O tym, jak łatwo ciało stawało się skórą i przeistaczało w łapówkę, pisze Tomasz Patora w przejmującym reportażu o kulisach jednej z największych afer opisanych przez prasę w XXI wieku. Ołtarz w Łowiczu utonął w kwiatach. Był rok 1999, kolejna pielgrzymka “papieża Polaka” do ojczystego kraju. Kwiaty dostarczyła firma H. Skrzydlewska, potentata łódzkiego nekrobiznesu. Rok później firma Heleny Skrzydlewskiej podpisała z łódzką archidiecezja - jak pisze Tomasz Patora - bezprecedensową umowę. Zakład pogrzebowy dostał “wyłączność na przenoszenie trumien z kaplic do grobów”. Wcześniej zadanie...

Sądząc po książce Maggie Shipstead, żeby namówić czytelnika na spędzenie wielu godzin z waszą opowieścią potrzebujecie: Hollywood, Titanica, wyrazistych bohaterek, samolotów, transpłciowych rdzennych mieszkańców, prohibicji, miłości i wojny. W jednej książce. Maggie Shipstead w "Wielkim Kręgu" udowadnia, że można to wszystko zmieszać tak, by efekt był nie tylko strawny, ale wręcz byście nie mogli się od niego oderwać. (...) Wielkie książki budzą wielkie emocje, ale też obawę, którą doskonale rozumiem - że zaangażujemy swój czas w lekturę, a po kilku dniach, czy tygodniach okaże...

Jaka to jest dziwna powieść. Ale w tej swojej dziwności pociągająca i wciągająca. Arcydzieło, czy wydmuszka, na którą dajemy się nabrać, bo tak bardzo potrzebujemy powieści o naszej współczesności? “Nikt o tym nie mówi” Patricii Lockwood znalazło się w finale Bookera i na listach najważniejszych książek 2021 roku najbardziej prestiżowych amerykańskich magazynów. Dlaczego? Czy da się napisać powieść - jak to napisała Clair Wills w “The New York Review” - “bildungsonline”? I czy da się ją czytać? Lockwood podjęła się ryzyka odpowiedzi na te pytania. Rezultat jest… dziwny. Tak jak dziwne są nasze czasy. Więcej - TUTAJ

Fernanda Melchor. Jeśli jeszcze nie znacie, to zapamiętajcie to nazwisko! Meksykańska pisarka jest jedną z największych gwiazd literatury pokolenia wchodzącego w wiek średni*, a ”Paradajs” - czwarta książka w jej dorobku - to historia, w której od pierwszych stron wiemy, co się wydarzy. Wiemy też, że nam się to nie spodoba. I nie możemy się oderwać od lektury. “To wszystko wina grubasa, to chciałem wam powiedzieć. To wina Franca Andradego i jego obsesji na punkcie pani Marián. Polo jedynie był mu posłuszny, wykonywał jego rozkazy”. Trzy zdania, troje bohaterów i nadchodząca tragedia....

Czytając książkę Katarzyny Michalczak myślałem o tych wszystkich neuronietypowych dzieciakach, które w mojej szkole (lata 90., bezrobocie 40 proc.) pałętały się bez poczucia celu i sensu. A potem były zastraszane, bite, w domu spotykały się z pogardą. Czekano aż "debile" dorosną, by załapać dającą socjalne minimum pracę i dowegetować do końca. Albo dojść do wniosku, że koniec należy przyspieszyć. To książka ciekawa literacko jako pewien etyczny model pisania o osobach neuronietypowych. Jak wygląda prawdziwe "oddawanie głosu" i na ile kompromisów musi wtedy pójść pisarka? Myślę, że to...

“apokalipsa ludzi pracy” Valtera Hugo Mãe to niezwykle gęsta, przenikliwa i poruszająca opowieść o ludziach, których mijamy codziennie w drodze po własne szczęście. Jednocześnie to książka, która unika nostalgii, naiwności i dobroduszności. I dzięki temu porusza jeszcze mocniej. Wbrew oczekiwaniom Marii de Graçy, brama do nieba była niewielka. Bohaterka książki “apokalipsa ludzi pracy”, żeby dostać się do rajskich przestrzeni, “musiałaby się mocno pochylić, aby ją przekroczyć”. Nie była jedyną chętną. Na placu przed niebem tłum chętnych czekał potęgując chaos, a święty Piotr zirytował...

“Chilijski poeta” to pełna nienachalnego humoru, przenikliwa analiza społeczeństwa czasów odbudowy po katastrofie. Powieść zabawna, ironiczna, erotyczna i przygodowa. Zdecydowanie warta waszego czasu. Początki mojej znajomości z książką Alejandra Zambry, “Chilijski poeta” nie były najłatwiejsze. Towarzyszyliśmy sobie niechętnie. A to egzemplarz zamiast pojechać ze mną na wycieczkę, zawieruszył się gdzieś między stosikiem hańby, a wstydu. A to ja, po trzydziestu stronach lektury książki, przełożonej przez Carlosa Marrodána Casasa, miałem serdecznie dość jej głównego bohatera, Gonzala i...

Jeśli jeszcze nie znacie Colma Tóibína, to mam nadzieję, że nadrobicie to zaniechanie jak najszybciej, byśmy wspólnie mogli podzielać fascynację jednym z najważniejszych współczesnych pisarzy. Okazją do tego jest „Czarodziej” Tóibína - beletryzowana biografia innego wybitnego pisarza, Thomasa Manna.

Mann to miał życie!

Urodził się w kraju rządzonym przez cesarza, przeżył dwie wojny światowe, dostał Nobla i zmarł w Szwajcarii jako powszechnie podziwiany twórca. I choć można by tego pewnie dokonać mając niezbyt rozbudowane życie osobiste, to nie jest przypadek Manna. Życia osobistego miał aż...

I znowu Grzegorz Piątek pisze książkę, w której niby nam już znanej opowieści daje nowy kierunek. Czyta się "Gdynię obiecaną" z rosnącą ze strony na stronę fascynacją. --- Gdynia miała ucieleśniać ducha nowej epoki, i być “pod kątem narodowościowym miastem wzorcowym”. Może dlatego gdyński Dom Kuracyjny (Kurhaus) Towarzystwo Świętego Andrzeja Boboli wynajmowało na dom publiczny? Bo przecież nasz "narodowy charakter" pełen jest zaskakujących kontrastów. Gdynia - jak pisał jeden z autorów książek poświęconych “polskiemu oknu na świat” - wyrosła “z marzeń bardziej aniżeli z...

Było felietonistów wielu. Ale prawie żaden z nich nie opanował formy tak doskonale jak Marcin Wicha. W „Nic drobniej nie będzie” objawił się czytelnikom mistrz, który czasem świadomie rozsadza felietonową strukturę i podąża ku opowiadaniu czy prozatorskiej miniaturze.

Książki drożały, papier był w cenie, a gazety przestały walczyć o czytelnika. Nastały czasy subskrypcji i pojedynków na suby. Dyrektorzy teatrów w small-talkach pytali się o to, co im wyłączono, a polityk z Żoliborza najchętniej wyłączyłby wszystkich. Powietrze w połowie września miało zapach świąt spędzanych w rodzinnej...