Dzień Widzialności Osób Transpłciowych co prawda właśnie za nami, ale dopiero na dobranoc przypomniały mi się listy wysyłane w okolicach Wielkanocy 1908 roku przez Piotra Własta do matki z zakładu psychiatrycznego doktora Żuławskiego.

Kilka lat wcześniej pisała Maria Komornicka z Salzburga:

"Zdaje mi się, że jutro do mnie należy...".

Trzymam kciuki, żeby jutro należało do wszystkich. Poza faszystami.  

Otwieram "Ziemię obiecaną" Obamy (przekład Dariusz Żukowski), a tam kawałek z pieśni religijnej i... Robert Frost. No to Frost dla Państwa w przekładzie Barańczaka na dobrą noc.

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

Dzisiaj Światowy Dzień Teatru, jak widzę po profilach teatralnych znajomych obchodzony bez fajerwerków - kolejny rok w zamknięciu połączył się z pewnym teatralnym (i nie tylko) przebudzeniem, które oby trwało i oby przyniosło konieczne oczyszczenie, a nie zamiatanie problemów pod dywan. Myślę, że wszyscy, też dziennikarze i dziennikarki, powinniśmy zrobić rachunek sumienia, bo przecież nie jest tak, że nikt nic nie wie i nie widział i nie wiedział. Myślę nad tym od kilku dni i jestem chwilami zdegustowany samym sobą. Ale o tym więcej za jakiś czas, zbieram sobie myśli i porządkuję...

Dominik Bielicki na dobrą noc, a wiersz znaleziony w magazynie "Wizje", nr 1/2020. Miałem dzisiaj ochotę na kilka polemik i uwag do rzeczywistości, ale aktualnie jestem mocno zniesmaczony grami, w których biorę udział czasem jako przypadkowy widz, a czasem niestety jako widz udający, że nic nie widzi. Na szczęście znalazłem inne wyjście i po raz nie wiem który przerobiłem pewien zamówiony tekst. Co z tego wyjdzie - zobaczymy. Zostawiam nas z Dominikiem, który zawsze lepiej ode mnie potrafi opisać świat.

“Gdy dzwoni telefon, ziemia usuwa się Amy spod nóg i Zoe znika” pisze Jennifer Croft (a tłumaczy Robert Sudół) w jednym z incipitów tej frapującej książki. “Frapującej”, bo nie idealnej, składającej się z kilku elementów, z których ten najważniejszy i najciekawszy - tekst jest zasłaniany przez dodatki, które w książce niewielkiego formatu utrudniają nawiązanie relacji z nim, wytrącają ze skupienia. Myślę, że książka by wiele zyskała, gdyby znalazło się w niej więcej przestrzeni dla samego tekstu, który naprawdę warto poznać. Jennifer Croft, tłumaczka m.in. książek Olgi Tokarczuk w...

Rozmowa z Filipem Zawadą o "Zbyt wiele zim minęło, żeby była wiosna".

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

Czy polski Kościół myśli, że "zbawienie przyszło przez PiS"? Można tak sądzić. O tym rozmawialiśmy z Jarosławem Makowskim, autorem książki "Kościół w czasach dobrej zmiany"

Makowski: Myślę, że polski Kościół i polscy biskupi do tej pory budowali swój autorytet nieustannie cytując Jana Pawła II, nie otwierali ust bez odnoszenia się do niego. Dzisiaj ten autorytet również zawodzi w tym sensie, że kolejne fakty, które się odsłaniają, pokazują ukrywanie przez Watykan przestępstw pedofilskich, obciążając "polskiego" papieża.

Wczoraj obiecałem, że dzisiaj napiszę o książce radośniejszej, ale trochę blefowałem. Jest co prawda “Zbyt wiele zim…” Filipa Zawady momentami zabawne do rozpuku, ale całość, jak przystało na autora “Rozdeptałem czarnego kota przez przypadek” układa się w smutną opowieść o rodzinnych relacjach i męskości. Tym smutniejszą im mocniej śmiejemy się z niewyparzonego języka narratora, który opowiada o swoim dorastaniu w cieniu przemocowego dziadka językiem pełnym ciernistej ironii. Znamy pewnie takich dziadków. “Po czterdziestym piątym już nic nie dostarcza im takich emocji”. Przemoc domowa i...