"Weź się za trenowanie", "zrób sobie badania może jakieś", "38 km/h za kimś to nic specjalnego". To tylko kilka komentarzy, które znalazłem pod postem, w którym napisałem, że na trasie mojej rowerowej przejażdżki trafiłem na Norberta Banaszka, aktualnego Mistrza Polski w kolarstwie szosowym. Postanowiłem na chwilę dołączyć do kolarza. "Było miło, płuca wypluwałem, mięśnie spalałem. On w tym czasie konwersował z kolegą, jakby to była jakaś kawiarenka. Taka, co jedzie 38 na godzinę", napisałem na jednej z platform społecznościowych. To wystarczyło, bym usłyszał, że jestem...

W tym roku czekają Was dwa podsumowania - zagranicznej i polskiej literatury.

Zaczynamy od top 10 zagranicznych książek roku i oczywiście tej najlepszej, najbardziej wciągającej i zadziwiającej, czyli "Niepokój przychodzi o zmierzchu" Marieke Lucas Rijneveld w przekładzie Jerzego Kocha!

Moje TOP 10 wygląda tak:

10. Valeria Luiselli, “Archiwum zagubionych dzieci”, tłum. Jerzy Kozłowski, Wydawnictwo Pauza

9. Julian Barnes, “Mężczyzna w czerwonym płaszczu”, tłum. Iwona Chlewińska, Wydawnictwo Świat Książki

8. Maggie Nelson, “Czerwone fragmenty”, tłum. Anna Gralak, Wydawnictwo Czarne

7. Ta-Nehisi...

“Dali mi srebrny zacisk, w którym John trzymał prawo jazdy i karty kredytowe”. “Co z tym wszystkim zrobisz?” - pyta matka Marcina Wichę, co pisarz zanotował w “Rzeczach, których nie wyrzuciłem”. Co zrobić ze śmiercią? Najpierw pochować, zakopać, zamurować, pokryć kwiatami, zapłacić księdza, jeśli jest potrzebny, zakład pogrzebowy, odebrać ubezpieczenie. To, co trzeba zrobić przypomina nam Inga Iwasiów w “Umarł mi”, wciąż najlepszym literackim przewodniku do umierania. “Ceremonia jest świecka, ale czy odcinacie się państwo od ‘Ave Maria’?”- pyta Wichę menedżer domu pogrzebowego. Śmierć...

Historia opowiedziana w powieści “Nasze dusze nocą” byłaby fantastyczną lekturą, gdyby napisał je Barnes czy Strout, w redakcji Kenta Harufa została sprowadzona do prostoty, która niewiele ma wspólnego ze szlachetnością czy literacką wirtuozerią.

Są już starsi. Mieszkają obok siebie. Znają się, lubią. Są hetero. Pochowali swoich partnerów i prowadzą spokojne, nieprzesadnie smutne ale też i niezbyt wesołe życie. Katie Moore przychodzi pewnego dnia do Louisa Watersa i proponuje mu, żeby co jakiś czas spędzili ze sobą noc. “Oboje jesteśmy sami. Zbyt długo żyliśmy w pojedynkę (...) Zastanawiam...

No to nadciągają - książki z 2019. O stosie książek z 2017 mogę już powoli zapomnieć i spokojnie dzisiaj go uporządkować. #kurzojady #szymonsłomczyński #eliabarceló #kentharuf #wydawnictwoliterackie #martaszafrańskabrandt #hannapasierska

Post udostępniony przez Kurzojady (@kurzojady_insta) Sty 2, 2019 o 3:56 PST