Jak ja bym chciał, żebyście sięgnęli po ten tytuł! To piękna, trochę liryczna opowieść o chłopięcej przyjaźni, która nie zna granic, bo w końcu przyjaźni się tu Słowak z Węgrem. Każdy ma takie Macondo, na jakie zasłużył. Mieszkańcy Loszonca najwyraźniej nie zasłużyli na spokój. Peter Balko i jego bohater, dziewięcioletni rozrabiaka poprowadzą nas w gąszcz opowieści o teraźniejszości i przeszłości. Skrzy się ta książka błyskotliwym, acz brutalnym dowcipem, niezwykłą wyobraźnią, wciągająca, trochę łobuzerską opowieścią. Żeby zobaczyć cały Loszonc wystarczy wdrapać się na pierwszą lepszą...

Dzisiaj nadjechały cztery tytuły. Festiwale wyklęte, biografia popularnej podróżniczki, coś dziwnego od W.ABu i komiks Igora Jarka i Judyty Sosny, duetu któremu od lat kibicuję. Ale jutro na blogu o Islandii, a pojutrze wybierzemy się do Sopotu (między innymi). #zdaniemszota #bartoszżurawiecki #wydawnictwokrytykipolitycznej #elżbietadzikowska #wab #kulturagniewu #igorjarek #judytasosna #eduardogaleano #znak #bookstagram

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Lis 18, 2019 o 6:24 PST

Słowackiego to u mnie jeszcze nie było, a ten wiersz otwiera tom wydany ostatnio przez PIW, gdzie wiersze wieszcza wybrał Adam Wiedemann. Ludwik Spitznagel prawdopodobnie popełnił samobójstwo (to wersja oficjalna, są inne) w drodze do Aleksandrii, gdzie miał zostać tłumaczem w rosyjskim konsulacie. Całkiem to ładny jest wiersz ku pamięci najlepszego przyjaciela, choć Spitznagel nad Nil jednak nie zawędrował, wbrew sugestii Słowackiego, samobójstwo popełnił w Snowie, wsi dzisiaj leżącej na terenie Białorusi.

Niezwykła książka - czytelnicza przygoda na wiele godzin, dni i pewnie lat. Świetni tłumacze, a do tego polskie hasła dodane przez Jana Gondowicza i Andrzeja Brzozowskiego.

"Wszyscy mamy problem z listopadem. Nie chodzi tylko o to, że pogoda nas nie rozpieszcza, nagle jest ciemno, ponuro, zimno, deszczowo. Ale o ten czas, pomiędzy wspomnieniem zmarłych, smutno obchodzoną w Polsce rocznicą odzyskania niepodległości, a wybuchem świątecznego szaleństwa konsumpcjonizmu, które niekoniecznie musi wprawiać nas w dobry humor. Zbliżamy się do końca roku, nasze mózgi zaczynają pracować nad...

Zdążyliśmy! W @muzeumemigracji rozmawiałem dzisiaj z @olga.gitkiewicz Dziękujemy! #zdaniemszota #olgagitkiewicz @dowodynaistnienie

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Lis 15, 2019 o 11:31 PST

Już po kilku zdaniach tej książki wiedziałem, że musimy pogadać. Udało się dzisiaj, zatem jak technika pozwoli to niedługo podcast z Izabelą Morską. Wbrew tematowi książki dużo się śmiejemy. Bo czasem już tylko śmiech nas ratuje. #zdaniemszota #izabelamorska #podcast #znikanie #znak

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Lis 15, 2019 o 8:54 PST

Mamy roczek!

Rok temu do mojego mieszkania na ulicy Międzynarodowej przyjechał w pooperacyjnym kloszu biały kolega.

Byłaby z tego wielka radość, gdyby nie fakt, że Tajfun kategorycznie odmówił zaprzyjaźniania się z mieszkaniem i postanowił poszukać wyjścia. Z kloszem nad pyskiem miał z tym spory kłopot, zatem wchodził w meble, a nerwowe staccato kolejnych porażek w wychodzeniu z mieszkania, dało się słyszeć przez pół nocy. Na szczęście odrobina tabletki na spanie położyła zwierzę na kilka godzin. Ja poczęstowałem się tym, co z tabletki zostało i poszliśmy spać. Tak minęła noc numer jeden. Psu...

Rezydencja premiera. Downing Street 10. 29 kwietnia 1938 roku. Chamberlain, Halifax i francuski premier, Daladier omawiają sytuację Czechosłowacji. Układy międzynarodowe zobowiązują - zwłaszcza Francję - do udzielenia pomocy młodemu krajowi w przypadku agresji ze strony Hitlera, ale nikt tu nie ma złudzeń - wojnę trzeba odwlec, lub tak wynegocjować, by jej nie było.

Orientuję się, że zaczynam obgryzać paznokcie. Wiem, to okropne, ale ja się naprawdę zaczynam denerwować, bo kibicuję Czechom (Słowakom trochę mniej). Ale zaraz, przecież i tak wiem czym to się skończy - układ monachijski Wielka...

Absolutnie Filipiak, dzisiaj Morska. O obszarach odmienności, absolutnej amnezji i poziomach znikania jutro będę chciał porozmawiać, bo wybieram się do Gdyni. A o 19:00 w Muzeum Emigracji rozmawiam z Olgą Gitkiewicz o tym, co robi z człowiekiem świadomość, że nie zdąży. #zdaniemszota #izabelamorska #olgagitkiewicz #dowodynaistnienie #znak

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Lis 14, 2019 o 11:03 PST

Dzisiaj o innej porze, bo ten poranek był tak dołujący atmosferycznie, że nie chciałem wam w jego przeżywaniu przeszkadzać. Zatem kilka tysięcy znaków o tej pięknej powieści, pozwólcie.

Fuga, jak informuje chociażby wikipedia, to " jedna z najbardziej kunsztownych struktur muzycznych, oparta na ścisłej polifonii i imitacji". Kilka głosów, kilka tematów. Tematy mogą składać się z kilku nut, ale mogą być też dłuższe, ważne, żeby się w odpowiednich momentach pojawiały i nadawały całości znaczenia. To tak pokrótce, bo pewnie są tu osoby więcej o fudze wiedzące i one z pewnością w książce...