Festiwal Stolica Języka Polskiego nadchodzi, a wraz z nim trzy spotkania, których się już nie mogę doczekać. Rozmawiam na festiwalu z:

Zapraszam do zajrzenia w program Festiwalu, zaplanujcie sobie onlajny lub live z nami!

Reszka, wisisz mi dwie tabletki nasenne. Co tu się rozpisywać - o tym, że Reszka doskonale potrafi pisać reportaże w krótkiej, jak i dłuższej formie to wszyscy wiemy. Reszka ma świetny warsztat, zna reguły gry, z których podstawowa i może aż zbyt często powtarzana jest ta, że pierwszy akapit powinien być wskazówką do całego tekstu, a bohaterów nie wolno męczyć, trzeba im pozwolić mówić, co ślina na język przyniesie. Reportaże zebrane w “Białych płatkach, złotym środku” to jak głosi podtytuł “historie rodzinne” i trochę tu jest takich dość oczywistych opowieści w rodzaju: “on ją bił, ona...

Znad Mapy, rozmowy nie tylko o literaturze to cykl rozmów, w których moimi gośćmi są pisarze, pisarki, reporterzy i reporterki opowiadający o ważnych dla nich mapach. Gościnią dziewiątego odcinka podcastu jest Olga Gitkiewicz.

Nagranie możecie odłuchać tutaj (Spotify) tutaj (Apple) tutaj (Google), a ja zapraszam na spisany i zredagowany wywiad na podstawie nagrania.

Wojciech Szot - Co przedstawiają mapy, które nam wysłałaś?

Olga Gitkiewicz - To plan Żyrardowa, od kilku lat mojego miasta. To jest mapa z 1999 r., na której są pokazane zmiany nazw ulic. Dzisiaj ta mapa, jeśli się na przykład...

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)

Jak co tydzień mam dla Was wakacyjny podcast Znad Mapy. Z pisarzami i pisarkami rozmawiam o ważnych dla nich mapach. 

Gościnią dziewiątego odcinka podcastu jest Olga Gitkiewicz, reporterka i redaktorka, której nowa książka “Krahelskie” ukaże się nakładem Dowodów na Istnienie już za kilka tygodni. A tymczasem zapraszamy na wyprawę do Żyrardowa.

---

Olga Gitkiewicz: Ulica Kazimierza Basińskiego chyba w 2017 roku została zmieniona na “Inki” Siedzikówny, choć mapa Googla jeszcze za tym nie nadążyła. To wydaje mi się ciekawe, bo to jest lokalny działacz robotniczy, jeden z pierwszych działaczy...

Jak szukacie dobrej powieści, która zostanie wam pod powiekami to mam dla Was kilka zdań o "Requiem dla nikogo" Złatko Enewa w przekładzie Hanny Karpińskiej.

---

To wstrząsająca powieść o systemowej przemocy wobec mniejszości - Turków i Cyganów, o patriarchalnym systemie, w którym kobiece ciało jest jedną z cenniejszych walut, ale też o mężczyznach, którym wali się świat. W finale to opowieść o ludzkiej naturze, w której autor zastanawia się nad fenomenem bałkańskiej przemocy. Znajduje dwa źródła - patriarchat i zmowę milczenia. Czy kobiecy głos, który wybrzmiewa w zaskakującym finale, może zmienić rzeczywistość?

Szukałem wiersza na okoliczność zalanego przez sąsiada mieszkania, ale przychodziły mi na myśl wyłącznie "Stepy Akermańskie" więc utrzymując tonację lekkiego załamania mam dla Was wiersz Jana Barona z fantastycznego tomu "Psińco". Idę zasypiać w rytmie kapiącej do gara wody. W końcu się na coś ten garnek przydał!

Umowy przed podpisaniem warto czytać, a na zapytania mailowe o to “czy czasem by Pan nie chciał przeczytać…” odpowiadać po przyjrzeniu się dokładnie temu “co by Pan miał przeczytać”. Otóż uprzejma osoba z Kolegium Europy Wschodniej zapytała, czy ja bym nie chciał “zapisków o Achmatowej” przeczytać. No jasne, o Achmatowej zawsze! Ile to razy powtarzałem sobie w myślach frazy z wiersza o lakonicznym acz porządnym tytule “1”: Było duszno od świateł potopu, A oczy jego - jak blaski... Jenom zadrżała. Ten oto Zdoła mnie wreszcie ugłaskać. (tłum. Leonard Podhorski-Okołow) Ach,...

Czyżby surrealiści odkryli odpowiedź na jedno z najważniejszych pytań, jakie człowiek sobie zadaje - jak żyć? Agnieszka Taborska w swoim "Poradniku surrealistycznym" przygląda się szalonemu życiu surrealistów i proponuje nam, byśmy choć w niewielkim stopniu spróbowali sami spojrzeć na świat ich oczami. A były to nie tylko oczy mężczyzn - Bretona, Dalego, czy Ernsta, ale i kobiet. Meret Oppenheim, Lee Miller, Claude Cahun, Leonora Carrington, Dora Maar, Dorothea Tanning i wiele innych kobiet było uczestniczkami i współtwórczyniami surrealizmu.

W "Godzinie bez fikcji" z Agnieszką Taborską...

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota)