Marek Hłasko tak pisał do swojej matki o ew. uznaniu ojcostwa pewnego "pętaka". No pięknie.

[BUFOROWANIE] Z listów Andrzejewskiego do żony, Marii Abgarowicz. Przeczytajcie, bo tam wspaniałości padają.

“Cóż to za radość to pisanie a jednocześnie, jakie to śmiertelnie niedorzeczne zajęcie. Siedzi, pomyśl, człowiek, zamknięty w pokoju, samotny, nie wolno mu zaznawać żadnych właściwie wzruszeń, prócz tych, które są wzruszeniami fikcyjnych, wymyślonych postaci. Trzeba samemu się wszystkiego wyrzekać, żeby mieć dla nich pokarm. Jakaś przewrotna bzdura nad tym wszystkim wisi. I ostatecznie nic przecież z tego po iluś latach nie zostanie.

(...)

Cały ranek spędziłem bezczynnie, jednego zdania...

Pamiętacie z dzieciństwa jak zabieraliście książki do łóżka i przytulaliście na dobranoc? "Zgiełk czasu” Juliana Barnesa to jedna z tych książek, do których mógłbym się w nocy przytulać. Nie dość, że od lat kocham muzykę Szostakowicza i wciąż mnie ona zaskakuje, to jeszcze mój ulubiony pisarz. Orgazm wielokrotny! Teraz zatem fragmencik a niedługo recenzja.

“Oczywiście nikt nie umiera dokładnie we właściwej chwili: niektórzy umierają za wcześnie, inni za późno. Niektórym udaje się mniej więcej utrafić w rok, ale potem wybierają zupełnie niewłaściwą datę. Biedny Prokofiew - umrzeć tego samego...

"Księga nocnych kobiet" Marlona Jamesa zachwyca mnie językiem. Sprawne tłumaczenie Roberta Sudoła i piękne wydanie przez Wydawnictwo Literackie. Aż szkoda, że po polsku dostajemy ją tyle lat po premierze oryginału.

Na dobranoc wiersz o Polsce. Pan Marcin (Marcin Świetlicki INFO) ma dzisiaj imieniny, zatem serdecznie pozdrawiamy. Polskę również.

Dzień dobry w to narodowe święto. Żeby przetrwać proponuje się poezje. Tomasz Różycki czytany późnym porankiem 11 listopada wybrzmiewa tak:

"– Nie lubię mówić o przeszłości. Opowiem ci, jak będzie potem… no, później, jak to wszystko się skończy – krótkim gestem ogarnęła jasną noc za oknem. – Będziesz… Kim ty będziesz? – zatroskała się nagle. – Poległym – odpowiedział z humorem i pochylił się nad nią."

Fragment z "Kolumbowie. Rocznik 20".

Roman Bratny. 1921-2017.

“Dobrze się z psami czuję. Rozumiem psy, psy mnie rozumieją. Może sam kiedyś psem byłem. Psy to jest dla mnie naturalne towarzystwo. Kotów nie rozumiem i kotów się boję. Koty są kosmitami. A pies to jest towarzysz, alter ego. Być może od ludzi oczekuję tego, co dają mi psy, a nigdy ludzie tacy nie będą. Prostota, jasność komunikacji. Psy mają kilka znaków, myślę, że mówią i bardzo dobrze ich mówienie odczytuję. To są proste komunikaty, prosta konwersacja. Ale psy nie kłamią, nie ściemniają i robią różne sztuczki co jest do zrozumienia. Figura psa w literaturze też jest w porządku. W bardzo...

Trwa BUFOROWANIE komiksu Jacka Świdzińskiego, "Powstanie. Film Narodowy". Miałem wyprowadzić psa, zrobić zakupy w Biedronce i umyć podłogę. Ale nie, siedzę i kwiczę z radości. Musicie to mieć!

Takie zdanie dzisiaj przeczytałem:

"Jeszcze wierzą w racjonalną alokację zasobów, ale już niedługo poczują ból fistingu niewidzialną ręką rynku”

Wam też życzę miłego tygodnia pracy.

Zdanie pochodzi z książki "Zawód. Opowieść o pracy w Polsce. To o nas" Kamila Fejfera, którą za jakiś czas zjadę w recenzji bez wazeliny. Ale już się możecie uchronić przed jej lekturą. Nie musicie dziękować.