Literatura koreańska nie jest mi bardzo bliska, choć w ubiegłym roku odkryłem Hwang Sok-Yonga, pisarza bardzo krytycznego wobec współczesnej historii swojego kraju. Na targi książki "pod pałacem" przyjechała Shin Kyung-sook, jedna z najbardziej znanych koreańskich pisarek, której "Fiołki" to również - gdy się uważniej przyjrzeć - powieść krytycznie nastawiona wobec koreańskich przemian. - Nie ma już tego kraju. Zniknęły małe wioski, które zostały pożarte przez zachłanne, wielkie miasta. Na ich miejscu pojawiły się apartamentowce, wielkie arterie… Ten świat zupełnie się zmienił -...

Upadek cywilizacji czy nowa forma opowiadania o literaturze? Dzisiaj rozmawiam z mistrzyniami bookstagrama! --- Widzieliście tłumy młodzieży na targach książki? Gigantyczne kolejki do pisarek i (rzadziej) pisarzy, ale też osób znanych z bookstagrama? Tola i Zuza Grupa czyli Zaksiążkowane to najpopularniejsze polskie bookstagramerki. Tysiące osób czyta razem z nimi. Kim są? Co czytają? Jakie zagrożenia widzą w świecie onlajnów? Dlaczego nie lubią "Felixa, Neta i Niki", jakie tytuły wpisałyby na listę lektur? Tego dowiecie się dzisiaj w "GW". Dodam, że to jest rozmowa...

- Nie, nie czuję się ani rzeczniczką, ani ekspertką. Głusi czasem mówią, że jestem ich „sojuszniczką". Lubię to określenie, bo ono pokazuje moje miejsce w tej historii i mój cel, czyli opowiedzenie historii ludzi głuchych z ich perspektywy, bo tej perspektywy bardzo brakowało - mówi mi Anna Goc, laureatka Nagrody im. Ryszarda Kapuścińskiego. --- Szot - "Głusza" to efekt Twojej wieloletniej pracy. Kiedy i jak to się zaczęło? Goc - Siedem lat temu do redakcji "Tygodnika Powszechnego", w której pracuję, zgłosiła się kobieta, której siostra jest głucha, ma głuchego męża i słyszącego...

- Wolę wojny między płciami, niż między narodami. Interesują mnie granice emocjonalne, nie geograficzne - mówi w rozmowie dla serwisu Pasje Zeruya Shalev, najbardziej znana na świecie izraelska pisarka. “Los” to siódma powieść Zeruyi Shalev, pisarki doskonale znanej polskim czytelnikom. Przełożona przez Magdalenę Sommer książka to opowieść o dwóch pokoleniach kobiet, które dzieli niemal wszystko, a łączy rodzinna tajemnica. Shalev odważniej niż kiedykolwiek pisze o izraelskiej historii i teraźniejszości, ale wciąż jest przede wszystkim twórczynią w niesamowity sposób analizującą relacje...

- Wystawa Vermeera jako współczesny, lekko snobistyczny park rozrywki?

- Na wielkie wystawy mówi się dzisiaj "blocbustery", a muzea zaczynają przypominać wielkie wytwórnie filmowe.

Z profesor Marią Poprzęcką rozmawiam w weekendowej GW o tym, co i jak można oglądać. I po co. I co naprawde warto.

Jedno z pytań - o to dlaczego profesorze nie podoba się Beksiński i Łempicka - nadesłał pewien znany miłośnik sztuk plastycznych - Mariusz Szczygieł.

---

MARIA POPRZĘCKA - I Beksiński, i Łempicka nie stawiają widzom żadnych wymagań, ich obrazy są obliczone pod konkretne upodobania. Udają przekroczenia -...

Na piątkowe popołudnie i wieczór, ale też może na weekend mam dla Was rozmowę, która rozpala do czerwoności. Wywiad, w którym rozmówcy nie dość, że się ze sobą nie zgadzają, to jeszcze mówią zupełnie innymi językami. --- Otóż po ukazaniu się w "Wyborczej" mojej rozmowy z Łukaszem Drozdą, autorem książki "Dziury w ziemi. Patodeweloperka w Polsce", z propozycją wywiadu napisał do nas Konrad Płochocki, wiceprezes Polskiego Związku Firm Deweloperskich. Postanowiłem się z nim spotkać. --- Konrad Płochocki: Dziękuję, że pan przyszedł. Wojciech Szot: Proszę. To było ciekawe i...

Tym, co mnie w GW najbardziej irytuje i co sprawia, że jest mi naprawdę przykro, to łatka medium transfobicznego. Nie da się ukryć - zapracowano w "Gazecie..." na taką. Wywiady z transfobami i traktowanie ich na równi z osobami transpłciowymi... To się dzieje w wielu mediach, "Gazety..." nie wyłączając. Dlatego cieszę się z rozmowy z Mają Heban o jej nadchodzącej książce "Godność, proszę", bo staram się, by można było jednak inaczej rozmawiać, inaczej traktować rozmówców i rozmówczynie. I rozmawiać o tym, co naprawdę ważne. "Miłej" lektury. --- Osoby transpłciowe goni czas. Mamy...

Czy Marcin Meller jest "z natury na kanapkę"? Na pewno jest do... toalety. A raczej zbiór jego felietonów pt. "Trzy puszki bobu". --- - To książka na poprawę humoru - mówi mi Meller w rozmowie, do której kierunek znajdziecie w komentarzu. - Niech czytają moje felietony, by się śmiać. Chcę poprawiać ludziom nastrój. Inna odpowiedź? Niech kupią “Trzy puszki…” do czytania w toalecie. Ja uwielbiam czytać książki z felietonami w toalecie. WSZ - Już mamy nagłówek. Marcin Meller: Napisałem książkę do toalety. MM - Proszę bardzo! W toalecie czytałem Kisiela, felietony Pereza-Reverte,...

- Może to zaskakujące, ale w trakcie turniejów czytam więcej niż poza nimi. W "Gazecie Wyborczej" z okazji Światowego Dnia Książki rozmawiam z… Igą Świątek! --- W 2022 roku przeczytała dwadzieścia książek. I wygrała osiem turniejów tenisowych, w tym wielkoszlemowe French Open i US Open. W styczniu Iga Świątek, najlepsza rakieta świata, ogłosiła w mediach społecznościowych że w nowym roku zamierza przeczytać przynajmniej 12 książek. Wyzwanie podjęte przez zawodniczkę spotkało się z niezwykle pozytywnym przyjęciem. Wciąż niewielu sportowców, zwłaszcza takiej klasy jak ona,...

Jestem z tymi tekstami w GW jak gospodarz, co to narobił sałatki jarzynowej, żeby nie zabrakło... Zatem dzisiaj zachęcam do lektury rozmowy z Miriam Synger, autorką dziennika "Jestem Żydówką". Rozmawiamy oczywiście o religii. --- WSZ - Pochodzisz z rodziny żydowskiej, ale świeckiej. Czym była dla ciebie religia w dzieciństwie? Miriam Synger - Po prostu jej nie było. Był to liberalny, wolny dom, w którym jadło się to, co chciało, odpoczywało wtedy, gdy się chciało. Najważniejsze było być uczciwym, dobrym i nie robić głupich rzeczy. Ale nawet nie będąc religijną, czułam się...