W państwie totalitarnym Wolność Nie będzie nam odebrana Nagle Z dnia na dzień Z wtorku na środę Będą nam jej skąpić powoli Zabierać po kawałku (Czasem nawet oddawać Ale zawsze mniej, niż zabrano) Codziennie po trochę W ilościach niezauważalnych Aż pewnego dnia Po kilku lub kilkunastu latach Zbudzimy się w niewoli Ale nie będziemy o tym wiedzieli Będziemy przekonani Że tak być powinno Bo tak było zawsze.

Dzisiaj 105 rocznica urodzin Kornela Filipowicza, zatem dopisujemy sie do życzeń noblistki. #kurzojady #kornelfilipowicz #wisławaszymborska #urodziny #listy #poezja

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Paź 27, 2018 o 1:12 PDT

Wczoraj jeszcze buntowałem się przed wrzucaniem tego wiersza, bo wydawał się okropną oczywistością. Ale już dobrze, nie można świętować Dnia Kota bez tego kota. #kurzojady #wisławaszymborska #poetry #dzieńkota #catday

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Lut 17, 2018 o 10:42 PST

"Za oknem krajobraz nabierał pędu. Wysnuwał sam z siebie coraz więcej nowych obrazów" pisał w opowiadaniu "Spotkanie i rozstanie" Kornel Filipowicz. I ja bym się już chętnie przeniósł z biura do pędzącego krajobrazu. Może być tylko na kartach książki. #kurzojady #kornelfilipowicz #znak #wydawnictwoznak #romansprowincjonalny

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Lut 16, 2018 o 5:53 PST

Podsumowań czas nastał. Najważniejsze książki 2017 roku? Spróbowałem je pozbierać z półek i przypomnieć sobie, dlaczego wydają mi się ważne i istotne.

Nie wierzę w “książki roku”, lektura ukończona przed tygodniem bywa ważniejsza niż ta styczniowa, czasem książka przeczytana kilka lat temu urasta do aktualnie ważnej z powodu jakiegoś zdarzenia w życiu prywatnym, wystawy czy lektury. Książki żyją i reaktualizują swoje znaczenie. Weźmy choćby “Puca, Bursztyna i gości”, lekturę kiedyś dla mnie najważniejszą, najcenniejszą i pamiętaną przez lata. Dziś nieufnie patrzę na siebie zakochanego w...

Jest! Jedna z najbardziej wyczekiwanych książek w te wakacje! @sobolewskaj - gratulujemy! @wydawnictwoznak.pl - za notesik ❤ #kurzojady #kornelfilipowicz #justynasobolewska #opowiadania #mojakochanadumnaprowincja #dobro #wydawnictwoznak

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Sie 3, 2017 o 6:25 PDT

“(...) radio doniosło, że odkryto Atlantydę. Jestem tym szalenie zbulwersowana, bo wiesz przecież, że takie rzeczy zajmują większą część mojej głowy” pisze w lipcu 1973 roku przyszła noblistka do swojego ukochanego, który aktualnie łowi ryby.

Lądowanie na księżycu też zaprząta jej głowę, do czego przyznaje się trochę niechętnie: “Mimo wszystko żyję tym trochę i doceniam fakt nie tyle w pionie technicznym, ile psychologicznym. Oglądałam wyruszenie, czyli wystrzelenie w pustkę. Pewne wrażenie jest.”. Po lekturze “Najlepiej w życiu ma Twój kot. Listy” Szymborskiej i Filipowicza muszę przyznać,...

"Nie gniewaj się, że śniłam Ci się w złym humorze. To albo nie byłam ja, albo miałam się w tej formie śnić komu innemu."

Jaka to jest piękna lektura. Dobranoc.