Ołeksij Czupa, ukraiński poeta mieszkający od pewnego czasu w Polsce wydał tom "Piędź", w którym zapisał doświadczenia bycia pomiędzy i poza - mieszkając w Donbasie był pomiędzy językami i narodami, teraz jest poza. Przełożył wiersz Janusz Radwański. Książkę wydało wydawnictwo Convivo i wspólnie mamy do Was prośbę, byście na stronie wydawcy kupili ten poetycki tom. Wszystkie wpłaty uzyskane ze sprzedaży zostaną przeznaczone na rzecz Stowarzyszenia Dom Otwarty, zajmującego się pomocą dla uchodźców w Polsce. Więcej szczegółów na stronie wydawnictwa.

Dzisiaj jest zarówno Dzień Tolerancji jak i osiemdziesiąta rocznica zamknięcia warszawskiego getta. Wydawało mi się, że nie pogodze tego w jednym wpisie, a tu proszę - Miron Białoszewski. Całe szczęście, że go mamy, bo inaczej bym się nigdy nie zdecydował jaki wam wiersz wkleić na wieczór. Nie lubię słowa "tolerancja". Obrzydło mi ono od kiedy każdy w Polsce uważa się za tolerancyjnego, a kraj jako wielowiekową ostoję tolerancji. Lubię za to słowo "akceptacja", bo choć z wieloma rzeczami się nigdy nie zgodzę, to będę je akceptował, bo służą innym. 80 lat temu ostatecznie...

Ryszard Krynicki dla nas na noc.

Charles Bernstein w przekładzie Kacpra Bartczaka na dobranoc. Jutro 11.11. Będzie dużo Świetlickiego.

Wiersz o Wrocławiu dla Państwa na dobra noc. Choć nie tylko o Wrocławiu. Dotarła do mnie "Wojna (pieśni lisów) Konrada Góry i obiecuję, że to nie ostatni wiersz z tego fantastycznego zbioru. Czytajcie Górę, bo za 50 lat będą nim dzieci w szkołach katować. Jak będą jeszcze szkoły i dzieci, oczywiście.

Wzruszył mnie Marcin Niewirowicz tym wierszem, choć pewnie dlatego, że znałem Majera, bo do poetyckiego kunsztu mam tu jakieś uwagi. Ale jest w tym wierszu wiele prawd o Marcinie - znało sie go, nie znając. Spotykało "na mieście", a każde nagłe zderzenie zapadało w pamięć, bo był to człowiek o wyjątkowym uśmiechu. I jakimś takim wewnętrznym czymś - niespokojnym jednak, budującym jednak dystans. Dziwnie było przeczytać ten wiersz jeszcze w Dzień Zaduszny. Dlatego potrzebuję wspólników i wspólniczek w lekturze.

 O Hamlecie czytanym w cieniu lampek i abażurów pisze Grochowiak.

Dzisiaj chodziłem po ulicach mego miasta z cytatem z Gałczyńskiego, co możecie w moich socialach znaleźć. Z błędem, co wychwyciliście. Błąd był świadomy, bo cytat był jeszcze zapośredniczony. Podczas protestów studenckich w styczniu i lutym 1981 roku na okupowanych przez studentów budynkach można było znaleźć setki haseł - w większości odnoszących się do aktualnej kadry rządowej, ale pojawiały się też hasła bardziej abstrakcyjne. Plakat z takim właśnie Gałczyńskim zawisł w Łodzi i szykując się na marsz pomyślałem, że jak już się odwołujemy do zamierzchłej dla mnie przeszłości, to czemu...

Anna Świrszczyńska buntująca się przeciwko instynktowi macierzyńskiemu i patriarchatowi w wierszu "Odwaga". Do zobaczenia w dzień na protestach. Zamierzam mieć ze sobą najskuteczniejszą broń 2020 roku. Karton.

Kolejny dzień protestów przynosi zmęczenie. Pojawiają się głosy zwątpienia - czy to się uda? A czemu tyle zabawy i radości jak o przemoc i śmierc chodzi? Dlaczego oklaski dla policji? Protest zamienia się w konkurs na zabawne hasło? Może. Ale dalej walczymy o to, by po dojściu do lady jednak coś zdobyć, choćby spod lady.

Stanisław Barańczak pisał właśnie o tej walce, która sama w sobie jest celem, bo złudzeń nie mamy. I ja to znam - kilkanaście lat protestów i co? Dalej nie ma związków partnerskich, o równości małżeńskiej nie mówiąc. Ale to nie znaczy, że któregoś dnia za tą ladą nie znajdę...