Za godzinę prowadzę spotkanie z Mawilem na MFKiG. I polecam wam "Kinderland", bo to doskonały, wzruszający i bardzo dobrze skonstruowany komiks. #kurzojady #mfkig2018 #kinderland #mawil #kulturagniewu

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Wrz 16, 2018 o 12:49 PDT

"Mały Książę" z ilustracjami Pawła Pawlaka! To piękno i dobro i radość właśnie dotarła od @wydawnictwoznakemotikon #kurzojady #małyksiążę #pawełpawlak #antoinedesaintexupery

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Wrz 13, 2018 o 4:05 PDT

O książkach od Pauzy pisaliśmy wiele razy i znowu mamy przyjemność patronować wyjątkowemu tytułowi. "Tirza" to połączenie thrillera z mocną powieścią obyczajową. Dramat rodzinny, którego lektura naprawdę wstrząsa. Główny bohater "Tirzy" pracuje w wydawnictwie, co oczywiście przyciąga moją uwagę dodatkowo. Ale i bez tego jest to przygoda ciekawa, choć niełatwa, do czego wydawnictwo Pauza nas już swoimi książkami przyzwyczaiło.

A na okładce książkę polecają Państwu Nogaś na stronie, Wyliczanka i moja absolutnie nieskromna osoba.

"Niepokojący dramat Grunberga to wyjątkowa opowieść o pożądaniu i...

Zaskoczenie tygodnia. Manuela Gretkowska o Osieckiej! #kurzojady #manuelagretkowska #znakliteranova #znak #agnieszkaosiecka

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Wrz 12, 2018 o 2:55 PDT

Rocznicowo. Wisława Szymborska #kurzojady #poezja #wisławaszymborska

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Wrz 11, 2018 o 9:10 PDT

Rocznicowo, Ewa Lipska. #kurzojady #ewalipska #110901 #poezja

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Wrz 11, 2018 o 2:53 PDT

Rocznicowo, Julia Hartwig, "Wieże" #kurzojady #juliahartwig #wieże #110901 #poezja

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Wrz 10, 2018 o 11:02 PDT

Do książki zatytułowanej „Ten kraj” podchodzę nieufnie. Opisywaniem, objaśnianiem, tłumaczenie, komentowaniem tego kraju zajmujemy się zbiorowo i indywidualnie, przy wigilii, na szabasowej kolacji, na placach Zbawiciela i Wolności. Każdy z tych opisów „tego kraju” jest w jakiś sposób trafiony, powstaje zatem pytanie, co Anna Arno ma ciekawego, a może nowego do powiedzenia o „tym kraju”. Okazuje się, że książka napisana pięknym, erudycyjnym i poetyckim językiem, w atrakcyjnej formie krótkich esejów niewiele nowego mówi o Polsce, sporo o wrażliwości Autorki, ale poza ładną, trochę...

"Opowieść nie zna czegoś takiego jak koniec, z  wyjątkiem, być może, końca świata. Toteż miliony, ba, miliardy ludzi wciąż opowiadają siebie w nadziei, że zostaną wysłuchani. Kto wie zresztą, czy te opowieści nie odraczają nawet końca świata, który by dawno się dokonał, gdyby miał kto o tym końcu opowiedzieć i kto wysłuchać. Tyle wojen, męczeństwa, cierpień, rozpaczy jakby kusiły świat, aby się skończył. Tyle nienawiści, bo często i miłość jest już zarażona nienawiścią, a świat jakby na przekór sobie wciąż istnieje. Czy to nie dziwne? Więc może każde zdarzenie musi się przejrzeć...