Ha! Tego numeru już dawno nie widziałem! Maria Ciesielska, "Lekarze getta warszawskiego", Wydawnictwo Dwa Światy. #kurzojady #mariaciesielska #dwaświaty #errata #errarehumanumest

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) 12 Gru, 2017 o 2:22 PST

ZAPRASZAMY DO POSŁUCHANIA AUDYCJI "STREFA LITERATURY"

W "Strefie liteatury" rozmawialiśmy także z autorem przekładu "Okruchów dnia" Janem Rybickim, który wyjaśnił, dlaczego wstydzi się tego tłumaczenia, ale też bronił też twórczość Ishiguro, który zdaniem części krytków nie zasłużył na Nobla. Mniej uznania dla noblisty miał Wojciech Szot, który stwierdził, że gdy przeczyta się jedną jego powieść, to tak jakby się przeczytało wszystkie. 

Albo gdy pisarz pisze do Ciebie [odmawiając publikacji wywiadu-nagrania], że “podkreślanie, że książka jest trudna i wymagająca, nie jest dobrą zachętą do jej przeczytania”, a wcześniej przerywa wywiad, bo zapytałeś w nim o zdanie na półtorej strony. Traktowanie czytelników i czytelniczek w ten sposób to nieporozumienie i dlatego wywiad z Maciejem Płazą się tu nie ukaże.

Ostatni raz buforujemy tu Jasia Kapelę. Niedługo go zgrillujemy. Kim jest Jaś Kapela? "Modlitwy dla opornych" - warto zajrzeć. #kurzojady #jaśkapela #korporacjahaart #modlitwydlaopornych #poezjanacodzien #instapoet

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) 11 Gru, 2017 o 8:28 PST

“Robinson w Bolechowie” to książka z niezwykłymi ambicjami literackimi napisana przez twórcę pewnego siebie i świadomego własnego talentu. To książka, o którą mam nadzieję, że będziemy się mogli spierać, bo w swojej wybitności się zapominająca i niebezpiecznie dryfująca pomiędzy realizmem a metafizycznym niedopowiedzeniem. To wyzwanie rzucone przez Autora czytelnikom i czytelniczkom - książka wymagająca skupienia i uwagi, wyobraźni i wyciszenia, a jednocześnie niezwykle atrakcyjna na tle dość jednak prostacko konstruowanej prozy, jaką przeważnie obdarzają nas polscy pisarze i pisarki.

Opisuj...

Jaś Kapela w "Modlitwach dla opornych" trolluje polską poezję na smutno. Od dawna nie czytałem tak dojrzałej wypowiedzi poetyckiej. I jestem w tym twierdzeniu śmiertelnie poważny. #kurzojady #korporacjahaart #jaśkapela #modlitwydlaopornych

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) 9 Gru, 2017 o 11:44 PST

[BUFOROWANIE] "Robinson w Bolechowie" Macieja Płazy to powieść z wielkimi ambicjami ale czy spełnionymi? Zastanawiam się nad tym kolejny dzień. Pozostawiam was z fragmentem, który bardzo mi się spodobał i choć mówi o 1986 roku to jakby to dzisiaj było.

Czytaliście, czytałyście już? Chętnie poznam Wasze opinie.

Krótka wrzuta. Dostałem tę książkę we wrześniu i nieźle się przeleżała. Wszystko przez to, że na hasło “Robinson Crusoe” moje powieki robią się ciężkie a mózg znajduje rozrywki pozornie ciekawsze. Nadrabiam zaległości i w końcu odfoliowałem książkę Ajubela (tłum. Tomasz Pindel) wydaną przez Tako i przyznaję, że żałuję iż stało się to tak późno. Co za opowieść! Kilkadziesiąt kolorowych plansz pozbawionych słów opowiada przetworzoną przez autora historię Robinsona. Smutną historię pełną brutalnej przemocy, walki ze światem i naturą. Ajubel wymaga od swojego czytelnika / swojej czytelniczki...

Wyobrażam sobie, że dostałem tę książkę całkowicie zanonimizowaną, bez imienia i nazwiska osoby, która ją napisała, bez loga ważnego wydawnictwa, bez blurbów i paratekstów, na moje biurko przyjechała sama treść. Wyobrażam sobie, że napisałbym wtedy taką recenzję: Droga osobo pisząca. Z malejącym ze strony na stronę zainteresowaniem przeczytałem Twoją powieść o tytule pretensjonalnym i mizdrzącym się do odbiorcy jak cekinowe kucyki pony. Rozumiem, że znasz realia Japonii i pomieszkiwałaś/łeś w Krainie Kwitnącej Wiśni, domyślam się również, że jesteś wrażliwy/wrażliwa na film i ilustrację,...

NOTES NA 6 TYGODNI ZNAJDZIECIE TUTAJ