"2020 Białoruś wybory prezydenckie", "military", "Albania", "traktory", "OMON" - to tematy zdaniem Google “podobne” do zapytań o Białoruś. A o czym rozmawia się w Białorusi? Jak organizuje się społeczeństwo obywatelskie i jakie zadania i problemy stoją przed dziennikarzami i dziennikarkami, którzy zajmują się Białorusią?

O tym w “Godzinie bez fikcji” porozmawiam z Wiktorią Bieliaszyn, dziennikarką “Gazety Wyborczej”, która relacjonowała ubiegłoroczne protesty. Niespełna dziesięciomilionowy sąsiad pojawia się w naszych wiadomościach najczęściej przy okazji protestów przeciwko reżimowi...

No i porozmawiałem z Tomaszem Różyckim z okazji premiery "Ijasza", poematu słusznie reklamowanego hasłem "Innej 'Illiady' nie będzie". Jakie czasy takie epopeje, jest tam kilka scen, które zostaną ze mną na zawsze. Będzie pisane za jakiś czas.

Gdy umarł Adam Zagajewski pomyślałem, ciekawe kogo teraz nazwą “najwybitniejszym żyjącym polskim poetą”. Poezja w świadomości zbiorowej pojawia się przy okazji rocznic jak 11 września, patriotycznych uniesień, upamiętnień powstań i od czasu do czasu - dnia kota w pustym mieszkaniu. Choć piszą ją tłumy, to czytani są tylko nieliczni i nieliczne. Dlaczego warto dołączyć do grona czytających?

Artur Burszta, szef Biuro Literackie, jednego z najbardziej prestiżowych wydawnictw specjalizujących się w poezji, organizator festiwalu Stacja Literatura, który od lat 90. umożliwia czytelnikom i...

Wojciech Szot: „Wojenka”, Twoja nowa książka zaczyna się od informacji, która może być dla wielu czytelników i czytelniczek szokująca. Rok szkolny w Polsce w 1939 roku nie rozpoczynał się pierwszego września.

Magdalena Grzebałkowska: Dla mnie to było też zaskoczenie. Wpadłam na to dopiero kończąc pisać książkę, gdy sprawdzałam historię jednego z bohaterów, który opowiadał mi jak pierwszego września stał w sieni w ubranku z tornistrem, gdy nagle z radia w kuchni popłynęła informacja, że rozpoczęcie roku zostaje odwołane, bo wybuchła wojna. Chciałam znaleźć taką depeszę radiową. I nagle nie...

A co gdyby to wszystko opisać? To, co widzimy w telewizji i na zdjęciach w gazetach i internecie? Jak opisać Polskę osobom, które - być może - nigdy jej nie widziały. Na przykład tak:

“Letnia noc. Na szerokiej ulicy z reprezentacyjnymi budynkami setki stłoczonych ludzi. Niektórzy podnoszą ręce. Trzymają aparaty, filmują, robią zdjęcia. Na poprzeczną rurkę znaku drogowego przymocowanego do latarni wspięła się młoda dziewczyna. Trzyma pluszową kaczkę. [tłum skanduje: Rzućcie kaczkę ] Dziewczyna rzuca ją przed siebie. Chłopak łapie. Rzuca w drugą stronę. Nad głowami ludzi transparent z tekstem: POLSKA PAŃSTWEM PRAWA”.

Jak pisze wydawca: "'Okruchy większej całości' są podróżą w krainie pamięci naznaczonej psychiczną chorobą ojca i matczynym sklejaniem rodziny".

Z Bogdanem Frymorgenem porozmawiam o jego debiutanckiej prozie, pisaniu w pandemii, dziennikarstwie, o literaturze i poznawaniu świata przez pisanie... w którym kierunku podążymy to jak zawsze trudno ustalić.

Zapraszam. Wojtek Szot

Spotkanie promujące nowy numer pisma Krytyki Politycznej o odwadze.

Osoby nienormatywne - homoseksualne, biseksualne, czy queerowe - były ofiarami nazistowskiego aparatu przemocy i słynnego paragrafu 175, byli Niemcami, Żydami, Ślązakami, ale też, o czym przez lata milczano, Polakami. O tym dlaczego milczano, jak badać historię nienormatywności i dlaczego w polskiej pamięci zbiorowej “różowe trójkąty” musiały ustąpić miejsca innym osobom? Ale też o tym kim jest Joanna Ostrowska, autorka książek, które pokazują historię z “wstydliwych”, przemilczanych perspektyw.

Kurt Brüssow: “Po trzykrotnym wezwaniu przez ówczesnego lekarza obozowego Obersturmführera SS...

Rozmawiamy o komiksie "Twarz, brzuch, głowa"