Po latach nowe wydanie jednej z moich ulubionych powieści! Orhan Pamuk już niedługo w Warszawie podczas empikowego festiwalu. "Muzeum niewinności" możecie kupić też w księgarniach bardziej kameralnych. #kurzojady #muzeumniewinności #wydawnictwoliterackie #annaakbikesulimowicz #orhanpamuk #masumiyetmüzesi

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Maj 14, 2018 o 2:36 PDT

"Pan Żarówka" nam się jarzy. Wojtka Wawszczyka będę przepytywał z komiksu w sobotę o 15:40 na Festiwalu Komiksowa Warszawa. Jeśli chcecie o coś zapytać Autora, a się wstydzicie lub po prostu macie za daleko - wiecie od czego są komentarze. #kurzojady #kurzojadyroznawiająnażywo #panżarówka #wojtekwawszczyk #komiksowawarszawa #targiksiazkiwwarszawie #spotkajmysię #komiksydlawszystkich #komiksy #kulturagniewu

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Maj 14, 2018 o 12:31 PDT

Liryczność wierszy wydaje się być ich cechą najbardziej docenianą. Julia Fiedorczuk utkała "Psalmy" niezwykle precyzyjnie i poetycko. O ile taką poetyczność lubimy. Tom "Psalmy" jest nominowany do Nagroda im. Wisławy Szymborskiej.

Ambasador przy pracy. Kurzojady mają zaszczyt "ambasadorować" Nagrodzie im. Szymborskiej i jest to zadanie niezwykle przyjemne. Zwłaszcza w dobrym towarzystwie (B.) #kurzojady #nagrodaimwislawyszymborskiej #juliafiedorczuk #psalmy #poezja #poetry

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Maj 12, 2018 o 12:28 PDT

Panie Bonowicz, pana upór jest nam potrzebny! Już piszemy!  A czy wy napisaliście już do ukochanego poety / ukochanej poetki? Piszecie do autorek / autorów? Wojciech Bonowicz, "Druga ręka". Tom nominowany do Nagroda im. Wisławy Szymborskiej.

Marta Podgórnik udanie bawi się frazeologią. Słowo "kokilki" w poezji wybrzmiewa zdecydowanie zbyt rzadko. Tom "Zimna książka" jest nominowany do Nagroda im. Wisławy Szymborskiej.

Wiersz Ilony Witkowskiej przypomina, że czasem najlepiej jest jak jest i nie musi być dobrze.

Tom "Lucyfer zwycięża" jest nominowany do Nagroda im. Wisławy Szymborskiej.

“Cudowne przygody Pana Pinzla rudego” to krótka (i, może szczęśliwie, nieukończona) absurdalno-fantastyczna opowiastka Krzysztofa Kamila Baczyńskiego mocno czerpiąca z “Ferdydurke” i powieści chłopięco-szkolnej lat 30 (tego tropu akurat nie podejmuje autorka wstępu, a chyba by można). Sama w sobie jest ciekawym ineditem, a czyta się niezbyt przyjemnie, zwłaszcza osobie przyzwyczajonej do poprawiania błędów w narracjach.

To, co jest największą wartością tej skromnej książeczki, to esej wstępny, “Śladami Sublokatorów Przyszłości, jamnika Dana i ‘Sielanki’ Wergilego. O nieznanym utworze...

"Najpierw wyłapać wszystkich malujących na murach gwiazdy Dawida na szubienicy gówniarzy wraz z ich najbliższą rodziną, a potem – tu Jezus zawiesił teatralnie głos, chcąc wzbudzić w Małgorzacie i spotęgować jak największe napięcie – kula w łeb! – dokończył, pękając ze śmiechu na widok eksplozji przerażenia w niewinnych oczach siostrzyczki. Po czym dodał: „Żartowałem!!”, czym przeciągnąć Małgorzatę znowu na swoją stronę. Stali razem na chybotliwym mostku rozpiętym pomiędzy przepaścią w drodze na Broad Peak. To był mostek lodowy, z którego raz po raz padali brawurowi śnieżni zdobywcy,...

Selim Babullaoglu (tłum. Ilaha Karimova i Grażyna Zając)

“Na śmierć Herberta. Na podstawie słów Jerzego Buzka”

Gdy umiera poeta, ministrowie mówią: “Był szczęśliwy A i my mieliśmy szczęście, że żył w naszych czasach”. I znów poeci byli szczęśliwi, i znów ministrowie mieli szczęście.