Książka Agnieszki Szpili, “Bardo” to dość pokazowe zmarnowanie potencjału pisarskiego. Jest to powieść zabawna, chwilami nawet bardzo, ale jednocześnie położona fabularnie i w efekcie dość prosta w wymowie.

Zrealizowano w niej najprostszy schemat - przez ponad połowę książki dostajemy charakterystyki postaci, które w finale się spotkają, a ponieważ autorka nie miała pojęcia co z nimi zrobić, to zamordowała swoich bohaterów bez skrupułów. To trochę za proste jak na ponad dwustustronicową książkę. A zaczyna się tak dobrze…

Jeremi Knot “miał kochającą rodzinę - żonę Magduszkę i syna,...

Nie mam za wiele czasu na lekturę tytułów, które się w Polsce nie ukazały (choć to nieprawda, bo trochę czytam ”rzeczy”, które na szczęście nigdy się nie ukażą), ale na książkę “To Fight Against This Age: On Fascism and Humanism” Roba Riemena się rzuciłem, bo opisy i wywiady (m.in. w Michała Nogasia w “Książkach”) zapowiadały, że będzie to lektura uruchamiająca na nowo procesy myślowe. Nie zawiodłem się.

Główna teza Riemena brzmi: rozwój społeczeństwa masowego doprowadził do pojawienia się populizmu, który w efekcie dał nam faszyzm, a kryzys gospodarczy “nadużycia społeczne” (“social...

Po ostatnich powieściach Pilcha jestem pełen obaw i złych przeczuć, no ale jednak to Pilch. Czytamy! #kurzojady #jerzypilch #żywegoducha #wydawnictwoliterackie

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Cze 11, 2018 o 8:39 PDT

Dzisiaj głośno czytamy w @teatr_ochoty Godzina 18:00 - widzimy się! #kurzojady #głośneczytanie #annabikont #andrzejfranaszek #znak #a5 #wisławaszymborska #zbigniewherbert #ryszardkrynicki #listy #poezja #poetry

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Cze 10, 2018 o 2:28 PDT

Takie rzeczy we Wrocławiu #urszulazajączkowska #poezja #wroclove #wrocław #arboretum #patrzajpodnogą

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Cze 8, 2018 o 8:40 PDT

[BUFOROWANIE z okazji Europejskiej Nocy Literatury, czyta Halina Rasiakówna w... liceum]

J.S. Margot, “Mazel tow”, tłum. Małgorzata Diederen-Woźniak, wyd. Czarne.

Pokój Jakova był pomalowany na kolor błękitny. Zasłony były granatowe. Łóżko przykrywała kapa w biało-niebieskie paski. Dywan miał jeszcze inny odcień niebieskiego. Każdy element pokoju był przemyślany. Łóżko stało pod dłuższą ścianą. Dalej, na niewielkim podwyższeniu, było biurko, a na nim pięć miniaturowych modeli żaglówek. Zza biurka mieliśmy widok na plakaty wiszące nad łóżkiem. Chłopcy w wieku Jakova ozdabiali pokoje zdjęciami...

Sasha Marianna Salzmann, “Poza siebie”, wyd. Prószyński i S-ka, tłum. Agnieszka Walczy.

"Zapaliła papierosa i spojrzała na ciało Katariny. Wyglądało jak zrobione z czystego tlenu, tlenu z domieszką księżyca, Ali zastanawiała się, jak ta dziewczyna naprawdę ma na imię, Anna, Elwira, Zemfira, Petka, mogło być cokolwiek, nie znalazła niczego, co pasowałoby do tej twarzy, wszystko mogło się zgadzać. Znowu wyjrzała przez okno. Muezzini chaotycznie wpadali sobie w słowo.

Muezzin po lewej stronie balkonu miał katar i bardziej ryczał, niż śpiewał, drugi zawsze intonował ciut później, rozkoszując się,...

[BUFOROWANIE z okazji Europejskiej Nocy Literatury]

Arnon Grunberg, “Tirza”, tłum. Małgorzata Diederen-Woźniak, czyt. Michał Żurawski a wyda Pauza.

Potrafił tylko myśleć: Jestem pokonany. Nie wiedział jednak kto lub co go pokonało. Nie zrobiła tego panienka po drugiej stronie stołu, z czerwonymi ustami, w białej bluzce. Kobieta, którą chętnie by kiedyś pocałował, ale kontrolował swoje pożądanie. Było jak tresowana owca, która pokazywała sztuczki przed małą, ale wierną publicznością. Nie lokatorom, którzy starannie płacili czynsz, nie bankowi, który nic nie mógł zrobić, tyle zrozumiał ze słów...

[BUFOROWANIE z okazji Europejskiej Nocy Literatury]

Édouard Louis, “Historia przemocy”, tłum. Joanna Polachowska, czytał Mateusz Kościukiewicz. Zwróćcie uwagę na ten tytuł, bo patronujemy i bardzo się na niego cieszymy. Wyda Pauza.

"Był Kabylem. Kiedy to powtórzyłem i dodałem, że wiedza o tym, iż Reda jest Kabylem, istotnie odmieniła przebieg wieczoru, jeden z policjantów, nie pamiętam już, mężczyzna czy kobieta, przerwał mi i zapytał: „Kręci pana wszystko, co arabskie?”.

Czekali, co odpowiem, a ja zawahałem się, a potem jak idiota, którym się człowiek zawsze w takich okolicznościach czuje,...