Czytaj post
Dowody Na Istnienie, Agata Listoś-Kostrzewa

Zapowiedź - Agata Listoś-Kostrzewa, "Ballada o śpiącym lwie"

O książkach wydawanych przez Dowody na Istnienie nie piszę krytycznie - recenzowanie książek własnego wydawcy uważam za mało etyczne, a do tego my się tak dobrze z Dowodami znamy, że na moje oceny spory wpływ miałaby insajderska wiedza, w której jestem posiadaniu. Ale za to mogę wam zapowiedzieć, że pod koniec wakacji nakładem Dowodów ukaże się książka Agaty Listoś-Kostrzewy, "Ballada o śpiącym lwie" i to będzie spore wydarzenie. To olbrzymia opowieść o Bytomiu, mieście które przeszło drogę od wielkiej industrializacji w XIX wieku po zmierzch górnictwa i brak pomysłów na to, co...

Czytaj post
Michał Szlaga, Oficyna Gdańska, Muzeum Narodowe w Gdańsku

[RECENZJA] Michał Szlaga, "Brama"

Jedno z najbardziej symbolicznych miejsc w Polsce to zwykła brama. Jej znaczenie docenili komuniści, którzy staranowali ją czołgiem. “Pogięta i porzucona na zaśnieżonym bruku, była dla peerelowskich włodarzy symbolem rozbitego ruchu oporu”, pisze Roman Nieczyporowski we wstępie do niezwykłego albumu Michał Szlagi, “Brama”. Szlaga, który od lat dokumentuje gdańską stocznię zebrał w tym imponującym dziele ponad tysiąc fotografii dokumentujących bramę i jej otoczenie, pokazujących jej historię, znaczenie - polityczne i prywatne, społeczne i symboliczne. Sama skala tego dzieła, format,...

Czytaj post
Bohdan Zadura, Warsztaty Kultury w Lublinie, Kateryna Babkina

[RECENZJA] Kateryna Babkina, "Sonia"

“Tak w ogóle to życie się jej podobało”. Dość to zaskakujące pierwsze zdanie, bo przyzwyczajeni jesteśmy, że bohaterkom i bohaterom powieści życie zasadniczo się nie podoba. Udręczeni, zmęczone, z wątpliwościami, dramatami pojawiają się w literaturze pozwalając nam poczuć, że ktoś ma - w dobrym przypadku - gorzej od nas, albo przynajmniej podobnie. A Soni życie się podoba. Kateryna Babkina, ukraińska pisarka “w miarę młodego pokolenia” pisze oniryczną balladę, ale jeśli przez słowo “oniryczny” rozumiecie coś, co się wlecze, ma dużo powidoków, a akcja jest niemrawa i bohaterka wciąż wam...

Czytaj post
Tomasz Różycki, wywiad, podcast, Znad Mapy

[ZNAD MAPY 004] Tomasz Różycki - WYWIAD

Znad Mapy, rozmowy nie tylko o literaturze to cykl rozmów, w których moimi gośćmi są pisarze, pisarki, reporterzy i reporterki opowiadający o ważnych dla nich mapach. Gościem czwartego odcinka podcastu jest Tomasz Różycki.

Wojtek Szot - Z Tomaszem Różyckim klęczymy w tej chwili na podłodze i przed nami sterta map. Będziemy o niej próbować rozmawiać i ją opisywać. Jestem pewien, że będzie to ciekawa przygoda.

Tomasz Różycki - Tu jest mapa Australii i Oceanii. Za mała, żeby tutaj cokolwiek widzieć, ale kiedyś wydawała mi się bardzo ważna. To było zaraz po lekturze przygód Tomka Wilmowskiego....

Czytaj post
Bohdan Zadura, spotkania autorskie, Kateryna Babkina, Wschód Kultury - Inne Brzmienia

Spotkanie z Kateryną Babkiną i Bohdanem Zadurą podczas festiwalu "Inne Brzmienia"

Przed nami premiera rewelacyjnych opowiadań Kateriny Babkiny "Nikt tak nie tańczył, jak mój dziadek".

W spotkaniu wezmą udział: Kateryna Babkina – autorka, Bohdan Zadura – tłumacz, Wojciech Szot – prowadzenie

 

Czytaj post
Tomasz Różycki, podcast, Znad Mapy

[ZNAD MAPY 004] Tomasz Różycki - podcast

Jak co tydzień mam dla Was wakacyjny podcast Znad Mapy. Z pisarzami i pisarkami rozmawiam o ważnych dla nich mapach.

Gościem czwartego odcinka jest Tomasz Różycki, poeta, eseista i prozaik, którego mam nadzieję, że Państwo znają, a jak nie to pilnie nadróbcie! W tym roku ukazał się “Ijasz”, poemat drogi, satyryczna ballada, a może groteska? Trudno sklasyfikować dzieło Różyckiego, który ucieka od klasycznej poezji, do której nas przyzwyczaił i poszerza formę poematu znaną choćby ze swoich słynnych “Dwunastu stacji”.

---

Różycki - Miałem też cały zestaw map, które po prostu zniszczyłem, bo...

Czytaj post
Grupa Wydawnicza Relacja, Joan Didion, Hanna Pasierska

[KSIĄŻKA TYGODNIA] Joan Didion, "Rok magicznego myślenia"

“Dali mi srebrny zacisk, w którym John trzymał prawo jazdy i karty kredytowe”. “Co z tym wszystkim zrobisz?” - pyta matka Marcina Wichę, co pisarz zanotował w “Rzeczach, których nie wyrzuciłem”. Co zrobić ze śmiercią? Najpierw pochować, zakopać, zamurować, pokryć kwiatami, zapłacić księdza, jeśli jest potrzebny, zakład pogrzebowy, odebrać ubezpieczenie. To, co trzeba zrobić przypomina nam Inga Iwasiów w “Umarł mi”, wciąż najlepszym literackim przewodniku do umierania. “Ceremonia jest świecka, ale czy odcinacie się państwo od ‘Ave Maria’?”- pyta Wichę menedżer domu pogrzebowego. Śmierć...