Gdybym miał wymienić twórcę dzisiaj najbardziej zaniedbanego i nieczytanego, a dla mnie ważnego to byłby to Andrzejewski. "Miazgę" - przy całym jej niedopracowaniu, chaotyczności - uważam za arcydzielo, a lektura "Idzie skaczac po górach" jest dla mnie niezapomnianym doświadczeniem. Dlatego tak się cieszę z tej PIWowskiej edycji, bo oprócz tego, że pięknie na półce będzie Andrzejewski teraz wyglądał, to może kogos skłoni do pierwszej lektury? Ja żaluję, że czas czytacza zawodowego jest taki, że pewnie sięgne do tego wydania za rok, dwa, ale sięgnę. I kolejne...

[BUFOROWANIE] Czy w 2020 roku książę odwiedziłby Annę Pawłowną? Nie sądzę. #zdaniemszota #wojnaipokój #lewtołstoj #koronalektura Thx @wiktoriabieliaszyn

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Mar 31, 2020 o 1:43 PDT

Zagrałem w reklamie...

Od ponad roku pisuję regularnie dla magazynu Pasje prowadzonego przez empik i jest to współpraca, którą bardzo sobie cenię - co dwa tygodnie piszę o czym chcę i dostaję za to wynagrodzenie.

Gdy dostałem do zagrania życiową rolę - osoby chodzącej z książkami i je czytającej na Rynku Nowego Miasta w Warszawie - postanowiłem wybrać trzy wspaniałe tytuły, zatem lokowanie produktów jest następujące:

- Waldemar Bawołek, "Bimetal" - Pawieł Basiński, "Lew Tołstoj. Ucieczka z raju" (tłum. Jerzy Czech) - Małgorzata Baranowska, "To jest wasze życie. Być sobą w chorobie przewlekłej"

Za każdą z tych pozycji dam się pokroić, Basieńskiego od lat promuje jako wzorzec z Sevres biografii, Baranowska to eseistyka najwyższej próby, a Bawołek jest szalony i to mi...

Nudny jestem z tym Grochowiakiem, ale właśnie w ręce mi wpadl tom "Perłopław na piasku" wydany przez PIW w opracowaniu Dariusza Brzóski Brzóskiewicza i się pławie w perłopławie, choć bez piasku. A haiku to jest smutne, choć też trochę wesołe.

Przedświąteczna pora podsumowań i podchoinkowych propozycji prezentowych to świetny czas, by przypomnieć też o tym, co w danym roku zrobiło na nas wrażenie. Zatem dzisiaj kilka książek i zjawisk, które mnie w mijającym roku szczególnie ucieszyły. To też oczywiście lista możliwych prezentów, ale to już chyba tylko dla tych bardzo spóźnionych.

1. Nobel dla Olgi Tokarczuk to na pewno najważniejsze wydarzenie mijającego roku. Wielkie emocje, radość i tysiące poruszonych czytelników/czytelniczek. Przy okazji nagrody polskie władze kolejny raz potwierdziły brak klasy, a prasa nieprzejęta apelem...

[TOP 10] Dziesięć najlepszych, a może raczej najciekawszych książek tego roku - moim zdaniem. Zdaniem Szota.

🥇Wojciech Nowicki, "Cieśniny" 🥈Waldemar Bawołek, "Bimetal" 🥉 Maria Reinmann, "Nie przywitam się z Państwem na ulicy"

🏅Joanna Gierak-Onoszko, "27 śmierci Tony'ego Obeda" 🏅Paweł Goźliński, "Akan" 🏅Mikołaj Łoziński, "Stramer" 🏅Izabela Morska, "Znikanie" 🏅Dominika Słowik, "Zimowla" 🏅Paweł Sołtys, "Nieradość" 🏅Wit Szostak, "Poniewczasie"

Tak wygląda moje prywatne top 10 polskiej literatury mijającego roku, czyli dziesięć książek, które w jakiś sposób zrobiły na mnie wrażenie, uważam,...

Idealny dzień na lekturę "Słownika miejsc wyobrażonych" Alberto Manguela i Gianniego Guadalupiego. Prawie tysiąc stron o miejscach, w których dzisiaj chętnie mentalnie pomieszkuję. (Tłum. Bikont, Gondowicz, Kłobukowski, Kozak, Płaza, Świerkocki) #zdaniemszota #piw #albertomanguel #gianniguadalupi #słownikmiejscwyobrażonych

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Lis 11, 2019 o 9:00 PST

Czyta się Bawołka tak jakby Schulz z Wojdowskim i Buczkowskim na jakimś chemicznym tripie w 2019 roku puścili techno i zrobili sobie jutubparty (podczytując do tego Tadeusza Nowaka). Szalona proza, która zaczyna się od wysmakowanej stylizacyjnie opowieści o powracającym do rodziny Adrianie Knaku, by w pewnym momencie odwrócić się od (i tak mocno pozornego) realizmu, przemienić się w wizyjny, szalony teledysk, a zakończyć rapem. Proza, która meandruje, a następnie rozpada się. “Bimetal” to niezwykła propozycja literacka. Dla porządku dodajmy, że bimetal to „trwale połączone na całej...

Oczywiście Miron Białoszewski, którego trzydziestą szóstą rocznicę śmierci dziś obchodzimy. To jeden z najważniejszych dla mnie twórców, o którym coś tam na boku popisuję. Oj, przyjdź pismo!

"Ścieg drogi chwiejnym duktem pruty". O ile rano pisałem o książkach bez języka, tak tym razem czytam książkę, w której wszystko jest w języku i jego wymieszanych, zmiksowanych i połamanych rejestrach. Jest tu dbałość o każde zdanie i sporo humoru, który wydobywa się powoli, sączy się. Czyta się. W końcu coś tak się czyta! #zdaniemszota #waldemarbawołek #państwowyinstytutwydawniczy

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Cze 13, 2019 o 5:27 PDT