Kolejny dzień protestów przynosi zmęczenie. Pojawiają się głosy zwątpienia - czy to się uda? A czemu tyle zabawy i radości jak o przemoc i śmierc chodzi? Dlaczego oklaski dla policji? Protest zamienia się w konkurs na zabawne hasło? Może. Ale dalej walczymy o to, by po dojściu do lady jednak coś zdobyć, choćby spod lady.

Stanisław Barańczak pisał właśnie o tej walce, która sama w sobie jest celem, bo złudzeń nie mamy. I ja to znam - kilkanaście lat protestów i co? Dalej nie ma związków partnerskich, o równości małżeńskiej nie mówiąc. Ale to nie znaczy, że któregoś dnia za tą ladą nie znajdę...

Szukałem wiersza, który by opowiedzial to, co się dzieje. I chyba znalazłem. Jacek Podsiadło dla nas w ten dziwny wieczór, gdy pod powiekami mamy widok człowieka, któremu się marzy wojna domowa i którego chyba nikt nie powstrzyma przed podpalaniem kolejnych lontów. Piszę "chyba", bo liczę na tą dziewczynkę rysującą czerwoną kredką błyskawicę. Na drzwiach kościoła.

Dzisiaj dla Państwa jeden z moich ulubionych poetów w wytwornym sonecie. Tomasz Różycki przed Państwem.

 Na noc dla Państwa dzisiaj Dominika Dymińska i fragment wiersza "Aborcja z miłości".

Justyna Bargielska dla Państwa na noc miejmy nadzieję spokojną. "Piękno mojej córki to co innego" pisze poetka. To mi przypomina o co w tym całym bałaganie chodzi - o miłość, prawdziwą, bez przymusu, radosną i nieograniczoną. W tych smutnych dniach ten wiersz promienieje.

Maria Pawlikowska-Jasnorzewska dla nas na teraz. Historia się powtarza i my się jej nie uczymy.

Jakub Pszoniak, laureat nagrody Silesiusa za debiut poetycki w wierszu zamieszczonym w antologii "Jak długo będziemy musieli", którą Państwo mogą znaleźć w necie, bo to antologia w pliku.

Jitka N. Srbovà w przekładzie Zofii Bałdygi z tomu "Sąsiadki. 10 poetek czeskich", który z posłowiem Elizy Kąckiej ukazał się w wydawnictwie "Warstwy".

Serhij Żadan z tomu "Antena" dla Państwa dzisiaj, bo to taki wiersz o sensie poezji, a dzisiaj trochę właśnie o nim rozmawiamy. Żadan okazuje się być poetą wzruszająco lirycznym, czułym na obrazki nostalgiczne jak wschód słońca, światło księżyca, ale to co u pewnie wielu twórców by mnie irytowało, tu jest jak najbardziej na miejscu. Wiersze przełożył Bohdan Zadura, poeta chimeryczny i nieznośnie nierówny, do którego jednak mam sentyment.

Anne Carson w przekładzie Macieja Topolskiego dla Państwa na noc. Fragment eseju "Każde wyjście jest wejściem (pochwała snu)":

ODA DO SNU

Pomyśleć o życiu bez tego. Bez tego czasu, który wyjęty spod prawa wypycha każdą poduszkę – spod ucha. Bez wielkiej osmalonej kuchni i kipienia w garach do których rwiesz kęski z ojca ręki oraz nogi żeby tylko zobaczyć, jak tworzą zdanie, które – niespodzianie uradowany zalewasz się łzami – ocali cię jeśli je tylko zapamiętasz po tym! Po tym wiele nie zostaje jakiś bladozielony ipsylon zabalsamowany między masłem i muchą – że co to on w oko mi...