że w ostatnich latach tego typu literatura pojawia się częściej - do listy dołożyłbym książkę Izy Morskiej, “Wymiary życia” Juliana Barnesa (tłum. Dominika Lewandowska-Rodak) i oczywiście “Rok magicznego myślenia” zmarłej niedawno Joan Didion (przekład Hanny...