Trwa Europejski Dzień bez Samochodu, o czym przypominamy. Rower w literaturze niestety pojawia się rzadko, co prawda Bobkowski jeździł na nim po Francji, a rowerowe wycieczki uwielbiali Broniewscy (a Muzeum Broniewskiego ma do dziś jego rower!), ale do literatury pięknej jednoślady niechętnie zaglądają. Dlatego dzisiaj fragment dialogu Małej Metalowej Dziewczynki z Osowiałą Staruszką z "Między nami dobrze jest" Masłowskiej

- Dym, płomienie, ogień, widziała babcia? - Co widziałam? - No jak się palił? - Co się pali? - ROWER. Rower. - Jaki rower? - A nie wiem. Strasznie było słychać...

Dobra ta okładka. Oj dobra... #kurzojady #wisławaszymborska #szymborska #ludzienamoście #poezja #poetry #ładneokładki

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Wrz 22, 2017 at 2:57 PDT

To nie była łatwa lektura, zamierzałem egzemplarzem ciepnąć o ścianę kilka razy, ale się powstrzymałem. Pan bokser Jackiewicz w życiu nie przeczytał żadnej książki (oprócz książeczki do prawa jazdy) i “napisał” autobiografię. Podejrzewam, że nic by z tego nie wyszło gdyby nie pomoc Łukasza Chmielewskiego i Artura Łukaszewskiego, którzy zapewne sporo się napracowali nad powstaniem tego dzieła. A dzieło to jest nawet odrobinę wciągające, tak jak każde wiejsko-gangsterskie opowiastki o złych chłopcach, którzy sprytem i szczęściem uchodzą przed wpadkami. Jednocześnie jest w tej książce coś, co...

Po dziesięciu stronach już wiem, że to ważna książka i naprawdę dobrze napisana. Będzie czytane uważnie. #kurzojady #rafałwoś #wab #toniejestkrajdlapracowników

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Wrz 21, 2017 at 10:07 PDT

Dzisiaj o jednym z dwóch tomów poezji nominowanych do Nagrody Literackiej NIKE. Tomie zaskakująco wybitnym.

Zapowiadało się grzecznie i tak jak zwykle, poetycko. Ładny, chwytliwy tytuł, okładka niczego sobie, dedykacja “siostrze Anielce za miłość”. Stronę dalej wybucha poetycka bomba. “Paraliż przysenny” Genowefy Jakubowskiej-Fijałkowskiej to tom poezji może odrobinę nierówny, ale wielokrotnie wybitny, trafiający bezpośrednio w moje trzewia. Już się zamykam i cytuję:

Sypią mi się włosy

jak po chemioterapii to nie rak

to starość kurwa starość

na nic skrzyp polny szampony trzy w jednym suplementy diety

Szana towa u'metuka!

Nakładem Żydowskiego Muzeum Galicja ukazała się książeczka dla dzieci "Drejdl i hamantasze. Przewodnik po kulturze żydowskiej dla najmłodszych". Jest to publikacja bezpłatna zatem jak macie jakieś wtyki w Krakowie (lub jeszcze tam mieszkacie) to spróbujcie ją zdobyć. Pewnie jakoś się da. Ta pięknie ilustrowana książka nie dość, że pokazuje żydowskie zwyczaje i obyczaje, to jeszcze od najmłodszych lat uczy dzieci, że Żydzi są wszędzie. To bardzo cenna publikacja.

Najlepszego 5778 roku!

Ps. Autorstwo książki jest bardzo zbiorowe. Za tekst odpowiedzialna jest Anna Wencel a...

Ale oni to ładnie wydają. Macam se. Bo lektura to raczej październikowa będzie. #kurzojady #elizabethstrout #tocomożliwe #anythingispossible #wielkalitera #pawełlipszyc

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Wrz 19, 2017 at 7:04 PDT

Odkrywamy Andrzeja Łuczeńczyka, jest spora szansa, że za jakiś czas ktoś-coś wyda na nowo. Ale cichosza! #kurzojady #andrzejłuczeńczyk #iskry #czytelnik #gwiezdnyksiążę

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Wrz 18, 2017 at 11:57 PDT

“Las nie uprzedza” Krzysztofa Środy to książka nierówna, w której piękno języka spotyka się z swego rodzaju kiczem i naiwnością. A może jednak nie? Zacznijmy od piękna. Uwielbiam gdy ktoś tak do mnie pisze:

“Wolałbym pisać inną książkę. Zupełnie inną. Może nawet dla dzieci. No nie, nie aż tak. Ale dla chłopców owszem. Takich, co mają już dziesięć lat, ale nie mają jeszcze czternastu. To najlepszy wiek - zaraz potem zaczynają się te historie z kobietami i wszystko, co się z tym wiąże. A dopóki się nie zaczną, jest fajnie. Jeszcze gra się w kapsle, jeszcze ogląda się filmy rysunkowe. Jeszcze...