Jens Orback i Wojciech Szot o książce „Gdy inni świętowali zwycięstwo. Historia mojej matki” 

Tłumaczenie spotkania: Justyna Kwiatkowska

Miałem kilka podejść do książki Roxane Gay, “Głód. Pamiętnik (mojego) ciała” w przekładzie Anny Dzierzgowskiej i jestem bardzo wdzięczny mojemu klubowi książki, że wybrał ją jako naszą październikową lekturę. Zawsze byłem nieprzyzwoicie dobry w odrabianiu zadań domowych.

Gay zaczyna swoją opowieść od sceny wizyty w placówce oferującej - jak mówią lekarze - “jedyną skuteczną terapię otyłości”, czyli operację “ominięcia żołądkowego”. Polega ona na “zmniejszeniu żołądka poprzez jego podział na dwie części o różnej wielkości”. Autorka ważyła wtedy dwieście sześćdziesiąt jeden kilogramów. Jednak...

Krzysztof Siwczyk z tomu "Krematoria I | Krematoria II" dla Państwa. Pięknie wydany potwornie smutny i dołujący tom o śmierci, chorobach i innych tematach zupełnie nie na dobrą noc. Dużo tu rzeźbienia w wierszach, co mi się podoba. Ale przebijanie się przez to jest dla ludzi o naprawdę silnych nerwach.

Giuseppe Ungaretti z tomu "Radość katastrof" w przekładzie Grzegorza Franczaka. Bardzo dobranocny wiersz...

Guillaume Apollinaire’a w wierszu “Młody żołnierz” pisał:

“Chłopcze

Dwudziestoletni

Który widziałeś rzeczy straszne

Co myślisz o ludziach twego dzieciństwa”

(tłum. Julia Hartwig).

W jednym z “Kaligramów”, "Śpiewie horyzontu w Szampanii", poeta wołał bezradnie: “Kopcie rowy dwudziestoletnie dzieci kopcie rowy / Rzeźbcie ich głębokości”. W tych okopach, choć nie wiemy czy w Szampanii, znaleźli się Mademba Diop i Alfa Ndiaye, bohaterowie "Bratniej duszy" Davida Diopa (tłum. Jacek Giszczak).

Senegalscy dwudziestolatkowie, których chęć przygody, nadzieja na przyszłe, powojenne lepsze życie w mieście...

Zacznijmy od coming-outu. Z tymi jestem za pan brat, więc jeden więcej różnicy mi nie robi. Otóż nigdy nie lubiłem “Małego Księcia”. Cały ten książę wydawał mi się zawsze nudny, a narysowany przez autora wyglądał raczej niezdrowo i jakoś bierno-agresywnie. Do tego kolejny blondyn i ta cała podejrzana menażeria, z którą się spotyka. Mam nadzieję, że wśród czytających to miejsce znajdę choć jedną osobę, której dzieło Antoine'a de Saint-Exupéry'ego również nie zachwycało.

Wspominam o tym, bo moja bańka medialna pełna jest informacji o książce Karoliny Lewestam, “Mała Księżniczka”. Bardzo mnie...

Wciągnęła mnie lektura “półdzienników z emigracji”, bo autor ma pióro lekkie i zapisał w swojej książce dziesiątki świetnych scen, sytuacji i anegdot z czasów pracy zarobkowej w kraju bogatym we fiordy i gaz, ale nie da się ukryć, że w pewnym momencie powtarzalność opowiadanych historii zaczynała nużyć, a książce dobrze by zrobiła dużo ostrzejsza selekcja i może odejście od chronologicznej, dziennikowej formy do bardziej reporterskiego zapisu. Piotra Mikołajczaka gubi też momentami jego nadto lekkie pióro, bo gdy mi autor pisze o kobiecie, że jest “wyglądu antykoncepcyjnego”, to choćby...

Czesław Miłosz na dobrą noc. To wiersz niezbyt łatwy dla współczesności. Mamy tu i stereotypowe, biedne czarne dziecko ("zdeptany bucik"), czytelne odwołanie do "Murzynka Bambo", zwracanie uwagi na antropologiczne cechy ("kędzierzawa głowa", "błysk zębów"), anonimowość bohaterki oraz miejsca akcji i tak dalej. Wiersz napisany został w latach 50., gdy Miłosz zafascynował się "murzyńską" kulturą, no i taki mamy efekt. Tylko przekonanie, że muzyka Chopina przekracza bariery granic i kultur pozostaje nam wspólne, choć patrząc po składzie uczestników i uczestniczek wiadomego konkursu też...