Fragment z Tuwima dzisiaj, bo tacy nostalgiczni jesteście na fejsie.

"Dzieciństwo"

Gdzie mój rycerz ze swym Rossynantem? Gdzie ów Petzold z obliczem jak grabarz? Kasztelanka gdzie? Cygan Barnabasz Barligunti zwany Rumbarbarum? Gdzie Panagel z Kapitanem Grantem? Tam zostali. A ja – emigrantem Jestem… Tęsknię za ojczyzną moją! Tutaj, u was, obco mi, nieswojo.

Tam wielbłąda miałem na Sudanie, A żyrafę i palmę na Niassie! Gwatemala miała głowy ptasie, Na Jamajce wodospad się pienił, Ktoś rogaty był na Labuanie, Fioletową kochałem Tasmanię, Z dzikusami nocą szły do tańca Jaguary z ”Młodego wygnańca”.

"Stefan Żeromski, obecny na Zjeździe Młodzieży zawołał: "Ho! Ho!", gdy żądałam Polski w granicach rozbiorowych i bił brawo z innymi". xD #zdaniemszota #romanapachucka #pamietniki #rękopisy #bibliotekanarodowa

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Maj 31, 2019 o 3:48 PDT

"Pierwsza kobietą, która w Polsce zażądała pełnego równouprawnienia: zawodowego, ekonomicznego, społecznego i politycznego, była Paulina Kuczalska-Reinschmit" Czytam materiały Romany Pachuckiej, autorki ciekawych wspomnień (opublikowanych) i prób biografii pierwszych polskich feministek. Kiedyś coś z tego będzie. #zdaniemszota #romanapachucka #paulinakuczalskareinschmit #feminizm #rękopisy

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Maj 31, 2019 o 2:12 PDT

Szczebrzeszyn 2019. Z @nogasnastronie i @sobolewskaj damy czadu. Wisienką na torcie będzie spotkanie z @remigiuszmroz które będę współprowadził. Podjarka. @festiwalstolicajezykapolskiego #zdaniemszota #michałnogaś #justynasobolewska #remigiuszmróz #stolicajęzykapolskiego2019 #dużodobra

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Maj 31, 2019 o 12:07 PDT

Ale rozmowa. Miazga. #zdaniemszota #buforowanie #halinabirenbaum #monikatutakgoll #agora #

Post udostępniony przez Zdaniem Szota (@zdaniem_szota) Maj 30, 2019 o 12:25 PDT

"Tej nocy skończył się na Majdanku gaz".

Halina Birenbaum w rozmowie z Moniką Tutak-Goll. Dzisiaj spotkanie w POLIN, a spotkanie z tą książką jest trudne, acz dla mnie konieczne. Czytajcie ludkowie wierni.

Marcinowi Teodorczykowi książka wyszła świetnie. "Niebo 1989" to tytuł, na który warto czekać. Więcej o nim za jakiś czas w pewnym całkiem dobrym magazynie o książkach, ale ofiarowuje wam jeszcze cytat.

Dzisiaj krótko, bo książkę czytałem w wersji szczotki przed redakcją prawie rok temu, a dopiero niedawno ukazała się nakładem wydawnictwa Wielka Litera. Marta Mazuś opowiada kilkanaście historii ludzi, którzy – o czym już mówi tytuł – są samotni, a raczej osamotnieni, przez innych, państwo, system. Mazuś opowiada historie pozornie niezbyt chwytliwe, mało medialne, bardzo zwyczajne i odrobinę kameralne. Może przez to o książce nie mówi się za wiele, mimo że fejs mi wyświetla ostatnio dziesiątki dużo słabszych pozycji lansowanych z uporem godnym lepszej sprawy. A może dlatego, że historii w...

[BUFOROWANIE] Marcin Teodorczyk sprawnie oddaje realia roku 1989 w Niebie, gdzie jeszcze przez chwilę kopalnia węgla brunatnego będzie zapewniać ekonomiczny ład, ale idzie kapitalistyczne nowe. "Warszawiak był warszawiakiem, poznaniak poznaniakiem, Ślązak Ślązakiem, a każdy z zielonogórskiego był Polakiem".