Putin, Obajtek, Urban, ornitolog z Auschwitz, pierwsza Polka, która opłynęła glob, ale też opowieści o osobach transpłciowych czy prozatorskie debiuty. Oto książki, które wydały i wydali w tym roku dziennikarki i dziennikarze "Wyborczej".

Dziennikarze "Wyborczej" nie ograniczają się tylko do artykułów, które możecie znaleźć w naszym serwisie. Ludzie "Wyborczej" piszą książki. I to jakie! Grube, wciągające, analityczne, nowatorskie, osobiste i przejmujące. Zobacz, co napisali.

Jarosław Kurski, pierwszy zastępca redaktora naczelnego „GW", napisał porywającą, autobiograficzną opowieść...

Aleksander Kaczorowski pisze tak, że jego bohaterowie stają przed nami jak żywi. I choć może dzisiaj w ogóle nie interesuje was Izaak Babel, rosyjski pisarz pechowo uwikłany w historię, to w trakcie lektury “Człowieka bez losu”, zaopatrzycie się w jego dzieła zebrane. *** Ponoć nie przypominał pisarza. Zdaniem przyjaciela, Izaaka Liwszyca, “można go było wziąć za komiwojażera albo maklera”. Miał być “z lekka przygarbiony, prawie bez szyi z powodu dziedzicznej odeskiej astmy, z nosem podobnym do dziobu kaczki”. Izaak Babel nie wyglądał też jak okaz zdrowia, gdy latem 1921 roku razem...

Pięknie mówił dzisiaj Fosse w wykładzie noblowskim zatytułowanym "Cichy język". Opowiadał o tym, że w gimnazjum paraliżowała go myśl o głośnym czytaniu. Prosił nauczyciela, by nie musiał tego robić. --- W jakimś sensie strach odebrał mi język i musiałem go odzyskać. A jeśli miałem to zrobić, to nie na warunkach stawianych przez innych, ale na własnych. Zacząłem pisać teksty, krótkie wiersze, opowiadania. I odkryłem, że daje mi to poczucie bezpieczeństwa, coś będącego przeciwieństwem strachu. W pewien sposób odnalazłem w sobie miejsce, które było tylko moje i z tego miejsca...

Za Mikołaja dzisiaj robi Marek Węcowski, historyk starożytności specjalizujący się w Grekach.

Co nam przynosi Węcowski? Opowieść o tym, czy dawni Grecy umieliby rozwiązać nasze problemy. Co by zrobili z instytucjami, w których rozsiadł się przeciwnik ich ustroju? Czy stosowali "grubą kreskę", a może... a może byli trochę jak każdy w polityce i jedno deklarowali, a drugie robili?

Bez prostych recept, za to z ciekawą opowieścią do Was przychodzimy.

Marek Węcowski wydał właśnie książkę "Tu jest Grecja! Antyk na nasze czasy", która zaskakuje jasnością wywodu i pozorną prostotą. Jednak pod...

- Wydaje mi się, że artyści są mniej oderwani od rzeczywistości niż kiedyś - mówi mi Tomasz Szymański, twórca jednego z najciekawszych profili pokazujących współczesną sztukę, Solo Show. Znacie? Oglądacie? *** Szymański: - Gdybyś kazał mi wybrać najważniejszą różnicę z przeszłością, to myślę, że jest to skupienie się na mikronarracjach, odchodzenie od wielkich opowieści, ale też uważność wobec emocji, przeżywania świata. Sztuka korzysta z prywatnego doświadczenia jak nigdy wcześniej. *** Szot: Czy osoby ze „świata sztuki" mają do ciebie o coś pretensje? Szymański:...

Listopad 1985 roku. Wojciech P. z Poznania mówi dziennikarzowi "Wprost": - Środowisko nasze ogarnia histeria. Homoseksualiści powracający z zagranicy są niemal automatycznie izolowani. Choć na Zachodzie epidemia HIV/AIDS trwa już od czterech lat, to w Polsce dopiero zaczyna się o niej mówić. *** Wojciech Szot: Trzy lata póżniej, w 1988 roku do laborantek, które odmawiają pobierania krwi do testów na HIV przychodzi bezpieka. Zostają przeprowadzone „rozmowy profilaktyczno-ostrzegawcze". Czyżby państwo tak dbało o zdrowie swoich obywateli? Bartosz Żurawiecki, autor książki "Ojczyzna...

Jej “Sen o okapi” był jednym z największych hitów ubiegłego roku. Opowieść o wspólnocie, której wielu i wiele z nas potrzebuje, słodko-gorzka, ironiczna, zabawna i wciągająca. Leky pogodziła zarówno krytykę jak i czytelników lubiących książki, które nie stawiają oporu w konsumpcji. Gdyby szukać wzorca z Sevres “comfort booka”, “Sen…” mógłby służyć za przykład. Nie dziwi więc fakt, że “Smutki wszelkiej maści” wydawnictwo opakowało w takie sformułowania, jak: “wprawia w zaskakująco dobry nastrój” (szkoda, że nie “podejrzanie dobry nastrój”), “kojąca”, o “odnajdywaniu szczęścia”, “wnikliwa...

Bareja sprawił, że dzisiaj widzimy te czasy "na śmiesznie", a przecież nikomu nie było do śmiechu, gdy musiał stać w kolejce. To było poniżające.

Wojciech Szot: Zajmujesz się pisaniem książek o PRL. A jaki jest Twój PRL?

Wojciech Przylipiak, autor książki "Zakupy w PRL" : Trochę mroczny, a trochę fajny. Wychowywałem się w latach 80., więc najlepiej pamiętam ich końcówkę i przełom dziesięcioleci.

Co zapamiętałeś?

Syf. Nie umiem tego inaczej nazwać. We wspomnieniach wydaje mi się, że naprawdę było szaro. Knajpy (jak już zacząłem do nich chodzić) - koszmar, ciągle ktoś dostawał w pysk, dookoła...

Zagłada chorych psychicznie nie jest tematem lektury, który poprawia nastrój. Nie ma tu niczego, co lubi fejs czy insta - pocieszenia, śmiechu, nawet nie ma się o co pokłócić, bo przecież wiemy, że to przerażające. A jednocześnie - wydaje mi się - niewiele wiemy. Znamy hasło encyklopedyczne, a nie historie konkretnych osób. Do nich dotarła Kalina Błażejowska, autorka bardzo dobrze napisanego, wymagającego mnóstwa wkładu, reportażu “Bezduszni. Zapomniana zagłada chorych”. 

W moim miejscu pracy znajdziecie dzisiaj naszą rozmowę. Dajcie lajka, proszę. Tak, mimo wszystko. Niech się niesie. 

***

Ka...

“Monidło mogło oznaczać nobilitację, symboliczny awans, dawać poczucie, że się wreszcie zasługuje na obraz malarski - unikalny i piękny - na coś, czym można dodać sobie znaczenia, co pomaga fantazjować o lepszym poziomie życie”, pisze Agnieszka Pajączkowska w książce o chłopskiej fotografii.

Kto z Państwa ma w domu monidła dziadków, albo rodziców? A może ktoś ma swoje? Monidło, podobnie jak drukowane “święte” obrazy były honorowymi ozdobami chłopskich chat w XX wieku, a i pewnie niektóre dotrwały do naszej codzienności. Warto spojrzeć na nie jako dokumenty epoki, opowieść o aspiracjach,...