Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki na dzisiejszy dzień.

Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki o Polsce, która "jest w każdym tchnieniu a zwłaszcza gdy brak tchu".

Wiersz z "Twórczości", rok 1990. Nieprzedrukowywany.

Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki dla Państwa. Siedzę w wierszach Dycia po uszka od kilku tygodni (tak, coś z tego będzie) i moje ciepłe, a niekiedy wręcz gorące uczucia do jego poezji nie wygasają. A nawet się na nowo rozpalają, gdy czytam takie wiersze jak ten.

Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki dla Państwa. Miał być jakiś homowątek, ale wpadł mi przed oczy ten wiersz i nie chciał mnie opuścić, to się dzielę. A Państwo od czego się wzięli?

Chodzę koło tych wierszy Tkaczyszyna-Dyckiego jak lisek koło drogi od wielu lat. I coś z tego chodzenia będzie pod koniec roku, bo się na to z Dyckim umówiliśmy. Jesteśmy po słowie, że będzie posłowie.

Na dobrą noc fragmencik ze "Strefy zgniotu" Elizy Kąckiej dla wszystkich fanów Tkaczyszyna-Dyckiego i - oczywiście - autorki.

Pisanie krytycznych recenzji i udzielanie się w streamie komentarzy jest czynnością potwornie wyjaławiającą. Na szczęście po tym wszystkim jest czas na lekturę choć kilku wierszy. Nie muszą być radosne. Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki dzisiaj dla mnie. I dla Państwa.

Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki w najnowszym "Helikopterze":

Długa lista nieprzyjaciół

oto imiona moich podstępnych

nieprzyjaciół (Ketrel i Fluanxol

Pernazyna i Trittico) którzy

odebrali mi wszystko co miałem

Fluanxol zanim się spostrzegłem

odebrał mi przeszłość

przy pierwszym pocałunku i Ketrel

zanim się od niego uwolniłem

zniszczył moje jutro i już przy pierwszym

pocałunku domagał się uległości

---

Tu wszystkie wiersze Tkaczyszyna-Dyckiego z tego numeru "Helikopteru"

Rano pisałem o różnych celach czytania i spotkaniach możliwych dzięki literaturze, zatem czas na wiersz Eugeniusza Tkaczyszyna-Dyckiego, w którym podmiot sam siebie ujawnia.

Hanna Łupińska zadaje zarówno tym najmłodszym, jak i starszym, pytania na które nigdy nie znajdziemy jednej, właściwej odpowiedzi. “Co oznacza być wolnym?”, jak te, na które odpowiedzi są znane: “Dlaczego niektóre drzewa rozbierają się na zimę”. Jest tu też pytanie kluczowe dla sytuacji, w której się znajdujemy, czyli :”Czy co roku przychodzi ta sama wiosna?”. Wspólne filozofowanie w towarzystwie pięknych, minimalistycznych ale też wieloznacznych i niezwykle plastycznych mimo abstrakcyjnej formy, rysunków z pewnością może być dobrym pomysłem na spędzenie Światowego Dnia Książki z...