Też macie swoją jedyną historię? Zdaniem Barnesa całe życie ją opowiadamy. Raczej sobie. Ale czasem udaje nam się znaleźć odpowiednich słuchaczy lub czytelników. Miłości może być wiele, ale tylko jedną warto opowiedzieć. Fantastyczna książka. #kurzojady #julianbarnes #jedynahistoria #theonlystory #dominikalewandowskarodak #światksiążki #miłość #psychofanBarnesa

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Maj 27, 2018 o 7:42 PDT

W 1918 roku przed bolszewią uciekały tłumy. Do wolnej Polski trafiło tysiące emigrantów, którzy zapewne jak Hartwigowie, myśleli, że niedługo wrócą do Moskwy, a Polska będzie tylko tymczasowym schronieniem. Los nie lubi takich założeń. Jak wiemy z lekcji historii, powrót okazał się niemożliwy. Pozostały pamiątkowe zdjęcia zrobione tuż przed wyjazdem i wspomnienia. Dla Marii z domu Biriukow i Ludwika Hartwiga była to szczególnie tragiczna decyzja. Maria nie mogła sobie poradzić z rozstaniem z rodziną. Tęsknota ją zabiła. Ale też zmiana środowiska. Prowincjonalny Lublin to jednak nie Moskwa....

"Inna róża" z tomu "Bach for my baby" Justyny Bargielskiej na okoliczność 26 maja. #kurzojady #justynabargielska #bachformybaby #poezja #dzieńmatki

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Maj 26, 2018 o 1:28 PDT

Marcin Wicha, "Rzeczy, których nie wyrzuciłem". Rozdział "Światło". Niesamowita książka. #kurzojady #marcinwicha #rzeczyktórychniewyrzuciłem #karakter #dzienmatki

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Maj 26, 2018 o 7:46 PDT

Jak teraz patrzę na okładkę “Naszego chłopaka”, to nie mam ochoty ponownie otwierać tej niezwykłej książki. Cieszę się, że ją przeczytałam, ale na dłuższy czas nie chcę wracać do tego świata. Zbyt on realny jak na fikcję, zbyt drażniący i wwiercający się w mózg. To chyba cechy wybitnej literatury, ale trzeba sobie dawkować. Czujcie się ostrzeżeni. Choć niech was to nie odwiedzie od lektury. A zacznie się ona od sceny, której długo nie będziecie mogli i mogły zapomnieć. Wydawałoby się, że Magariel pisze coś, co już dobrze znamy - opowieść o uzależnionym od narkotyków ojcu, który...

Philip Roth (1933-2018). Jeden z największych. #kurzojady #philiproth #kompleksportnoya

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Maj 22, 2018 o 11:35 PDT

"Prawiek jest miejscem, które leży w środku wszechświata".

Tak zaczyna się jedna z najważniejszych polskich powieści lat 90. "Prawiek i inne czasy", w czasie nam bliższych to już klasyk literatury, książka, na której swoją wrażliwość literacką kształciło całe pokolenie czytelników i czytelniczek. Potem przyszły kolejne, nagradzane i zjednujące Autorce rzesze fanów, przy sporej przychylności krytyki literackiej, co nie zdarza się często. Dość przypomnieć, że Olga Tokarczuk jest pięciokrotną laureatką Nagrody Nike od czytelników. "Biegunów" dostrzegli też jurorzy, a w 2016 roku obie nagrody...

"Zamiast więc rozpaczać nad kimś, kto w wieku lat czternastu nie chce więcej postawić nogi w synagodze, zamiast jęczeć nad kimś, kto się wypiął na sagę swojego narodu, może byście tak zapłakali nad własnymi żałosnymi duszami, wyssali do końca kwaśne winogrona waszej religii! Żyd Żyd Żyd Żyd Żyd Żyd! Już mi uszy puchną od tej całej sagi cierpiących Żydów! Bądźcie tak łaskawi moi kochani, i wsadźcie sobie to dziedzictwo cierpienia w swoje cierpiące dupy! Poza wszystkim innym jestem też człowiekiem". tłum. Anna Kołyszko Philip Roth (1933-2018)

And the Winner is… Olga Tokarczuk!

Nie zapomnijmy też o Jennifer Croft, która przełożyła na angielski “Biegunów”.

“Flights” z Man Booker International!

“Świata jest za dużo, lepiej więc skupić się na szczególe, nie na całości” pisze w “Biegunach” Autorka.

Jakże cieszy dostrzeżenie właśnie “Biegunów” wśród tych setek dobrych, a czasem wybitnych tytułów.

Niezwykły sukces wspaniałej literatury.

GRATULUJEMY!

Kibicujemy "Biegunom" w drodze po Bookera, a na FB ważne pytanie. #kurzojady #olgatokarczuk #bieguni #bookerprize

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Maj 22, 2018 o 10:02 PDT