Kilka dni temu z entuzjazmem zareagowaliście na kilka zdjęć i zdań o książce “Nolens volens czyli Chcąc nie chcąc” Zuzanny Kisielewskiej z rysunkami Agaty Dudek I Małgorzaty Nowak. Autorki nawet udostępniły post z adnotacją, że napisałem recenzję, co mnie rozczuliło, bo ja tu piszę po kilka tysięcy znaków i czasem słyszę narzekania, że to takie recenzyjki, w “Twórczości” to kiedyś były recenzje, ach ach. Te kilka znaków o książce były dobrym teaserem, ale na prawdziwą recenzję przyszedł dzisiaj czas. No dobra, na takie bardziej rozbudowane zachwyty. Kiedyś to trzeba było te wszystkie...

Tajfun dobrze wie którędy do Parku Skaryszewskiego, ale do Yellowstone udamy się dopiero za jakiś czas. Póki co pozostaje nam palcem po mapie podróż. Z Mizielińskimi to całkiem przyjemna podróż. #zdaniemszota #piesektajfun #którędydoyellowstone #dwiesiostry #mizielińscy

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Kwi 30, 2020 o 12:34 PDT

Dopiero przed chwilą zerknąłem na czwartą stronę okładki tej książki i aktualnie jest osobą skonfudowaną. Za czterdzieści osiem stron wydawca życzy sobie 50 zł. Czy tylko mi się wydaje to wygórowaną sumą? Jest to co prawda książka kolorowa, wydrukowana na bardzo eleganckim papierze i wydana pieczołowicie, ale zaczynam się zastanawiać na ile wspomnienia z czasów Holokaustu mogą być i powinny być przerabiane na zbytkowne bibeloty. Bo - za przeproszeniem - czym jest ta książka? Nie jest to książka dla dzieci, bo zdecydowanie wspomnienia Zosi Zajczyk (Jael Rosner) nie nadają się do lektury...

Wykrakałem. Ledwo pochwaliłem Dwie Siostry, że wszystko im wychodzi i dostałem książkę, która w mojej ocenie wyszła niezbyt udanie. “Widziałem pięknego dzięcioła” Michała Skibińskiego zilustrowana przez Alę Bankroft to bardzo ciekawy dokument, który został zaprezentowany brzydko i niestarannie.  Michał ma osiem lat i dostaje zadanie w szkole - codziennie wpisać do zeszytu jedno zdanie. Pisze zatem o tym gdzie był (dworce szczególnie zapadają mu w pamięć), co widział (dzięcioł), kto z rodziny przyjechał i tak dalej. A że jest lato 1939 roku to nagle mamy zapis “Wybuchła wojna”. I ta...

Gdy byłem dzieckiem miałem różne hobby, niektóre tymczasowe (zabawa z kijem, którego traktowałem jak pieska, przywiązując m.in. do słupków i wyprowadzając go na spacer), a niektóre trwające dłużej. Do tych drugich muszę zaliczyć absolutną fascynację geografią i biologią. To drugie szybko mi przeszło, bo trafiłem na nauczycielkę o mocno niesympatycznym stylu bycia ale pozostała geografia - od klasycznego “palcem po mapie”, po lektury wszystkiego co się dało - leksykonów, encyklopedii czy książek przygodowych.  Mogę tylko żałować, że “Na dworze. Przewodnik dla odkrywców przyrody” (tłum....

Z okazji Dnia Psa meldujemy się z parku z odpowiednią lekturą. #zdaniemszota #piesektajfun #zwierzakizwyklaki #bibidumontak #dwiesiostry #fleurvanderweel #jadwigajędryas #dzieńpsa

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Lip 1, 2019 o 10:11 PDT

Mam trzydzieści dwa lata. Kupiłem sobie. Nieprzymuszany. Kocham Cię Socha! #kurzojady #drzewa #piotrsocha #wojciechgrajkowski #dwiesiostry

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Cze 22, 2018 o 8:49 PDT

Świętujemy premierę! #kurzojady #dwiesiostry #anniemgschmidt #filipwestendorp #instabook

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Lut 13, 2018 o 11:58 PST

Kontakt dziecka ze sztuką jest ważny? Reprodukcje Fangora w każdym żłobku? Rekonstrukcja bitwy pod Grunwaldem na zakończenie przedszkola i warsztaty plastyczne w modnej galerii zamiast roweru na komunię? A może wystarczy książka z ciekawą historią a sztukę przecież można oglądać w internecie? Każda droga jest dobra, by kształtować estetyczne gusta dzieci, wiedzą o tym autorzy i autorki książek o sztuce, które dzisiaj dla was przygotowałem. Każdy i każda z nich zdecydował(a) się na inną strategię. Wybierzcie coś dla siebie.

“Bałwan w lodówce” Łukasza Gorczycy z ilustracjami Krzysztofa...

Zapraszamy do obejrzenia nowej Suszarni!

Mamy dla Was biografię Iłłakowiczówny, "Konia doskonałego", Jana Sowę i Krzysztofa Wolańskiego, "Jak zwierzę" Charlesa Fostera, książki dla dzieci a na koniec biografię Ireny Sendlerowej pióra Anny Bikont.

Maksymalizujemy naszą potrzebę lajków i zatrudniliśmy do asysty dwa koty i dwie papużki.